به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، دنیا پر از قوانین و رمز و رازهایی برای رسیدن به موفقیت و رستگاری است. برای پیدا کردن این رمزها، دو راه پیش پای انسانهاست: یا خود تجربه کنند و از تجربه دیگران بهره بگیرند و یا به آموزههای دین اعتنا کنند؛ چرا که سنتها و قوانین نظام عالم در قرآن و کلام معصومین علیهمالسلام انعکاس یافته است و انسان میتواند با یادگیری این قوانین، به زندگی خود بهبود ببخشد؛ مثلاً آموزههای دین به ما میگوید برای دفع بلا، در راه خدا صدقه دهید و یا از گناهان خود استغفار کنید و همچنین برای طول عمر، صله رحم داشته باشید و جهت افزایش رزق، شکر نعمت کنید و با دیگران خوشاخلاق باشید و به نیازمندان اطعام کنید.
اما یکی از عالیترین قوانینی که انسان با رعایت آن میتواند مسیر سعادت دنیا و آخرت را طی کند، احترام به والدین و تکریم ایشان است. به تجربه به اثبات رسیده، هیچ فردی مسیر رشد و معنویت را نپیمود مگر اینکه در ورای آن، دعای خیر والدین نهفته بود؛ طبق آموزههای دین، انسان با تکریم والدین، افزایش روزی و زیادی عمر خود را هم تضمین و با احترامی که نسبت به آنها روا میدارد، موجبات جلب احترام فرزندانش نسبت به خود را فراهم میکند؛ بنابراین هر اندازه انسان به والدین خود احسان کند و آنها را مورد تکریم قرار دهد، اندوختههای مادی و معنوی خود را بیشتر میکند.
مسئلهای که در این بین وجود دارد، فراهم آوردن بسترهای مناسب تربیتی برای فرزندان جهت احترام به والدین است. بنیانهای این تربیت در وهلهی اول در خانواده شکل میگیرد و در مراحل بعد در بسترهایی همچون آموزش و پرورش و دانشگاه رقم میخورد. والدینی که نسبت به آیندهی فرزند خود احساس مسئولیت میکنند، باید در نظر داشته باشند که محیط خانواده را بهگونهای شکل دهند تا فرزندان معنای «احترام گذاشتن» را بیاموزند. در این راستا رجوع به مشاوران متعهد و متدین خانواده، بسیار کارآمد خواهند بود. پدری که فرزند خود را تکریم نمیکند و برای او احترامی قائل نیست و با شدیدترین لحن با فرزندش مواجه میشود، نباید در آینده توقع احترام فرزند را داشته باشد؛ هرچند بر همگان ضروری است در هر شرایطی والدین خود را تکریم کنند و این کار به سود خود آنهاست.
جالب است که امام حسن عسکری علیهالسلام در حدیثی فرمود «رو پیدا کردن و جرئ شدن فرزند هنگام طفولیت در مقابل پدر، سبب میشود که در بزرگی مورد نفرین و غضب پدر قرار گیرد؛ جُرْأهُ الْوَلَدِ عَلی والِدِهِ فی صِغَرِهِ تَدْعُو إلَی الْعُقُوقِ فی کِبَرِهِ.» (تحفالعقول، ص489)
این حدیث به طور کلی دو نکته در خود نهفته دارد: پدر نسبت به تربیت صحیح فرزند در زمینه احترام به والدین و ... وظیفه دارد. دوم اینکه عدم تربیت فرزند موجبات عاق والدین را فراهم میآورد و این امر سبب نابودی دنیا و آخرت او میشود
انتهایپیام/