به گزارش خبرگزاری تسنیم از حلب، با حضور کاروان نظامی تحریر الشام و طی کمتر از یک ساعت، کل منطقه «شاخه زیتون» به تصرف تحریر الشام و همپیمانان آن مانند «فرقة الحمزة» و «سلیمان شاه» درآمد.
رضا الباشا، کارشناس سوری در این باره به تسنیم گفت:تحریر الشام ظرف نیم ساعت کل منطقه شاخه زیتون رو تصرف کرد. این نشان میدهد که هیچ درگیری نظامی واقعی رخ نداده و گروههای مسلح جیش الوطنی (وابسته به ترکیه) قبل از اتمام مهلت 10 ساعته منطقه را ترک کرده بودند.
وی افزود: از نظر میدانی، الآن نوار جنوبی منطقه عفرین مثل شهرهای باسوطة و مَعْراتة، شمال عفرین مثل مَعْبَطْلی و غرب عفرین مثل شهرهای شیخ الحَدید و جِندیرس علاوه بر خود شهر عفرین تحت سیطره تحریر الشام و متحدینش است.
هیئة تحریر الشام با پیشروی سریع در حومه شمالی و جنوبی عفرین، به گذرگاه مرزی «الحَمّام» در شمال غربی عفرین رسید تا مهمترین پایانه مرزی عفرین با ترکیه را در سیطره داشته باشد.
این حقیقت، ناتوانی و عجز شدید جیش الوطنی در برابر تروریستهای تحریر الشام را نشان میدهد و ثابت میکند سرمایهگذاری ترکیه و کشورهای دیگر بر روی آنها بیثمر بوده است.
رضا الباشا در ادامه به تسنیم گفت: ورود تحریر الشام به درگیریهای عفرین، در واکنش به سیطره «جبهه شامیه» بر گذرگاههایی بود که قبلا در کنترل «فرقة الحمزه» قرار داشت. این گذرگاههای مرزی اهمیت خیلی زیادی دارند و بخشی از قاچاق کالا و تجارت به ترکیه، از طریق آنها صورت میگیرد؛ به طوری که از طریق شهر «الباب» هم به مناطق تحت سیطره «قَسَد» میرسدو هم به مناطق تحت سیطره حکومت سوریه!
وی گفت: با سیطره جبهه شامیه بر این گذرگاه، فرقة الحمزة و متحدین تحریر الشام یک منبع درآمد فوق العاده را از دست میدادند و برای همین تحریر الشام فورا وارد عمل شد تا این منطقه را به صورت مستقیم تصرف و اداره کند. اولین کاری هم که انجام داد، تصرف پایانه مرزی «الحمام» بین سوریه و ترکیه و مسیر بین «دارة عِزّة» و «عَفرین» بود که ادلب و عفرین را به هم متصل میکند. بعد هم به سمت پایانه مرزی «اَطْمة» رفت تا سیطرهاش بر نوار مرزی این سمت تکمیل بشود.
الباشا گفت: بعد از آن هم برای توقف پیشروی شروطی قرار داد که مهمترینش سیطره فرقة الحمزة بر این پایانههای مرزی بود. یعنی اصل دعوا، بر سر منافع اقتصادی بود.
تحریر الشام با پیشروی در عفرین و تسلط بر گذرگاه مرزی «اطمه»، کلیه مرزهای مشترک سوریه با استان «کیلیس» ترکیه را تصرف کرد. همزمان همپیمانان وی نیز با حمله به مناطق اطراف شهر «الباب» در منطقه «دَرْعُ الفُرات»، مناطقی که روزهای قبل از دست داده بودند را بار دیگر تصرف کردند.
در تمام این درگیریها، ترکیه یک ناظر بیطرف بود که نمیتواند به ناامنی و تنش و نزاع میان گروههای تحت امر خود را مهار کند.
درگیری گروههای مسلح ذیل جیش الوطنی، برای دستیابی به مناطق وسیعتر و منابع مالی بهتر، زمینهساز ورود هیئة تحریر الشام به نزاع و تصرف عفرین شد. این اتفاق را باید «سرآغاز» تغییر و تحولات جدی میدانی در شمال سوریه خواند که میتواند در سرنوشت یا دست کم ساختار فعلی جیش الوطنی بسیار مهم باشد.
انتهای پیام/