به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، در سینمای ما هیچ چیز به اندازه ریلگذاری و هدفگذاری بلندمدت اهمیت ندارد. هرچه این ریل گذاری، کارشناسی شدهتر، اصولی تر و بر پایه واقعیات پیرامونی و حقیقی جامعه باشد، میتوان امیدوار بود، که سینما چشمانداز دلپذیری پیشرو داشته باشد. مصوبات شورای عالی سینما قرار است چنین کارکردی داشته باشد. یعنی بتواند اصولی را تبیین و مشخص کند که سینما براساس آن برنامهریزی کند و برای حصول به آن تلاش کند. چنین برنامهای هم باید به شاخصههای خروجی توجه کند و هم به زیر ساختها و هم به نیروهای انسانی که به نظر مهمترین بخش سینما است.
توجه به ارکان مختلف سینما و اهتمام برای بازسازی و اصلاح آن در موقعیتهای مختلف از ویژگیهای کلی مصوبات شورای عالی سینماست. یکی از بزرگترین اسباب مغفول مانده سینما، که قرار است از این پس با توجه به وحدت بیشتری در مرکز توجه قرار گیرد همین شورای عالی سینماست. اینکه بدانیم سیاستگذاری و ریلگذاری برای رسیدن به یک هدف بزرگ تا چه اندازه مهم و حیاتی است به فهم بخش بزرگی از ماجرا کمک میکند. اما واقعیت این است شورایی، مثل شورای عالی سینما در جامعه سینمایی ما بسیار ضروری بوده چراکه بخش مهمی از مصوبات شورای عالی سینما به حمایت از هنرمندان و فعالیتهای سینمایی اختصاص دارد و میکوشد کم داشتها و نواقص قوانین قبلی را مرتفع کند و آن را در جهت تسریع امور کار سینماگران به جریان اندازد. واقعیت این است بعد از اپیدمی کرونا و بحرانهای اقتصادی پیدرپی که جامعه درگیر آن شد، معیشت بسیاری از اهالی سینما در تنگنا قرار گرفت و متأسفانه جوامع صنفی آنچنان که انتظارمی رفت نتوانستند در این موقعیتهای خاص از ظرفیتهای خود استفاده کنند و تقریباً کلیه اعضای صنوف سینمایی در این اوضاع به حال خود رها شدند و کار در خوری که باری از دوش جامعه سینمایی بردارد انجام نگرفت.
از همین جا بود که وجود یک قانون جامع، حمایتگر، کارآمد و تضمین شده برای هنرمندان و فعالان مختلف عرصه سینما به شدت حس شد. یعنی همان چیزی که هنرمندان و فعالان بخشهای مختلف سینما در همه این سالها از آن بیبهره بودند و کاملاً طبیعی بود که مدیران و مسئولان کلان فرهنگی در دوره جدیداین مهم را از نظردور ندارند و به آن اهتمام ویژه داشته باشند. به نظر میرسد مصوبات شورای عالی سینما بخشی از مطالبات و خواستههای به حق هنرمندانی است که به دلایل گوناگون محقق نشده است. یکی از اولین دستاوردهای مصوبات شورایعالی سینما رسیدگی و توجه بیشتر به معیشت و اقتصاد هنرمندان است که نقطه امیدی دردل بسیاری از آنان میتواند روشن کند. اگرچه شورایعالی سینما مصوبات دیگری هم برای ارتقا سینمای ایران و رسیدن به چشم اندازهای دیگر دارد که در حوزه تولید فیلمها و افزایش گستره مخاطبان منطقهای و فرا منطقهای تعریف میشود اما آنچه موضوعیت دارد این است که این شورا میکوشد از ظرفیتهای موجود سینمای ایران حداکثر بهره برداری را بکند و در گام اول احتمالاً خواهد کوشید ترتیبی دهد که اوضاع نابسامان معیشت هنرمندان را بهبود بخشد.
انتهای پیام/