به گزارش خبرنگار سیاسی خبرگزاری تسنیم، علیرضا شجاعی زند عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس و از مبارزان دوران انقلاب که سابقه فعالیت در سازمان مجاهدین انقلاب در دهه 60 را دارد، در یادداشتی که در اختیار تسنیم قرار داد، به بیانیه اخیر بهزاد نبوی رئیس جبهه اصلاحطلبان واکنش نشان داد.
بیانیه بهزاد نبوی در واکنش به بازداشت مصطفی تاجزاده از چهرههای رادیکال جریان اصلاحات نوشته شده بود؛ آقای شجاعی زند معتقد است که نبوی در این بیانیه ماهیت اسلامی انقلاب را مورد انکار قرار میدهد، همانطور که سید محمد خاتمی اهداف حرکت انقلابی مردم ایران را به «استقلال و آزادی و پیشرفت»، مختصر میکرد.
این استاد دانشگاه معتقد است جریان اصلاحات به انکار غایات و اغراضِ دینی انقلاب و تجدید نظر در ماهیت نظام رسیده است و هدف از اصلاح در حقیقت، انقلابی دیگر با یک مجموعه تغییرات بنیادی و ساختاری است!
متن یادداشت آقای شجاعی زند بهشرح زیر است:
بیانیه آقای نبوی که در اعتراض به دستگیری تاجزاده و حمایت از رویکرد اصلاحطلبانه او صادر شده، چند تحریف و مغالطه بیّن داشت و درگذشتن از آن جایز نبود.
ایشان در حالی از تعبیر «انقلاب اسلامی» استفاده کردهاند که در همانجا، اسلام را از منظومه اهداف آن بیرون گذاردهاند. صفتِ «اسلامی» برای انقلاب سال 57 مردم ایران، مشیر به ایدئولوژی این حرکت اصیل و محصّل است. ایدئولوژی برای انقلاب، لااقل سه کارکرد دارد: ارائه تصویر و تحلیلی از وضعیت موجود، انگیزهبخشی برای مخالفت با اوضاع و تلاش برای دگرگونی آن و بالاخره عرضه اهداف و معرفی آرمانهایی برای وضعیتی که مطلوب است و میتوان بهمدد آن حرکت انقلابی و بهدستگرفتن حکومت، آنها را محقَّق ساخت.
بهکار بردن پسوندِ «اسلامی» برای انقلاب و حذف آن از اهداف، نه یک سهو و خطای ناخواسته؛ بلکه یک روایت کاملاً آگاهانه و حسابشده است. همین نکته است که معنا و مدعای اصلاحطلبی را نقض میکند و بهزاد را با تمام اختلافات ادعاشده، در همان خانه «دگرگونیِ ساختاریِ» مصطفی قرار میدهد.
نبوی که پیشتر با ضرورت و اصالت انقلاب به مخالفت برخاسته بود، اینبار ماهیت اسلامی آن را نیز مورد انکار قرار داده است، همان که بهدفعات، از سوی رهبر جریان اصلاحات نیز عنوان شده است؛ هرجا و هرگاه که اهداف حرکت انقلابی مردم ایران را به «استقلال و آزادی و پیشرفت»، مختصر میکرد.
اندک تفاوتهای شخصیتی و راهبردی و تاکتیکی میان سیدمحمد خاتمی و بهزاد نبوی و مصطفی تاجزاده رنگ میبازند؛ وقتی که به انکار غایات و اغراضِ دینی انقلاب و تجدیدنظر در ماهیت نظام برآمده از آن میرسند. در همین جا است که آنچه با ظاهرِ موجهِ اصلاح مطرح شده است، به عکس خود بدل میشود و سویه و فحوای انقلابی دیگر با یک مجموعه تغییرات بنیادی و ساختاری را پیدا میکند.
شگفت آن که این راهبرد و رویکرد را کسانی طرح و دنبال میکنند که هم از انقلاب اسلامی مردم ایران توبه کردهاند و هم ادعای بازگرداندن نظام به مجرا و مسیر اصلیِ آن را دارند.
انتهای پیام/+