به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، موضوع فعالیت اقتصادی برای هنرمندان به نوبه خود دارای اشکال نیست اما اولاً باید از راه درست و حرفهای باشد و دوم آنکه نباید وسیلهای شود برای تحریم سینما. این موضوع تازهای نیست که برخی از هنرمندان در زمینههای اقتصادی فعالیت دارند که ایرادی ندارد اما نکته آنجا است که برخی از آنان بر طبل تحریم سینما و جشنواره فیلم فجر کوبیدند اما به این فکر نکردند که دیگر سینماگرانی که از چنین امتیاز و شرایطی برخوردار نیستند چه باید کنند.
نکته دیگر اینکه برخی از زمینههای تجاری و اقتصادی که عدهای از هنرمندان در آن فعالیت میکنند، طبق مستندات مسیر حرفهای و قانونی خود را طی نکرده است.
در این باره مجید رضابالا تهیه کننده سینما گفت که چه چیزی میتوانم بگویم؟ واقعاً حیرتزدهام. اینکه چرا این اتفاق میافتد به این فرهنگ غلط باز میگردد که چهرههای مشهور و سرشناس همواره مشکلات و مسائلشان در کشور راحتتر از دیگران حل میشود. به تعبیر رایج گویا در اتاق مدیران به روی آنها همیشه باز است و امتیازات ویژه دارند. به عقیده من مدیران حوزههای گوناگون کشور نسبت به چهرههای مطرح هنری خودباختگی دارند.
او گفت که البته اینکه یک هنرمند و یا چهره ورزشی غیر از کار هنری در فضای دیگری مانند حقوقی، ورزشی، اجتماعی و اقتصادی کار کند هیچ اشکالی ندارد. اما به شرطی که روند قانونی و اداری خود را طی کرده باشد. اما اگر چهرهای به خاطر محبوبیتش همه مراحل را دور زده و میانبر درست کرده باشد، صحیح نیست.
این تهیه کننده سینما در ادامه مشکلات اقتصادی درون سینما را عامل دیگری برای ورود هنرمندان در حوزههای غیرهنری دانست و گفت: از قبل انقلاب مرسوم بود که یک هنرمند در صورتی که بتواند معاش و اقتصاد خود را بهتر تأمین کند، خانه یا مغازهای برای اجاره میخرید زیرا نمیتوان همیشه روی درآمد سینما حساب باز کرد. اما این دلیل نمیشود در حوزهای ورود کنیم که در آن تخصص نداریم. برخی حوزهها و زمینهها نیازمند تخصص است.
این کارشناس فرهنگی درباره تحریمهای برخی هنرمندان، گفت: به نظرم موضوع تحریم و قهرها عموماً در مواضع سیاسی باید بررسی شود. میدانیم که کسانی هستند که وضع مالی خوبی دارند و تحریم نکردند و اتفاقاً بودند افرادی که وضع بدی دارند و تحریم کردند. مهمترین نکته در این باره همین رعایت عرف و قوانین و اخلاق است. در هر حال این ارتباطات میان چهرهها و مدیران اقتصادی در کشور قابل دفاع نیست.
وی بیان کرد که باید بدانیم که برخی از تحریمها و قهرها صرفاً برای اسم در کردن و اعلام موضع است زیرا احتمالا نگران اسمشان هستند که فکر می کنند در فضای رسانهای مسموم اگر تحریم نکنند، اسمشان مورد تعرض قرار میگیرد. برای همینکه در سایه آرامش قرار بگیرند، این کار را میکنند. اما باید اعتراف کرد که اظهار نظر کردن دراین باره سخت است. ولی به طور طبیعی آدمها وقتی که موقعیتی پیدا میکنند که با آن میتوانند به راحتی به مواضعی دسترسی پیدا کنند، طمع میکنند.
وی افزود: ناگفته نماند که در این باره تنها هنرمندان نیستند که باید پاسخگو باشند بلکه، مدیران اقتصادی مورد اشاره که این امتیازات را اهدا کردهاند هم مقصرند. شاید برخی دیگر اگر میدانستند که میتوانند به خاطر چهره بودن، از امتیاز ویژهای برخوردار شوند، اقدام میکردند. اما در این میان افرادی که داعیه اخلاق و مردمداری دارند و دست به این اقدام زدهاند، از سوی مردم مورد قضاوت قرار میگیرند.
انتهای پیام/