به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، بیشک دعا از راهکارهای اساسی برای دستیابی به سعادت دنیا و آخرت و نیز از بهترین ابزارهای معنوی برای رویایی با بلاها، مصیبتها و همچنین بیماریهای جسم و روان است. برترین خوبان عالم یعنی رسولان الهی و مافوق آنها یعنی چهارده معصوم علیهمالسلام در تمام سختیها و آسانیها دست از دعا بر نمیداشتند تا حدی که کتبی در قالب ادعیه از آن بزرگواران برای ما به یادگار ماند، همچنان که نصوص فراوانی در ادیان الهی مثل کتاب مقدس عبری و عهد جدید در زمینه دعا وجود دارد؛ به عنوان نمونه بخشهایی از مزامیر یا زبور داود به عنوان بخشهایی از عهد عتیق، شامل موضوعات مختلف نظیر بیان رنجها، درخواست کمک و اعلام توکل به خداوند است.
اکنون که موجی از بیماریهای ناشناخته عالم را فرا گرفته، عمل به ادعیه معصومین علیهمالسلام در دفع بلاها و بیماریها مؤثر است. ضمن آنکه با دقت در مضمون این ادعیه میتوان به ریشۀ اصلی فراگیری بیماریها پی برد. از جمله ادعیهای که در این زمینه وجود دارد، دعای پانزدهم صحیفه سجادیه است که با عنوان «دعا برای بیماری و اندوه و بلا و مریضی» شناخته میشود. امام سجاد علیهالسلام در این دعا خداوند را به دلیل نعمت سلامتی یا بههنگام بیماری شکر میکند و به آثار معنوی و حکمت بیماری از جمله پاک شدن از گناه اشاره دارد. ایشان بیماری را هشداری برای توبه و نیز اعتماد بر خدا را کلید همه درهای بسته معرفی میکند. در این دعا میخوانیم:
اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى مَا لَمْ أَزَلْ أَتَصَرَّفُ فِیهِ مِنْ سَلَامَةِ بَدَنِی ، وَ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى مَا أَحْدَثْتَ بِی مِنْ عِلَّةٍ فِی جَسَدِی
خدایا، تو را حمد بر تندرستی بدنم که پیوسته از آن برخوردار بودم و تو را حمد بر بیماری و مرضی که در جسمم پدید آوردی.
فَمَا أَدْرِی ، یَا إِلَهِی ، أَیُّ الْحَالَیْنِ أَحَقُّ بِالشُّكْرِ لَكَ ، وَ أَیُّ الْوَقْتَیْنِ أَوْلَى بِالْحَمْدِ لَكَ
ای خدای من، کدام یک از این دو حال، برای سپاسگزاری به درگاهت سزاوارتر و کدام یک از این دو وقت، برای حمد و ثنا به پیشگاهت شایستهتر است:
أَ وَقْتُ الصِّحَّةِ الَّتِی هَنَّأْتَنِی فِیهَا طَیِّبَاتِ رِزْقِكَ ، وَ نَشَّطْتَنِی بِهَا لِابْتِغَاءِ مَرْضَاتِكَ وَ فَضْلِكَ ، وَ قَوَّیْتَنِی مَعَهَا عَلَى مَا وَفَّقْتَنِی لَهُ مِنْ طَاعَتِكَ
آیا زمان سلامتی که روزیهای پاکیزهات را در آن برایم گوارا فرمودی و به سبب آن برای به دست آوردن خشنودی و احسانت به من نشاط دادی و مرا همراه آن، بر آنچه که از اطاعتت توفیق دادی، نیرو بخشیدی؟
أَمْ وَقْتُ الْعِلَّةِ الَّتِی مَحَّصْتَنِی بِهَا وَ النِّعَمِ الَّتِی أَتْحَفْتَنِی بِهَا تَخْفِیفاً لِمَا ثَقُلَ بِهِ عَلَیَّ ظَهْرِی مِنَ الْخَطِیئَاتِ ، وَ تَطْهِیراً لِمَا انْغَمَسْتُ فِیهِ مِنَ السَّیِّئَاتِ ، وَ تَنْبِیهاً لِتَنَاوُلِ التَّوْبَةِ ، وَ تَذْكِیراً لِمحْوِ الْحَوْبَةِ بِقَدِیمِ النِّعْمَةِ.
