به گزارش گروه دفاتر خارجی خبرگزاری تسنیم، «علی عبدی»، پژوهشگر برجسته حوزه فلسطین ضمن مروری کوتاه بر تاریخچه تظاهرات «رقص پرچم» به تشریح اوضاع سیاسی ـ امنیتی فعلی سرزمینهای اشغالی میپردازد و میگوید: وضعیت بیتالمقدس همانند یک انبار باروت شده است و تظاهرات «رقص پرچم» پیامدهای سیاسی قابلتوجهی برای دولت نفتالی بنت خواهد داشت.
عبدی درباره تصمیم صهیونیستها برای برگزاری آنچه راهپیمایی پرچم میخوانند، به تسنیم گفت: تعبیر درستتر، واژه راهپیمایی پرچم، رقص پرچم است، این یک مراسم سیاسی است که یک سال پس از شکست ارتشهای کشورهای عربی در جنگ ژوئن 1967، یعنی از سال 1968 میلادی توسط یک خاخام افراطی به نام «یهودا حیزنی» با راهپیماییهای شبانه در خیابانهای بیت المقدس شروع شد که هر سال بههمراه دانشآموختگان یهودی در این ایام با پرچمهای رژیم صهیونیستی بهسمت دیوار براق یا بهگفته آنها دیوار ندبه حرکت میکردند تا سال 1974 میلادی که در این سال یکی از این دانشجویان بهنام یهودا ،آلات موسیقی و ارکستر و اعضای ارکستر را همراه این راهپیمایی کرد.
امروز پس از سالها، متولی اصلی این راهپیمایی، نهادهای حاکمیتی رژیم صهیونیستی هستند و اینکه پس از گذشت سالها از این راهپیمایی یعنی پس از 1974 و 1975، راهیپمایی شبانه را از شب به روز منتقل کردند و این راهپیمایی روزها برگزار میشود امروز متولی اصلی این راهپیمایی شخصی است بهنام خاخام خائیم بروکمن که بودجه آن از سوی شهرداری رژیم صهیونیستی در بیتالمقدس و انجمن بازسازی رژیم صهیونیستی و توسعه محلات یهودینشین و شورای شهر صهیونیستی بیتالمقدس تأمین میشود که در سال 2017 حدود یک میلیون شیکل اسرائیلی برای این راهپیمایی تأمین شد.
این مراسمی است که بیش از 30 سال است برگزار میشود، آنچه امسال به این مسئله حساسیت مضاعف داده، تحولات سرزمینهای اشغالی است، برای اولین بار سال گذشته بود که راهپیمایی پرچم در صدر خبرهای جهان قرار گرفت، بهدلیل اینکه سبب تنش شدید میان فلسطنیان کرانه باختری و بخش شرقی بیتالمقدس ـ که بخش فلسطینینشین بیتالمقدس است ـ با صهیونیستها که بخش غربی بیتالمقدس را در اختیار دارند، شد، تنشی که از محله شیخجراح شروع و در نهایت به درگیریها در صحنهای مسجدالاقصی و درگیریهای روز قدس پارسال و در نهایت به نبرد شمشیر قدس منجر شد که در یک نبرد دوازدهروزه، مقاومت فلسطین عملاً توانست شرایط خود را بر رژیم صهیونیستی تحمیل کند.
امسال پس از تحولات دوماههای که پشتسر گذاشتیم، از اوایل سال 1401 هجری شمسی، شهدایی مانند ضیاء و رعد حازم عملیاتهای موفقی در مناطق اشغالی 1948 انجام دادند که دستکم 19 صهیونیست کشته شدند و شمار دیگری زخمی شدند و سبب التهاب شدیدی در صحنه رژیم صهیونیستی شد و پس از آن شاهد تلاشهای رژیم صهیونیستی برای سرکوب مقاومت فلسطینیان بودیم، البته شهادت خانم شیرین ابوعاقله را هم داشتیم.
طی یک سال اخیر، رژیم صهیونیستی شرایط بسیار بدی را پشتسر گذاشته بهنحوی که از سوی مقاومت فلسطین بهشدت تحت فشار است و مقاومت توانسته است معادلات جدیدی را بر این رژیم تحمیل کند.
دولت نفتالی بنت عملاً در شرایطی قرار گرفته است که نمیتواند از راهپیمایی پرچم استنکاف کند، زیرا عدول از این راهپیمایی بهمعنای مرگ دولت اسرائیل است، از آن سو تهدید مقاومت وجود دارد که عملاً اسرائیل را در یک لبه پرتگاه دوطرفه قرار داده است؛ از یک طرف راست افراطی در داخل و از طرف دیگر مقاومت فلسطین مقابل آن قرار دارد و این وضعیت، شرایط بنت را بسیار پیچیده کرده است.
بههرجهت، مقاومت در سال گذشته تهدید کرد و به تهدید خود جامه عمل پوشید، هراس شدید در صهیونیستها از تکرار تلخ سال گذشته و عملی شدن تهدیدهای مقاومت وجود دارد، البته تا این لحظه که من با شما صحبت میکنم محمد الضیف فرمانده میدانی حماس تاکنون سکوت کرده و بیانیهای صادر نکرده است ولی شرایط بیتالمقدس مانند یک بشکه باروت بوده که نیازمند یک جرقه است و این جرقه بهاحتمال فراوان فردا یکشنبه زده خواهد شد، و با وقوع این جرقه معلوم نیست رویدادها به چه سمت و سویی خواهد رفت علاوه بر آنکه سید حسن نصرالله دبیرکل حزبالله در سخنرانی دو روز قبل اشارهای به این مسئله داشتند و وقوع یک حادثه بزرگ را در مناطق اشغالی پیشبینی کردند.
بههرحال، امروز اسرائیل و صهیونیستها در یکی از پیچیدهترین و دشوارترین شرایط خود قرار دارند که وضعیت آنها را بسیار بغرنج کرده است و اگر راهپیمایی پرچم از نظر آنها یک قدرتنمایی و راه فرار است در عین حال یک شمشیر دولبه است که میتواند بهزیان رژیم صهیونیستی عمل کند و زدن یک جرقه در این انبار باروت، وقایعی را حادث کند که عملاً از کنترل رژیم صهیونیستی و حتی از کنترل حامیان اصلی این رژیم خارج شود.
انتهای پیام/+