به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم؛ احمد میدری امروز در نشست چالشهای نظام آموزش و پرورش کشور اظهار کرد: نظام آموزشی کارآمد میتواند فقر و نابرابری را رفع کند، هماکنون آموزش و پرورش نتوانسته منافع گروههای مختلف را هماهنگ کند؛ چهار گروه مهم شامل دانشآموزان و خانوادهها، کارکنان، سیاستگذاران در سطوح مختلف و کارآفرینان و بخشهای اقتصادی که باید از خروجی سیستم استفاده کنند به عنوان مخاطبان آموزش و پرورش هستند.
وی افزود: در کشورهای دیگر بیش از 50 درصد دانشآموزان به رشته فنی و حرفهای میروند اما این نسبت در ایران 25 درصد و در آمارها 37 درصد است.
در ادامه این نشست علیاصغر فانی وزیر اسبق آموزش و پرورش گفت: مشکل اصلی آموزش و پرورش در ایران این است که کوچک شمرده میشود و تصور میکنند یک ساختمان داشته باشند به عنوان مدرسه و 10 نفر را استخدام کنند به عنوان معلم این یعنی آموزش و پرورش.
وی افزود: کسری بودجه سالانه 25 تا 30 درصد در آموزش و پرورش، دخالت نهادهای حقیقی و حقوقی مثلا نمایندگان مجلس انتظار دارند هر فردی را که آنها میگویند به عنوان مدیر آموزش و پرورش انتخاب شود، تنوع بیش از حد مدارس و اکنون 6 نوع مدرسه داریم از جمله هیئت امنایی، نمونه دولتی، شاهد، سمپاد، استثنایی و غیردولتی از جمله چالشهای اصلی آموزش و پرورش است.
وزیر اسبق آموزش و پرورش گفت: تنوع مدارس دو خاستگاه دارد که یکی از آنها پول گرفتن از مردم است تا آنها با میل خودشان پول بدهند، وقتی وزیر شدم یک منطقه را دیدم که 30 درصد دانشآموزان پایه ششم آن در مدارس سمپاد تحصیل میکردند، در حالی که استاندارد جهانی دو درصد است.
فانی ادامه داد: علت دوم تنوع مدارس، تنوع دانشآموزان است. هم اکنون مدارس دولتی سرانه دریافت نمیکنند و مدارس ناچار هستند از خانوادهها پول بگیرند.
وی با اشاره به کمبود حقوق معلمان و کاهش انگیزه آنها متذکر شد: انگیزه در یک میلیون معلم صفر است البته زنان باانگیزهتر هستند و توانایی معلمان نیز ضعیف است و شرایط به گونهای شده است که همه از آموزش و پرورش ناراضی هستند.
وزیر اسبق آموزش و پرورش مطرح کرد: بیثباتی مدیریت یکی دیگر از مشکلات است و میانگین عمر وزرای آموزش و پرورش دو سال است که در این مدت هیچ اقدامی نمیتوان انجام داد؛ نهادهای مردمی با یکچهارم هزینه دولتها اقدامات را انجام میدهند و دولتها باید با این نهادها قرارداد ببندند.
در ادامه این نشست، طاهره نقیئی دبیرکل سازمان معلمان ایران با اشاره به 19 چالش کلان آموزش و پرورش مطرح کرد: ایدئولوژیک بودن نظام آموزشی و تعدد اهداف، بیتوجهی به اصل 30 قانون اساسی و آموزش رایگان، انتظارات منطقهای و محلی، یکسان بودن دروس، بیتوجهی به تجربیات موفق جهانی، بیتوجهی به مهارتهای لازم زندگی در مدارس، بیتوجهی به دوره پیشدبستانی و دبستان و غفلت از اهمیت این دوره در شکلگیری شخصیت، طبقاتی شدن آموزش، نظری بودن دروس، حافظهمحوری و معلممحوری، منابع آموزشی قدیمی، فقدان مشارکت بازیگران اصلی در آموزش و تربیت، آثار کرونا از جمله ترک تحصیل و افت تحصیلی، بیاعتمادی به تشکلهای فرهنگیان و اینکه نمیتوانند اثر گذار باشند، از چالشهای اساسی آموزش و پرورش است.
وی چالشهای خرد آموزش و پرورش را اینگونه بیان کرد: سیستم غیرکارشناسی و غیرعلمی تعیین مدیران، معلمان و مشاوران مدارس، کمبود سرانه و فقدان آزمایشگاه در مدارس، تعداد زیاد دانشآموزان در هر کلاس درس، آموزش ضمن خدمت بیکیفیت، بیتوجهی به شادی و نشاط در مدارس، حقوق اندک معلمان، حجیم بودن کتابهای درسی، امنیتی شدن فضای آموزش و پرورش، عدم جذب افراد مستعد و با توان بالا به عنوان معلم، ناکارآمدی نظام ارزشیابی، عدم توجه به ورزش و هنر در مدارس، فقدان خلاقیت و نوآوری و ضعف کارگروهی، مدیریت سیاسی و غیرحرفهای در سطوح عالی و میانی آموزش و پرورش.
انتهای پیام/