به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، متن اطلاعیه دفتر آیت الله ناصری از علمای برجسته اخلاق و اساتید حوزه علمیه اصفهان بهشرح ذیل است: بدین وسیله ارتحال عالم ربانی حضرت آیت الله ناصری قدس سره را به اطلاع عموم مؤمنین و علاقهمندان میرسانیم و از خداوند متعال علو درجات ایشان را خواستاریم، برنامه تشییع و سایر مراسم متعاقباً اعلام میشود.
آیت الله شیخ محمدعلی ناصری از علما و استادان اخلاق مدتی قبل در بخش مراقبتهای ویژه (ICU) یکی از مراکز آموزشی و درمانی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان بستری شده بود که ساعتی پیش دار فانی را وداع گفت.
آیتالله ناصری میان مردم اصفهان از محبوبیت و مقبولیت خاصی برخوردار بود و در شهرهای دولتآباد و اصفهان به تربیت شاگردان و پاسخگویی به نیازهای مردم در زمینههای مختلف میپرداخت. این عالم وارسته همواره مورد احترام مردم بود و درب منزلش همیشه بهروی مردم و شاگردان و ارادتمندانش باز بود.
نمازهای عرفانی این استاد وارسته شهره و بهنام بود و مسجد کمرزرین اصفهان خاطره نمازهای باشکوهی را که بهامامت ایشان اقامه میشد فراموش نمیکند.
هر اصفهانی و چهبسا ایرانیان ارادتمند به ایشان حتماً پای درس اخلاق ایشان پس از نماز ظهر و عصر ماههای مبارک رمضان نشسته و آموخته و از لطافت بیان و عمق کلام این عارف وارسته لذت برده است.
توصیههای پدرانه آیت الله ناصری و صمیمیت کلام ایشان که عمق جان را تسخیر میکرد، شهره بود و نمازهای سراسر خلوص و رفتار بیریای ایشان الگو بود.
ایشان در سال 1309 در شهر دولتآباد بهدنیا آمد و یکی از اساتید برجسته اخلاق و مدرس حوزه علمیه اصفهان بود. بسیاری از عالمان برجسته ازجمله میرزا هاشم آملی، سید عبدالهادی شیرازی، امام خمینی(ره)، سید محمود شاهرودی و سید ابوالقاسم خویی از استادان حوزوی این عالم اخلاق بودند.
زندگینامه آیتالله حاج شیخ محمد ناصری
آیت الله حاج شیخ محمد ناصری دولتآبادی در سال 1309 هجری شمسی در شهر دولتآباد برخوار واقع در 10کیلومتری شهر اصفهان در خانوادهای مذهبی چشم به جهان گشود.
پدر ایشان زاهد و متقی حجت الاسلام و المسلمین حاج شیخ محمدباقر ناصری نام داشت که خود در شمار عالمان فرهیخته آن دوران بود و محضر دانشیان بزرگی همچون علامه آخوند کاشی و نیز جهانگیرخان قشقایی را بهخوبی دریافته بود و مورد عنایت خاص علامه مرحوم حاج آقا رحیم ارباب نیز قرار داشت.
ایشان بههنگام دنیا آمدن این فرزند او را محمدعلی خواند و او بعدها به نام محمد شهره شد. محمد هنوز در دوران نوجوانی بهسر میبرد که پدر بهاشاره مرحوم علامه ارباب راهی نجف اشرف شد تا خدمت فقیهان بزرگ آن دیار همچون آیت الله آقا میرزا عبدالهادی شیرازی و آیت الله سید محمود شاهرودی و آیت الله آقا سید جمالالدین گلپایگانی را دریابد. بعد از مهاجرت پدر به نجف اشرف، آیت الله ناصری تحصیل را در همان نوجوانی آغاز کرد.
این دوران با حضور در مکتبخانهای در دولتآباد آغاز شد و بعد از یکی دو سال با ورود به حوزه علمیه اصفهان و تحصیل علوم ادبی رایج در آن حوزه ادامه یافت. در این دوران که ایشان هنوز در دوران نوجوانی بهسر میبردند لطف امیرمؤمنان(ع) شامل حال ایشان میشود و استاد بههمراه پدر و خانواده به نجف اشرف کوچ میکنند. ایشان در این زمان 14 سال بیشتر نداشتند.
اگرچه در نجف اشرف مشکلات و فقر و کمبود امکانات اولیه این خانواده 5نفره را در سختی بسیار قرار میدهد اما خاطرات شیرین استاد از آن دوران نشاندهنده روحیه علم و معرفتجوی ایشان در همان آغازین دوران ورود ایشان به نجف اشرف میباشد.
این دوران دو سال بیشتر بهطول نمیانجامد، چه در این هنگام مادر رخت از این دنیای گذران برمیگیرد و به دیار باقی میرود و سعادت او را که علیرغم غم غربتی که در آن شهر مقدس داشت، در صحن مطهر علوی که فاصله چندانی تا روضه منوره نداشت برای همیشه آرام میگیرد. یک سالی پس از آن خانواده پدر به ایران بازمیگردد و ایشان را در سن هفدهسالگی برای ادامه تحصیل در نجف اشرف تنها میگذارد.
