خبرگزاری تسنیم- مجتبی برزگر: تلویزیون روزهایی را میگذراند که برای جلب نظر مخاطب در سریالسازی و رقابت با مدیومهای دیگر، نیاز به ذائقهسنجی از مخاطب و انتخابهای درست دارد، کاری که بهنظر میرسد در شبکه سه بهتر از دیگر شبکههای تلویزیونی پیش میرود، همانگونه که در بحث برنامهسازی این اتفاق افتاده است، در سریالسازی هم با گونههای مختلفی مواجهیم.
«تمامرخ» این روزها از سیمافیلم به شبکه سه آمده است و فضایِ امنیتی دارد، چندصباحی سریال خارجی «لغزش» روی آنتن رفت، «چشمبندی» هم بهتازگی پخش خود را آغاز کرده و چند قسمتی خودنمایی کرده است، این اتفاق کمتر در شبکه یک و حتی برخی شبکههای دیگر افتاده است و نیاز است در بخش کلان تلویزیون و معاونت سیما، در سیاستگذاریهای ساخت سریال و مدیریت کنداکتور بازنگری شود.
«چشمبندی» در قدم اول، بسیار حضوری خوشایند دارد چون طنازانش همه یادآور اتفاقات شیرینی برای مخاطباند، از زوج حمید لولایی و مرجانه گلچین گرفته تا شهرام قائدی، نعیمه نظامدوست و سروش جمشیدی و بازیگر پیشکسوت سینما و تلویزیون سعید پیردوست که این روزها کمتر از گذشته، آثاری از او،میبینیم. اما از همان لحظات نخست، یک نقدی به این سریال وارد شد که گویی بازیگران را از برخی سریالهای مشابه، کپی کرده است و خبری از یک فیلمنامه مستحکم و اتفاقات کمدی بهلحظه و خندهدار نیست.
طنازان معروف «چشمبندی» به خودی خود میدانند چگونه باید مخاطب را سر ذوق بیاورند اما شاید این جمله مناسبی باشد که «چشمبندی» نباید به سرنوشت «پلاک13» دچار شود؛ که بازیگران بسیاری داشت، آرش معیریان تلاش خود را کرده بود اما چون فیلمنامه قدرتمندی در کار نبود تلاشها نتوانست به نتیجه خوبی دست پیدا کند؛ بنابراین «پلاک13» به سریال موفق تلویزیون تبدیل نشد.
تقریباً 6 قسمت از «چشمبندی» بیرون آمده و برای نقد کردن بهطورکامل نیازمند زمان بیشتری است اما توقع بیننده تلویزیون بیش از اینهاست. وقتی سریالهای قدیمی رضا عطاران که حمید لولایی هم در آن ایفای نقش کرده است و یا کارهای مهران مدیری و «سه در چهار» مجید صالحی و برخی دیگر را ببینیم، انتظاراتمان بیشتر میشود.
اما شجاعت شاهد احمدلو برای ساخت یک کمدی سرِپا، ستودنی است. او با دعوت از بازیگران و طنازان بهیادماندنی و حتی استفاده از پیشکسوتان که شاید دیگر پروژهها نسبت به آنان کملطفی میکنند، کار بزرگی کرده و بر پایه قدردانی و احترام به پیشینه و تجربه این هنرمندان قدیمی است. در ترکیب بازیگران «چشمبندی» آنچه بیش از همهچیز محل توجه است، گردهمایی جمعی از کمدینهای محبوب و سرآمد آنان زوج حمید لولایی و مرجانه گلچیناند که طی سالهای اخیر امتحان خود را بهشایستگی پس دادهاند.
احمدلو و دغدغههایش در سریال نمودهای روشنی دارد؛ او تجربیات میدانی و اکتسابی در روال آشنای فیلمسازیاش را دارد، بهخاطر بازی در آثار کمدی، ذهنیت دقیقی از روحیات و مقتضیات کاراکترهایش دارد و در هدایتِ بازیگران، نقش کارگردان بهخوبی دیده میشود، اینکه در کمدی تا چهحد باید به بداههپردازی و ابتکار پرداخته شود و چقدر بهسمت تبادل ایده بروید؛ در چند قسمت پخششده این نگاه کاملاً دیده میشود کارگردان از رفتن بهسمت ایدهپردازی بهلحظه، نمیترسد.
«چشمبندی» استارت بدی ندارد اما ایکاش فیلمنامهاش محکمتر بود، در ادامه این امیدواری وجود دارد که با حضور طنازان معروف این سریال، تنور کمدی در شبهای سرد زمستانی برای تلویزیون گرم شود، در روزهایی که کمتر کارهای طنز در تلویزیون ساخته میشود؛ در حالی که رسانه ملّی در ساخت طنز، عقبه درخشانی دارد. همانطوریکه سریال طنز این روزهای شبکه سه نگاه انتقادی و سازنده به برخی رویدادهای اجتماعی و نمایشی از مناسبات تلخ و شیرین خانوادگی دارد، دنبال حرفهای تازهای از منظر ساختار هنری است اما کمتر به این نکته توجه کرده است، هر سریال موفق کمدی در تلویزیون، با یک زیرساخت فیلمنامهای قدرتمند توانسته است به اهداف خودش برسد.
شاید هرچه جلوتر برویم، وجه فیلمنامهای و محتوایی «چشمبندی» بهتر خودش را نشان دهد.
انتهای پیام/+