به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، روزنامه یدیعوت آحارانوت در گزارشی به تبعات روحی و روانی عملیات مقاومت که وارد نهمین ماه آن شده است، پرداخت.
آرئیلا رینگل هافمن در یادداشتی در این رسانه عبریزبان تأکید کرد: با گسترش عملیات ضداسرائیلی شرایط ناامیدانه میان اسرائیلیها بیشتر میشود.
علت این ناامیدی هم احساس ناتوانی در متوقف کردن ضربآهنگ مقاومت است.
بهاعتراف این نویسنده درست است که نیروهای امنیتی اسرائیلی مجریان عملیات را از پای در میآورند یا حامیان و هدایتکنندگان آنها را بازداشت میکنند اما در همین حال در از بین بردن انگیزه انجام چنین اقداماتی ناتوان نشان دادهاند امری که میتواند به یکی از چالشهای اصلی مقابل کابینه راستگرای آتی تبدیل شود.
در ادامه این یادداشت آمده است: هر اسرائیلی هر روز از خود این سؤال فرسایشی را میپرسد که "اگر من در آن مکانی که عملیات اخیر در آن به وقوع پیوست بودم، چه میشد؟"، این به آن معنی است که فقط نامها، چهرهها و سن افراد قربانیشده طی 20 سال اخیر تغییر پیدا کردهاند در حالی که هیچ چیز از حافظه جمعیتی اسرائیلیها در رابطه با روزهای انتفاضه مسجد الاقصی پاک نشده است، ما همچنان اتفاقات و صداهایی را که در خیابانهای تلآویو و قدس رخ دادهاند بهیاد داریم و واژهها و تکهکلامهای بهکاررفته در آن دوره را همچنان در خاطرات خود حفظ کردهایم.
این نویسنده در بخش دیگری از مقاله خود اعتراف میکند: بازگشت عملیات فلسطینی که از چند ماه پیش بهطور مستمر و بدون توقف ادامه پیدا کرده است، به این معنی است که این عملیات توانسته است روتین زندگی ما را تحت الشعاع خود قرار دهد و ظاهراً ما باید برای مدتها بدین شکل زندگی کنیم.
نویسنده بر این باور است که اسرائیلیها در گیر و دار حوادثی زندگی میکنند که اوج رخدادهای یک انتفاضه محسوب میشود، حتی اگر سرویسهای امنیتی بخواهند از بهکارگیری این واژه طفره هم بروند و آن را حملات تکرویانه و انفرادی توصیف کنند، بازهم نمیتوان از این حقیقت گریخت.
او معتقد است: اسرائیلیها امروز در یک کشمکش مستمر با فلسطینیها قرار گرفتهاند، حتی اگر این حوادث در محله ما، خیابان ما یا شهر ما هم رخ نداده باشد اما مشخص است که حدود یک سال است نیروهای امنیتی حتی برای یک لحظه هم آرام و قرار نداشتهاند و از جنین به نابلس و بهعکس میروند، بعد از آن هم راهی بخش قدیمی قدس میشوند و گاهی هم باید اطراف شهرک مهاجرپذیر اریئیل مستقر شوند، شاید این نیروها قادر به از پای در آوردن مجریان عملیات شوند، اما هرگز قادر نخواهند بود انگیزه را میان مجریان آن بکشند، پس اگر عملیات برای مدتی هم متوقف شود این آرامش بهسرعت زدوده میشود و اوضاع متشنج به حال خود باز خواهند گشت.
انتهای پیام/*+