به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنم، «کریسمس در ناوران» نوشته مهدی خانعلیزاده برای بار دوم از سوی انتشارات کتابستان منتشر شد.
خانعلی زاده در این کتاب به بررسی روابط جیمی کارتر و محمدرضا شاه پهلوی پرداخته است.
در سالهای اخیر، انتقادات زیادی به جیمی کارتر در زمینه حمایت از شاه مطرح شده و حتی سیاست حقوقبشری او به عنوان یکی از عوامل پیروزی انقلاب در ایران معرفی شده اما بررسی روابط جیمی کارتر و محمدرضا پهلوی، چیز دیگری میگوید.
سقوط حکومت پهلوی و استقرار نظام جمهوری اسلامی در ایران، یکی از تلخترین رویدادها در تاریخ سیاست خارجی ایالات متحده آمریکا محسوب میشود؛ چراکه آمریکا علاوه بر ازدستدادن یکی از راهبردیترین شرکای خود در منطقه حساس و بااهمیت غرب آسیا، با یک دشمن راهبردی در منطقه روبهرو شد که پس از گذشت حدود چهل سال از این تغییر، همچنان اصلیترین مسئله در راهبردهای امنیت ملی این کشور در نظر گرفته میشود.
همین موضوع سبب شده است تا جریان شناسان سیاسی در ایالات متحده به دنبال واکاوی علت وقوع انقلاب اسلامی و نوع تعامل و واکنش دولتهای مختلف این کشور با حکومت پهلوی و دولتهای پس از انقلاب اسلامی باشند. در این میان، نقش دولت «جیمی کارتر» از بقیۀ مقاطع پررنگتر است و بسیاری از کارشناسان حوزه سیاست خارجی، انگشت اتهام را به سمت او و کابینهاش دراز کردهاند که چرا نتوانست ضمن حفظ حکومت محمدرضا پهلوی، مانع از وقوع یک انقلاب دینی در ایران شود. «سایروس ونس»، وزیر امور خارجه و «زیبیگنیو برژینسکی»، مشاور امنیت ملی دولت کارتر، هم از چهرههای اصلی متهم در این ماجرا هستند.
سیاست حقوق بشری، رویکردی بود که کارتر برای پیروزی در انتخابات ریاستجمهوری بر رقیب جمهوریخواه خود اتخاذ کرد و بهعنوان شعار اصلی خود برگزید؛ شعاری که به دلیل نارضایتی مردم و افکارعمومی آمریکا از دوران پرتنش جنگ سرد و سیاستهای مشت آهنین افرادی مانند «هنری کسینجر»، با اقبال عمومی روبهرو شد و کارتر را بهراحتی روانه اتاق بیضی در کاخ سفید کرد.
در اولین شب سال نو در تاریخ آمریکا رئیسجمهور ایالات متحده آمریکا ترجیح داد به جای حضور در مناطق خوش آب و هوای این کشور برای گذراندن کریسمس در کنار خانواده و استفاده از تعطیلات، سوارهواپیما شود و به تهران برود؛ جایی که محمدرضا پهلوی و فرح دیبا به استقبال جیمی کارتر و همسرش روزالین آمدند.
سخنرانی آقای رئیسجمهور در کاخ نیاوران که ایرانِ تحت مدیریت شاه را «جزیره ثبات» خواند و به نشانه وفاداری و افتخار به او، جام را بالا گرفت، تبدیل به یکی از تاریخیترین پیشگوییهای اشتباه در جهان سیاست شد؛ چرا که دقیقا یکسال بعد، محمدرضا شاه با بالا گرفتن اعتراضات مردم، برای همیشه ایران را ترک کرد.
در بخشی از این کتاب آمده است:
«حضور نظامی ایالات متحده آمریکا در ویتنام از زمان ریاستجمهوری جان. اف. کندی و از سال 1961 (1340 ه.ش) رفتهرفته گستردهتر شد. کندی با ارسال انبوهی از جوانان آمریکایی به ویتنام و کشتار هولناک در آن کشور، وجدان جامعه آمریکا را بهشدت متأثر کرده بود. باآنکه ریچارد نیکسون - که پس از زمامداری لیندون جانسون به ریاستجمهوری انتخاب شده بود - توانست آن جنگ را به نقطه پایان برساند، اما خود به دلیل دستداشتن در رسوایی واترگیت مجبور به استعفا شد.
آمریکاییهای سرخورده و خسته از جنگ، کشتار و رسواییهای اخلاقی سیاستمداران، بهشدت آماده پذیرش شعارهایی در حوزه اصول اخلاقی و حرمت به مقام انسانی شده بودند. هنر کارتر و مشاورانش، تشخیص بهموقع این نیاز جامعه آمریکا بود. کارتر پرچم تقوا را در سرزمین فساد برافراشته بود. بهاینترتیب، فرماندار کم شهر ایالت جورجیا، با استفاده از چنین شرایطی خود را بر اریکه قدرت آمریکا نشاند.»
انتشارات کتابستان ویراست تازه «کریسمس در نیاوران» را در 200 صفحه به قیمت 85 هزار تومان منتشر کرده است.
انتهای پیام/