به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، نشست علمی تخصصی "کارآفرینی و کسب و کار بانوان؛ دلالتهایی برای برنامه هفتم توسعه" با مدیریت علمی، لاله فرهنگ متین؛ معاون برنامهریزی و هماهنگی معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری و همچنین با سخنرانی، کامبیز طالبی؛ عضو هیئت علمی دانشکده کارآفرینی دانشگاه تهران، سمیه فریدونی؛ عضو هیئت علمی مؤسسه پژوهش و برنامهریزی آموزش عالی، مریم نیکنژاد؛ کارآفرین حوزه بانوان و معلولیت و با مشارکت فعال جامعه علمی، پژوهشی، دانشگاهی، اندیشگاهی، صاحبنظران، مدیران و کارشناسان دستگاههای اجرایی ملّی و استانی به صورت مجازی برگزار شد.
در ابتدای این نشست لاله فرهنگ متین؛ معاون برنامهریزی و هماهنگی معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری ضمن اشاره به تاکیدات مقام معظم رهبری در خصوص اشتغال در سال های گذشته گفت: در حوزه حمایت از زنان کارآفرین در دولت سیزدهم با طرح توانمند سازی اقتصادی سرپرست خانوار و زنان کارآفرین به عنوان یک چرخه مشغول به فعالیت هستیم و این طرح در سیزده استان در حال اجرا است. هم اکنون بیش از دوهزار نفر از زنان سرپرست خانوار در این چرخه وارد شده اند.
متین با اشاره به اهمیت برنامه هفتم در خصوص مسائل کنونی حوزه اشتغال بانوان تاکید کرد: در اجرای این طرح بحث مواد اولیه، تقاضای بازار و حمل و نقل در شهرهای بزرگ از جمله مسائل و چالش هایی است که می بایست برای آن تدابیر مهمی داشته باشیم.
کامبیز طالبی؛ عضو هیئت علمی دانشکده کارآفرینی دانشگاه تهران ضمن بیان مقدمه ای در خصوص کارآفرینی بانوان در دنیا خاطر نشان کرد: طبق آمار موجود در دنیا سهم بانوان کار آفرین زیر 30 درصد است. اما دلیل این آمار پایین چیست؟ یکی از دلایل این مسئله به حوزه فرهنگی و شخصی بانوان کارآفرین بر می گردد.
وی در همین ارتباط ادامه داد: کماکان در عرصه جهانی تمایل خودخواسته بانوان به مسائل کارآفرینی نیست بلکه توجه اکثریت بانوان به نقش های دیگری مثل نگهداری فرزندان و ... است. این مهم با بررسی 1200 خانم کارآفرین موفق و 1200 خانم کارآفرین شکست خورده بحث تخیل و سخت کوشی و یا همان خودکارآمدی به عنوان دلایل اصلی شکست و موفقیت بوده است.
طالبی ضمن تاکید کارآفرینی و فناوری بر اصل رونق اقتصادی تاکید کرد و گفت: در ژاپن از 30 هزار خانم کارآفرین 250 نفر موفق شده اند که به درآمد 4 میلیارد دلار درسال دست پیدا کنند.
وی ضمن آسیب شناسی اشتغال در کشور گفت: ما در کشور 27 نهاد داریم که برای اشتغال بانوان بودجه می گیرند و همچنین نهادهای مختلفی داریم برای تصمیم گیری این حجم از تکثّر در تصمیم گیری و سیاستگذاری عملا کارآفرینی بانوان را در کشور با مشکل مواجه کرده است.
طالبی با بیان مثال سنگاپور در خصوص چهار بانک ویژه برای کارآفرینی بانوان بر اصل رفع تبعیض جنسیتی در خصوص کارآفرینی زنان تاکید کرد وگفت: برخی از کارآفرینان موفق زنان در ایران کماکان با مباحث فرهنگی مواجه هستند. به عنوان مثال بانک ها به دلایل مختلف از پرداخت وام به زنان آفرین امتناع می کنند. من این موارد را یک اصل فرهنگی می دانم.
وی ضمن انتقاد از برخی از نگاه های سیاستگذاری در حوزه کارآفرینی بانوان تاکید کرد: ما می بایست بر اساس سند ملی آمایش در جغرافیای ایران مدل ها و الگو های کارآفرینی بانوان را طراحی کنیم به صورت قطع مدل کارآفرینی بانوان در مازنداران با کردستان متفاوت خواهد بود.
طالبی به بیان پنج دلیل اصلی کارآفرینی بانوان گفت: بیکاری افراد تحصیل کرده مهمترین دلیل و انگیزه در حوزه کارآفرینی بانوان است. عدم استقلال مالی نیز به عنوان دلیل دوم کارآفرینی بانون مورد توجه است.
وی ضمن بیان اهمیت مدل کارآفرینی در کشور در حوزه بانوان ادامه داد: ما نیازمند مدل برای کارآفرینان فعال هستیم، همچنین نیازمند مدل برای کارآفرینان در حوزه صادرات غیر نفتی هستیم و از سوی دیگر مدل مهمی برای کارآفرینان تحصیل کرده هستیم و از همه مهمتر این مدل ها باید بومی باشد و وارداتی نباشد.