یا هنگام بیماری که مرا به وسیلۀ آن از ناخالصیها خالص کردی و نعمتهایی که به من هدیه دادی، برای سبک کردن گناهانی که پشتم را گران و سنگین کرده و پاک کردن زشتیهایی که در آن فرو رفتهام و آگاهی دادن برای این که توبه را فراگیرم و به یادآوردن نعمتهای قدیم، برای محو کردن گناهان بزرگ از پروندهام؟
وَ فِی خِلَالِ ذَلِكَ مَا كَتَبَ لِیَ الْكَاتِبَانِ مِنْ زَكِیِّ الْأَعْمَالِ ، مَا لَا قَلْبٌ فَكَّرَ فِیهِ ، وَ لَا لِسَانٌ نَطَقَ بِهِ ، وَ لَا جَارِحَةٌ تَكَلَّفَتْهُ ، بَلْ إِفْضَالًا مِنْكَ عَلَیَّ ، وَ إِحْسَاناً مِنْ صَنِیعِكَ إِلَیَّ.
و در اثنای آن بیماری، از جمله تحفههایی که به من عنایت کردی این است که ملائک نویسنده بر عهده من اعمال پاکیزهای نوشتند؛ اعمالی که نه دلی در آن فکر کرده و نه زبانی به آن گویا شده و نه عضوی در انجامش رنج برده، بلکه بخششی از جانب تو بر من و احسانی از ساختۀ تو به سوی من بود.
اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ حَبِّبْ إِلَیَّ مَا رَضِیتَ لِی وَ یَسِّرْ لِی مَا أَحْلَلْتَ بِی وَ طَهِّرْنِی مِنْ دَنَسِ مَا أَسْلَفْتُ وَ امْحُ عَنِّی شَرَّ مَا قَدَّمْتُ وَ أَوْجِدْنِی حَلَاوَةَ الْعَافِیَةِ وَ أَذِقْنِی بَرْدَ السَّلَامَةِ وَ اجْعَلْ مَخْرَجِی عَنْ عِلَّتِی إِلَی عَفْوِكَ وَ مُتَحَوَّلِی عَنْ صَرْعَتِی إِلَى تَجَاوُزِكَ وَ خَلَاصِی مِنْ كَرْبِی إِلَى رَوْحِكَ ، و سَلَامَتِی مِنْ هَذِهِ الشِّدَّةِ إِلَى فَرَجِكَ
خدایا، بر محمّد و آلش درود فرست و آنچه را برایم پسندیدهای محبوب من کن و آنچه را بر من وارد کردهای آسان کن و از آلودگی اعمال زشتی که در گذشته انجام دادهام پاکم فرما و شرّ آنچه که پیش از این مرتکب شدهام، از صفحۀ وجودم محو کن؛ و از شیرینی عافیت کامیابم کن و گوارایی تندرستی را به من بچشان و راه بیرون رفتن از بیماریام را به سوی بخشش و عفوت و جابهجا شدنم از بستر بیماری را به جانب گذشتت و نجاتم را از اندوهم به عرصۀ رحمتت و تندرستیام را از این دشواری به دایرۀ گشایشت، قرار بده.
إِنَّكَ الْمُتَفَضِّلُ بِالْإِحْسَانِ الْمُتَطَوِّلُ بِالِامْتِنَانِ الْوَهَّابُ الْكَرِیمُ ذُو الْجَلَالِ وَ الْإِكْرَامِ.
همانا تو نیک رفتار به احسان و عطاکنندۀ به نعمتی، بسیار بخشنده و بزرگواری؛ دارای جلال و اکرامی.
انتهایپیام/