این دوران با رفتن ایشان به مدرسه صدر نجف آغاز و فصلی جدید در زندگی ایشان آغاز میشود. پدر پیش از جدایی از فرزند او را به حسن دهاقانی که در شمار اعلام و اوتاد آن شهر مقدس بود میسپارد. در این دوران ایشان گذشته از شرکت در دروس علمی نجف اشرف با شماری از اهالی معانی این شهر مقدس همچون مرحوم حضرت حاج شیخ محمد کوفی نیز آشنا میشود و در طریق معرفت ائمه هدی(ع) دست به دامن میزند.
ایشان در این دوران بخشی از علوم ادبی، حاشیه ملاعبدالله بر متن منطقی تفتازانی و قسمتی از شرح لمعه را نزد مرحوم آیت الله مدرس افغانی فرامیگیرد.
ادامه شرح لمعه را از محضر آیت الله شیخ مجتبی لنکرانی، مکاسب را محضر مرحوم آیت الله حاج شیخ عبدالکریم کرونی اصفهانی که بعدها داماد ایشان میشود، میخواند و کفایه را از محضر آیت الله حاج شیخ محمدحسین دهاقانی و برای دومین مرتبه باز در محضر آیت الله شیخ صدرا بادکوبهای، خارج مکاسب و آیات صلاة را از محضر آیت الله سید عبدالهادی شیرازی و خارج بیع و خیارات را از محضر امام خمینی(ره) استفاده میکند گذاشته از این در شماری دیگر از دروسی همچون بحث خارج کتاب الحج آیت الله سید محمود شاهرودی نیز شرکت میکند و یک دوره کامل اصول الفقه را از محضر آیت الله العظمی حاج سید ابوالقاسم خوئی فرامیگیرد.
آیت الله ناصری گذشته از استفاده از تعالیم مرحوم حضرت آقا سید هاشم حداد با شماری از یاران ایشان همچون مرحوم علامه طباطبایی و حاج عبدالزهرا گرعاوی نیز بهواسطه همین مجالس آشنا میشوند، در همین دوران با مرحوم عارف بزرگ جناب حاج آقا اسماعیل دولایی نیز آشنا میشوند.
ایشان هر از چندی که به اصفهان میآمدند به دیدار این دوست قدیمی نیز میشتافتند. عارف گمنام مولوی قندهاری نیز در شمار یاران ایشان قرار داشت. میان این دو بزرگمرد عقد اخوتی بسته شده بود و از همین رو تا پایان عمر جناب مولوی این دو هرگز یکدیگر را فراموش نکردند. آیت الله شیخ حسن صافی اصفهانی نیز در همین شمار قرار داشت که دوستی دیرینی میان این دو از دوران اقامت در نجف اشرف برقرار بود. آیت الله ناصری پس از آن بهامر استادشان مرحوم آیت الله کشمیری به اصفهان بازگشت و در این شهر اقامت نمود و مجالس تدریس فقه و اصول و تفسیر داشت که سالیانی دراز در حوزه علمیه و تا زمان حیات نیز ادامه داشت و به تربیت نفوس مستعد و طالب معارف الهی نیز همت گذاشت.
مشارکت آیتالله ناصر در امور عامالمنفعه
آیت الله ناصری علاوه بر تلاشهای علمی و دینی و هدایت و راهنمایی مردم، طلاب و اهلعلم در کارهای خیر نیز مشارک جدی داشت، از جمله این اقدامات میتوان به تلاشهای ایشان برای ایجاد مراکز بهداشتی و درمانی اشاره کرد.
ساخت مرکز درمانی حضرت ولیعصر(عج) و بخش دیالیز 20تختخوابی آن با اهدای ششهزار مترمربع زمین و دوهزار مترمربع ساختمان در سال 87 توسط آیت الله ناصری آغاز شد و در سال 91 با حضور وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی افتتاح شد. این مرکز دارای بخش زایمان، دیالیز، آزمایشگاه، رادیولوژی، دندانپزشکی، پزشکی عمومی و تخصصی است که به ارایه خدمت میپردازد که بخشی دیالیز آن مجهزترین بخش دیالیز استان میباشد که با صرف 2 میلیارد تومان تجهیز شده است.
همچنین بیمارستان گلدیس شاهینشهر که سالهاست به مردم خدمات درمانی ارایه میدهد از دیگر خدمات آیت الله ناصری است که بخش دیالیز آن با 14 تخت در سال 84 توسط ایشان کلنگزنی شد و با کمک خیّرین احداث و تجهیز شد.
بخش دیالیز بیمارستان محمد رسولالله(ص) میمه با کمک خیّرین این بخش ساخته شد و در سال 90 به بهرهبرداری رسید و با توجه به بعد مسافت بخش میمه با مرکز اصفهان و شهرستان و تعداد زیاد بیماران این کار خیر باعث راحتی بیماران شده است، همچنین اورژانس شبانهروزی دولتآباد که تأمین زمین و احداث آن زیر نظر ایشان صورت گرفت و در سال 85 به بهرهبرداری رسید و هماکنون به مردم این شهرستان ارائه خدمت میکند.
انتهای پیام/+