استاد دانشگاه تهران ضمن بیان شرایط اقتصادی کشور خاطر نشان کرد: ما باید امید را به جامعه برگردانیم و این امید زمانی محقق می شود که جامعه را به سمت کار سوق دهیم و از اشتغال ایجاد شده حمایت کنیم. ما نیازمند مناطق آزاد کارآفرینی در کشور مبتنی بر سند ملی آمایش سرزمین هستیم. ما باید بودجه های کار آفرینی را به جا و درست هزینه کنیم و از همه مهمتر باید برای اشتغال آفرینی بانوان کنونی توجه ویژه ای داشته باشیم.
وی ایجاد صندوق ها و ثمن های ویژه اشتغال آفرینی بانوان را مهم دانست گفت: بر اساس مطالعات بانوان به مراتب بهتر از آقایان می توانند با هم کار کنند. بر این باورم باید از نهاد های مختلفی که بودجه های کارآفرینی بانوان را گرفته اند حسابرسی جدی داشته باشیم.
در ادامه سمیّه فریدونی؛ عضو هیئت علمی مؤسسه پژوهش و برنامهریزی آموزش عالی ضمن اشاره به اهمیت مدل سازی بومی در حوزه کارآفرینی بانوان گفت: در پاسخ به اینکه چرا کشورهای در حال توسعه با وجود برنامه های موجود به توسعه دست پیدا نمی کنند باید تاکید کنیم به اصل آمار سازی و عدم داده کاوی این دو مسئله سیاستگذار را دچار خطا می کند. لذا شاید ما مجبور باشیم در مواقعی چرخ را از نو اختراع کنیم.
این محقق ادامه داد: چرخی که در جاده های ژاپن میچرخد لزوما در جاده ها و آسفالت های کشور ما شاید نچرخد پس باید در مواردی همچون مسئله اشتغال بانوان با توجه به تجربیات جهانی یک تجربه موفق داخلی ایجاد کنیم.
وی ضمن انتقاد از نگاه فرهنگی و گذاره "مرد نان آور خانواده است" گفت: این نگاه عملا مردها از تشکیل خانواده منصرف کرده است در واقع نگاه ثانویه داشتن به اشتغال بانوان کشور را با بحران مواجه کرده است.
فریدونی ضمن اشاره به فاصله معنا دار میان واقعیت جامعه و نهاد های سیاستگذار در حوزه بانوان گفت: تا زمانی که ما به اشتغال زنان یک نگاه غیر الزام آور داشته باشیم. نمی توانیم به سمت کارآفرینی بانوان به صورت واقعی حرکت کنیم. شنیدن صدای اصلی ذینفعان یک اصل است و باید با ذائقه تبعیض مقابله کنیم و این اصل را باید مد نظر داشته باشیم که زن جنس دوم اشتغال نیست.
مریم نیکنژاد؛ کارآفرین حوزه بانوان با بیان دغدغه های اصلی بانوان دارای معلولیت گفت: هر گونه آسیبی که فرد را دچار محدودیت در زندگی کند به نحوی معلولیت است بر اساس آمار جهانی 15 درصد افراد هر جامعه افراد معلول هستند و متاسفانه این آمار در کشور ما به صورت دقیق وجود ندارد. سازمان بهزیستی 1.5 میلیون نفر را اعلام می کند اما نهاد های مدنی 5 میلیون نفر به بالا اعلام می کنند.
نیک نژاد ضمن اشاره به قوانین موجود در خصوص معلولیت در کشور عدم ضمانت اجرای این قوانین را مهمترین مشکل این قوانین دانست و گفت: اشتغال یکی از مهمترین مسائل و مشکلات معلولین در کشور است و این مهم در حوزه بانوان معلول نیز به صورت پررنگتری وجود دارد.
وی ضمن اشاره به مسائل مشکلات معلولیت در کشور امکان معلولیت را برای همه افراد جامعه مساوی دانست و گفت: اینکه فردی تاکنون معلولیت ندارد به این معنا نیست که فردا هم سالم باشد پس بر اساس این واقعیت خوب است همه افراد نقشی را در خصوص معلولیت برای خود قائل باشند.
نیک نژاد ضمن پیشنهاد سامانه جامع معلولیت در کشور خاطر نشان کرد: این سامانه می تواند برای همه افرادی که می توانند برای معلولین توانمندی را ایجاد کنند بستری مناسبی باشد. و همچنین ایجاد یک پل ارتباطی میان همه بازیگران این صحنه و ذینفعان اصلی در این سامانه پیش بینی شده است. این سامانه می تواند افراد معلول را به استقلال مالی و فردی برساند. ایجاد یک بانک اطلاعاتی جامع از رزومه افراد دارای معلولیت و استعدادهای آنها به نحوی که کارآفرینان می توانند از این بانک استفاده کنند و از مشوق های قانونی نیز استفاده کنند.
وی با تشریح این سامانه و موارد اجرایی این پروژه اشاره کرد و گفت: ایجاد کلینیک تخصصی درمانی معلولین، توانمند سازی و آشنایی معلولین با قوانین و همچنین بانک جامع تمامی معلولین می تواند مورد استفاده افراد جامعه قرار گیرد.
این فعال حوزه معلولین خاطر نشان کرد: در مجموع هر اقدامی که بتواند استقلال فردی یک معلول را محقق کند امر مورد انتظار جامعه معلولین است. در واقع یک فرد معلول زمانی که جمله "می شود به من کمک کنید" را نگوید به رضایت خاطر می رسد.
انتهای پیام/