به گزارش خبرگزاری تسنیم و به نقل از «رویترز»؛ جنبش المپیک با بزرگترین معضل خود از زمان جنگ سرد مواجه است، یعنی تعظیم در برابر خواستههای ممنوعیت ورزشکاران روسیه و بلاروس یا خطر اولین تحریم دستهجمعی بازیهای المپیک در 40 سال گذشته. کمیته بینالمللی المپیک (IOC) و تعدادی از قدرتمندترین کمیتههای ملی المپیک از ایده تحریم بزرگترین پولگردان در ورزش جهان (اشاره به کمیته بینالمللی المپیک) متنفرند.
پس از تحریم بازیهای المپیک 1980 مسکو (شوروی سابق) که ذخایر مالی کمیته بینالمللی المپیک با رقم 200 هزار دلار به پایینترین حد خود رسید، اکنون IOC دارایی خیرهکننده 5.6 میلیارد دلار را در اختیار دارد. با وجود بیم این نهاد از بایکوتی دیگر توسط کشورهای قدرتمند جهان، اتفاقی که به طور گستردهای باعث تضعیف بازیهای المپیک 1984 هم شد، به نظر میرسد که IOC آماده ریسک کردن است تا موضع غیرقابل مذاکره خود را حفظ کند؛ اینکه بازیهای المپیک باید فراتر از سیاست باقی بماند و ورزشکاران نباید به دلیل اقدامات دولتهای خود از حضور در این رویداد مهم ورزشی محروم شد.
اوکراین و همسایگانش در اروپای شرقی و بالتیک، درخواست شان مبنی بر ممنوعیت حضور ورزشکاران روسی و بلاروسی از حضور در بازیهای المپیک 2024 پاریس تا زمانی که نیروهای نظامی مسکو با همراهی بلاروس به تهاجم خود در اوکراین ادامه میدهند را مصمم دنبال میکنند. کمیته بینالمللی المپیک از روسها و بلاروسها میخواهد که به عنوان ورزشکار بیطرف و بدون لباس یا پرچم ملی خود در بازیهای المپیک پاریس به رقابت بپردازند. روز دوشنبه، بیش از 30 کشور از جمله ایالات متحده آمریکا، بریتانیا و فرانسه از ممنوعیت ورزشکاران روسیه و بلاروس از حضور در مسابقات بینالمللی حمایت کردند.
گفتوگوهای «رویترز» اما با چند مقام المپیک حاکی از حمایت گسترده آنها از مواضع محکم IOC است، این در حالی است که این نهاد سال گذشته در ابتدا تصمیم در مورد مشارکت روسیه در ورزشهای فردی گرفت. انجمن کمیتههای ملی المپیک نیز از موضع IOC حمایت میکند.
رئیس کمیته ملی المپیک یکی از کشور اروپایی که از حضور بی طرف ورزشکاران روسی و بلاروسی در بازیهای المپیک حمایت میکند و نخواست نامش فاش شود، به «رویترز» گفت: «اگر IOC ورزشکاران کشورهایی که در حال جنگ در طول این سالها بودهاند را محروم میکرد، منشور المپیک را نقض میکرد و به بازیها ویژگی جهانی آن را نمیداد، جایی که ورزش بالاتر از سیاست است. اوکراین در حال حاضر تنها کشور درگیر جنگ مسلحانه در جهان نیست».
ورزشکاران اوکراینی پس از اینکه توماس باخ رئیس کمیته بین المللی المپیک از آنها خواست تهدید به تحریم بازیهای المپیک را کنار بگذارند، او را متهم کردند که "در سمت اشتباه تاریخ" ایستاده است. باخ اما در پاسخ به آنها اظهار داشت: «ما باید مأموریت صلح خود را انجام دهیم و این یک مأموریت متحد کننده برای گرد هم آوردن مردم است».
مایکل پین مدیر بازاریابی سابق IOC و استراتژیست رسانه ورزشی فعلی به «رویترز» گفت: «اگر خواستید تعریفی از گیر کردن بین سنگ و یک مکان سخت داشته باشید، شرایطی است که IOC در حال حاضر با آن طرف است. برای IOC همیشه خط قرمزی وجود داشته که به دوران تحریم بازیهای المپیک بازمیگردد، اینکه دولتها تصمیم میگیرند چه کسی در مسابقه شرکت کند، ورزش را به گونهای سیاسی میکند که این یعنی مرغ از قفس پریده و کار از کار گذشته و دیگر هرگز نمیتوانید آن را به عقب برگردانید».
فشار برای جلوگیری از تحریم از سوی حامیان مالی و پخشکنندگان تلویزیونی را هم باید به موقعیت دشوار IOC اضافه کرد. آنها پس از مدل بازیهای المپیک 1984 لسآنجلس که توسط اتحاد جماهیر شوروی آن زمان و حامیانش تحریم شد که در آن زمان درآمد حق پخش تلویزیونی و حمایت مالی از این بازیها شروع شد، چشماندازشان کاملاً تغییر کرده است.
درآمد حق پخش تلویزیونی و حمایت IOC برای بازیهای 1980 کمتر از 100 میلیون دلار بود اما از سال 2017 تا 2021، درآمد کمیته بینالمللی المپیک 7.6 میلیارد دلار بوده که بیش از 90 درصد آن از حق پخش تلویزیونی و حمایت مالی بوده است. شبکه تلویزیونی «NBC» به تنهایی 12 میلیارد دلار بین سالهای 2014 تا 2032 برای دریافت امتیاز حق پخش بازیها پرداخت کرده است.
یک مقام با آگاهی مستقیم از مذاکرات اجلاس اخیر المپیک به «رویترز» گفت: آمریکا که خود میزبان بازیهای المپیک 2028 خواهد بود، با وجود اینکه بزرگترین متحد اوکراین در جنگ است، مخالف تحریم ورزشکاران روسی و بلاروسی است.
آنچه مسلم به نظر میرسد اینکه IOC در تصمیمگیری نهاییاش عجله نخواهد کرد.
انتهای پیام/