خبرگزاری تسنیم- پارسا آتش پر
با رشد روزافزون و چشمگیر کمپانیهای ایرانی در زمینه تولید انیمیشن، مهمترین نکته همانند فیلمهای جریان اصلی سینمای ایران، توجه ویژه به فیلمنامه و وسواس در انتخاب موضوع است. این امر زمانی مهمتر و پراهمیتتر میشود که روال و روش ساخت فیلمهای انیمیشن در غالب موارد بسیار بلندتر و سختتر از فیلمهای بلند سینمای ایران است.
پویانمایی در ایران از اواخر دههٔ 30 شمسی آغاز شد و نخستین تلاشها برای ساخت پویانمایی در ایران توسط افرادی چون اسفندیار احمدیه، جعفر تجارتچی، پرویز اصانلو، نصرتالله کریمی، پترس پالیان و اسدالله کفافی صورت گرفت. بعد از آن سالها و با تلاشهایی که در خصوص رشد روزافزون آثار انیمشین در ایران و در بخشهای خصوصی و دولتی به وجود آمد، اتفاقهای مثبتی شروع به شکل گیری کرد و آثار مهم و قابل توجهی در سالهای گذشته تولید شد. محمدیان یکی از کارگردانان این فیلم که تجربه ساخت آثار قابلتوجه انیمیشن در ایران (همانند فیلشاه و پادشاه رومی) را دارد با بهرهگیری از تجربه لازم در این زمینه با کمک عوامل دیگر این مجموعه و کارگردانان دیگر این اثر (نکویی و جنتی) توانسته است از منظر تکنیکی به اثری قابلقبول و پرجزئیات برسد. اثری که از منظر گرافیکی، طراحی و ساخت به استانداردهای جهانی نزدیک است و از این منظر امکان رقابت در کنار آثار مشابه را دارد.
نویسنده این اثر با بهرهگیری از سوگیری جهانی و اقبال عمومی کودکان در تماشای انیمیشنها با ورود به جهان ابرقهرمانها سعی کرده است نسخهای ایرانیزه از ابرقهرمانهای مثالزدنی سینمای جهان (از جمله بتمن، سوپرمن، آیرونمن و ...) را در این فیلم ایجاد کند و مسیر رفته و طی شده خلق شخصیتهای محبوب سینما را تا اندازهای طی نکرده بپیماید. محسن پسر بچهای است که عاشق ابر قهرمانهای فیلمهاست و همیشه تلاش میکند تا با وسایل ابرقهرمانیاش به هرکس و هر چیزی کمک کند در یک اتفاق نادر، با حیوانی مواجه میشود که از گونه حیوانات منقرض شده ایران است. او تصمیم میگیرد تا به آن حیوان هم کمک کرده و او را به زادگاهش باز گرداند.
در واقع علاوه بر تاکید سازندگان این فیلم در بهرهگیری از توان و مقبولیت ابرقهرمانها در بین کودکان، اشارهای زیست محیطی و قابل اهمیت به موضوع صیانت از طبیعت و حیات وحش را مورد توجه قرار میدهد و بدین شکل سعی میکند کودکان و مخاطبانش را در این خصوص آگاه کند و به زنگ هشداری در خصوص پیشگیری از انقراض گونههای کمیاب جانوری بدل شود. نکتهای که میبایست مورد توجه آحاد مردم به شکلی گسترده و عمومی قرار گیرد و عوامل و خانواده سینما میتوانند نقش مهم و تأثیرگذاری در روند رشد این مهم داشته باشند.
نکته قابلتوجه دیگر در بچه زرنگ این است که مخاطب کودک و نوجوان، تماشاگر اصلی و بیننده نهایی این فیلم خواهد بود و همانند بسیاری از انیمیشنهای کمپانیهای مطرح دنیا جذابیت چندانی برای مخاطب بزرگسال نخواهد داشت. هرچند که ظاهراً مخاطب اصلی این فیلم گروه سنی کودک و نوجوان است اما به واسطه آسیب شناسی اجتماعی رویکرد مخاطبان فیلمهای انیمیشن در دنیا، نوع فیلمنامه، موضوع و قصه فیلم در صورتی که همانند بسیاری از فیلمهای این گروه برای بزرگسالان نیز جذاب باشد (همچون فیلمهای داستان اسباب بازی، روح، درون و بیرون، بالا و ...) میتواند به جذب بیشتر مخاطب و جلب نظر همگانی اثر کمک شایانی کند. از سوی دیگر آهنگها و اجراهای موزیکال بچه زرنگ نیز پتانسیل تبدیل شدن به ویدیوکلیپی مستقل مانند برخی انیمیشنهای مطرح دنیا (همانند یخزده، 2013) را ندارد که این مهم در انیمیشنها از نکات مهم تبلیغی است.
با رشد روشهای ساخت انیمیشن در سالهای گذشته در ایران، انتظار میرود در سالهای آینده شاهد رشد بیشتر انیمیشنهای مهم و تأثیرگذار در سینمای ایران باشیم. آثاری که ضمن رعایت استاندارهای قابل قبول و جهانی، تاکید و توجه بیشتری نیز به محتوا و فیلمنامه داشته باشند.
انتهای پیام/