به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، شهر با همه زیباییها و زشتیها، زندگی روزمره شهروندان را محاصره کرده است و در پس هر لحظهای دیوارهای بلندی اطرافمان بالا میرود. دیوارهای خاکستری و ساختمانهای خاکستری که در میان آنها گاهی منظرههای رنگارنگِ دیوارهایی برای چند لحظه هم که شده، متوقفمان میکند. اما با این همه در این شهر شلوغ که دغدغه از دقایقش پیداست و همواره همه شبیه به هم میشویم منظر شهر میتواند کرانه امنی باشد برای خاطرهها، سنگ تراشهها، تندیسها و نقاشیها.
از دوره کلاسیک بالاترین نوع هنر غرب یعنی نقاشی تحت سلطه هنر آکادمیک دوره رنسانس درآمد فِرسکو (نقاشی روی گچ، دیوار یا سقف) و نقاشی بوم از متداولترین نقاشیها در عرصه شهر هستند. در طراحی فضا میتوان از عنصر رنگ بهره فراوان برد زیرا رنگ به کاهش خستگی و انرژی دادن به چشم کمک میکند رنگها هر یک دارای نمادی هستند و تصورات ذهنی ما نیز با هر بنا یا رنگهای خاص تداعی میشود.
مجسمه سازی شهری کار سه بعدی و یک هنر پویای اجتماعی است که در صورت هدایت صحیح قابلیت پاسخگویی به نیازها و منافع عمومی را دارد. اصالت آثار و توجه به هویت بومی اثری که در فضای شهر قرار میگیرد. هویت در ساختار تجسمی هنر امروز از ارزش مضاعفی برخوردار شده است و هویت از نظر کاربرد متفاوت محیط(کاربردی) از طریق کیفیت معماری، از نظر ساختار فرم و فضا(فشردگی، بازی، پستی و بلندی(هویت بصری).
هر مجسمه شهری حجمی سه بعدی و دارای فرم و بیان هنرمندانهای است که از جهات مختلف حوادث تاریخی بر اساس نوع کنده کاری ،مدل سازی، و ترکیب و سرهم کردن قابل نظاره است. مجسمه جزئی از مبلمان شهری است که خارج از فضای بسته قرار گرفته است. بسیاری از شهرها محل حوادث تاریخی منحصر به فرد هستند. مجسمهای که موضوع آن رویداد تاریخی باشد تا سالها بعد از آن میتواند تداعیگر این واقعه باشد.(برای مثال: مجسمه فردوسی شاعر بزرگ در میدان فردوسی، مجسمه حُر در میدان حُر و...)
عملکرد شهرها هم میتواند به وسیله مجسمهای که در میدان آن شهر نصب شده است بیان شود. برای مثال: مجسمه قوری در لاهیجان، مجسمه پسته در دامغان و...) در کشور ما دامنه استفاده از مجسمههای شهری از رفتار سنتی فراتر نرفته و در عرصه تزئین محیط و یا عنوان ابزار بیان فرهنگی را در بر میگیرد.
ارتباط بین مجسمه با فضا و نسبت حاکم میان شاخصههای فیزیکی(ابعاد و جنسیت) و غیرفیزیکی(موضوع، سبک و کارکرد مجسمه)که در فرآیند خلق اثر منجر به ایجاد شاخصههای ذهنی منظر شهر از جمله ماهیت و خاطره ذهنی مشترک و حس تعلق میشود؛ با مکان نصب اثر است.
در هنر و گرافیک محیطی میتوان آرایهها، نقوش و رنگهایی را پیدا کرد که زندگی شهری امروز به شدت به آنها نیازمند است و اینکه هدف از این طراحی، هشدار و اطلاع رسانی و حالت تاکید نسبت به موضوعی باشد یا جنبه فرهنگی و آموزشی یا تبلیغاتی و اجتماعی داشته یا صرفاَ جنبه زیبایی و هنری زیباسازی محیط را داشته باشد.
طراحی گرافیک محیطی به دلیل پیوندی که با علوم انسانی و اجتماعی نظیر شهرسازی، ارتباطات جامعه شناسی و غیره دارد؛ یکی از ارکان زندگی اجتماعی قلمداد میشود.
طراحی گرافیکی محیطی در پیوند نزدیک با هنرهای تجسمی و طراحی شهری، عوامل و امکانات متنوعی را به کار میبندد تا توجه مخاطبان مورد نظر را برانگیزاند و در پی آن به هدف خود نزدیک کند.
زهرا ازوجی- کارشناس علوم اجتماعی
انتهای پیام/