به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، میکروپلاستیکها قطعات پلاستیکی کوچکی با ابعاد کمتر از پنج میلیمتر هستند که در حال تبدیل شدن به یک آلاینده زیست محیطی مهم در همه نقاط زمین هستند. در حالی که بسیاری از مطالعات قبلی استدلال کرده بودند که این ذرات پلاستیکی به خودی خود مضر هستند، تا همین اواخر مشخص نبود که چه تأثیری میتوانند بر آلایندههایی داشته باشند که به آنها میچسبند.
اکنون، تیمی از دانشمندان به رهبری دانشگاه پلیتکنیک هنگکنگ دریافتهاند که میکروپلاستیکها میتوانند سایر آلایندهها را به میزان قابل توجهی مضرتر کنند. به عنوان مثال، فیلترهای UV که در محصولاتی مانند ضدآفتاب ها به میکروپلاستیکها متصل میشوند، میتوانند فلز کروم موجود در آنها را سمیتر کنند. از آنجایی که میکروپلاستیکها میتوانند سایر آلایندههای محیطی مانند فلزات سنگین یا مولکولهای آلی را روی سطوح خود انباشته کنند، میتوانند تهدیدی حتی بیشتر از آنچه قبلاً تصور میشد برای گیاهان، حیوانات و انسانها ایجاد کنند.
میکروپلاستیکها و ترکیب مواد روی آنها علاوه بر چسبیدن به سایر آلایندهها، میتوانند با یکدیگر ترکیب شوند و خواص شیمیایی آنها را تغییر دهند. به عنوان مثال، فلزاتی مانند کروم (Cr) میتوانند درحالی که به سطوح میکروپلاستیک متصل هستند، حالتهای اکسیداسیون متفاوتی به خود بگیرند و سمیتر شوند.
دانشمندان تأکید کردند که باید ارزیابیهای جامعتری از چگونگی تأثیر کمپلکسهای فلزی متصل به میکروپلاستیک بر سلامت انسان انجام شود، بهویژه زمانی که میکروپلاستیکها همچنان در منابع آب آشامیدنی و آب لولهکشی تجمع میکنند.
نتایج این مطالعه در مجله Environmental Science & Technology Letters منتشر شده است.
انتهای پیام/