اکبر احدی در گفتوگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، در خصوص برگزاری نخستین جلسه شورای فنی اظهار داشت: هدف این جلسه ارزیابی فنی تیم ملی در سالهای گذشته و انتخاب سرمربی تیم ملی بود.کاش علیرضا استکی در این جلسه شرکت میکرد؛ چون اعتقاد دارم اگر او حضور پیدا میکرد خیلی چیزها اینگونه رقم نمیخورد.
وی در پاسخ به این سوال که با توجه به پیشبینی قطع همکاری با استکی، اگر جای او بود در این نشست حضور پیدا میکرد، گفت: چهار سال پیش همین برنامه برای من پیاده شد، اما رفتم و از برنامه و حقم دفاع کردم. در جلسه شورای فنی عنوان کردم که اتفاق و بلایی که چهار سال پیش برای من افتاد در حال تکرار برای استکی است.
سرمربی پیشین تیم ملی تصریح کرد: در جلسه از استکی دفاع کردم و گفتم درست نیست به عقب بازگردیم و تخریب کنیم و زحمات او را زیر سوال ببریم. من چهار سال پیش در همان جایگاه استکی بودم و میدانم او چقدر زحمت و بار فدراسیون را به تنهایی به دوش کشید. به هر حال نتیجه و مدال جهانی گرفت و نباید از حق گذشت.
احدی در خصوص اینکه نظر برخی از اعضای شورای فنی در مورد نابودی بوکس در زمان استکی بود، گفت: نمیتوانم هیچ نظری بدهم. یک زمانی منتقد استکی بودم، اما کارنامه هر کسی میتواند بیانگر عملکرد و سند آن شخص باشد. به هر نحوی و طریقی ما موفق به کسب دو مدال نقره در آسیا و مدال جهانی شدیم و به حق همایون امیری از استکی در جلسه شورای فنی دفاع کرد. نمیشود گفت که استکی نتیجه نگرفته و کارش ضعیف بوده است و بیانصافی است بگوییم که بوکس را نابود کرد.
وی افزود: در جلسه شورای فنی تنها یکی، دو نفر چنین اعتقادی داشتند که بچهها از این صحبتها انتقاد کردند. مرتضی شیری، علی مظاهری و من از استکی دفاع کردیم، چرا که مدال جهانی و دو نقره آسیا گرفت و نمیشود از این نتایج چشم پوشی کرد و البته ضعف و انتقادهایی نیز وجود دارد. کاش استکی بود و از عملکردش دفاع و حداقل حرفهایش را میزند و شاید نُهرودی با شنیدن حرفهای استکی این مسئولیت را قبول نمیکرد و از او میخواست تا زمان حضور مربی خارجی در مسئولیتش باشد؛ حرفی که مظاهری نیز آن را زد.
عضو شورای فنی فدراسیون بوکس در خصوص انتخاب نهرودی به عنوان سرمربی با توجه به شرایط سنی، بیماری و حضور نفراتی همچون او گفت: این موضوع سیاست سرپرست و مدیر تیمهای ملی بود و از قبل برنامهریزی کرده بودند که نهرودی با حضورش آرامشی را ایجاد کند. هر اسم دیگری نیز در کنار نهرودی قرار میگرفت با توجه به کسوت و علاقه بچهها به ایشان حاضر به کاندید شدن و رای گیری نمیشد. از قبل گفته بودم که نخواهم آمد و حتی قرار نبود در جلسه باشم.
احدی در پاسخ به این سوال که به نظر میرسد اعضای شورای فنی با توجه به تصمیم گرفته شده در رودربایستی به نهرودی رای دادند، گفت: چه بگویم، اما تصمیم گرفته شده بود. من پیشنهاد دادم که کاش مظاهری و روزبهانی را کاندید و از این نفرات استفاده کنید. نفراتی که جوان هستند و بوکس روز دنیا را میشناسند و توانایی و علاقه نیز دارند، اما تصمیم از قبل گرفته بودند. شاید اگر این نفرات انتخاب میشدند حاشیه درست میشد و بقیه نفرات مدعی میشدند، چرا که میدانم در آن جمع دو، سه نفر دیگری نیز به سرمربیگری تیم ملی علاقه دارند و شایستگی آن را نیز دارند.
وی در پاسخ به این سوال که با توجه به بودجه فدراسیون آیا واقعاً عزم برای حضور مربی خارجی وجود دارد، تاکید کرد: حسینی و موسوی با این شرط که مربی خارجی خواهند آورد، نهرودی را انتخاب کردند و ایشان نیز با علم به اینکه میداند قرار است چند وقت دیگر برود این موضوع را قبول کرد. قرار است نهرودی یکی، دو ماه باشد و بعد مربی خارجی بیاید. این موضوعی است که گفتند و امیدوارم این اتفاق بیفتد.
سرمربی پیشین تیم ملی در خصوص اینکه در صورت عدم حضور مربی خارجی همچنان صلاح است که نهرودی سرمربی تیم ملی باشد، گفت: کسی که مسئولیت هدایت تیم ملی را قبول میکند به خیلی چیزها نیاز دارد. قدرت و تحمل مشکلات، تحمل استرس و دشواریها کنار رینگ از جمله این مسائل است و این برای سلامتی نهرودی مضر است. از طرفی نباید حرمت او با عدم نتیجهگیری زیر سوال برود. نباید خدایی نکرده هیجان و استرس موجب ناراحتی و کسالت نهرودی شود. با توجه به عمل قلب نهرودی خود مسئولان فدراسیون باید احترام به شرایط او بگذارند و در اسرع وقت مربی خارجی را بیاورند.
احدی در خصوص قرار گرفتن اسمش در میان کاندیداهای دستیاری نهرودی و اینکه در صورت درخواست این مسئولیت را قبول خواهد کرد، تصریح کرد: حتی برای کمیته فنی دست بلند نکردم، اما با اصرار دوستان اسمم را نوشتند. برای کمک به نهرودی، چند نفر دستشان را بالا بردند و برخی دوستان نیز لطف داشتند و گفتند که من هم باشم. نهرودی عنوان کرد احدی علاقه و اعتقادی به من ندارد و نمیخواهد کمک کند و من را شرمنده کرد. همانجا به ایشان گفتم اگر دستور بدهد و امر کنند سینه خیز در خدمتش هستم و به حرمت ایشان این کار را کردم. اگر بتوانم حتماً کمک خواهم کرد، اما وقتش را ندارم و فکر نمیکنم زیاد مثمرثمر باشم.
انتهای پیام/