به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، در 70 سال گذشته، بشریت برای کارکردهای مختلف به مواد پلاستیکی وابسته شده و در این مدت، حدود 6 میلیارد تن پلاستیک را به شکل ذرات میکرومتری و نانومتری به محیطهای مختلف وارد کرده است. این میکرو و نانوپلاستیکها (MNP) به طور گسترده در سراسر محیط و زنجیره غذایی توزیع شدهاند و در بافتهای انسان و سایر پستانداران یافت شدهاند.
مطالعات قبلی تأیید کردهاند که MNPهایی که وارد غذا میشوند، میتوانند از سد روده به جریان خون عبور کنند. نتایج این مطالعات از آزمایش بر روی موشهای به دست آمده بود.
حال یک مطالعه جدید نشان میدهد که علاوه بر این، موشهای باردار که در غذای خود از پلاستیک تغذیه میکردند، فرزندانی داشتند که دارای مجموعهای از پیامدهای ناسالم بودند که بر مغز، بیضهها، کبد، سیستم ایمنی و متابولیسم تأثیر میگذاشت.
نتایج این مطالعه حاکی از این است که جنین موش حتی زمانی که در بدن مادر زندگی میکند نیز از شر ریزپلاستیک در امان نیست و این ذرات به راحتی از جفت مادر به فرزند منتقل میشوند.
در این آزمایش پنج موش آزمایشگاهی در روز 19 بارداری خود با مایع حاوی نانوپلاستیکها تغذیه شدند؛ پس از 24 ساعت، موشها قربانی شدند و نتایج که در مجله Nanomaterials منتشر شهد، نشان داد که MNPها(میکرو و نانوپلاستیکها) نهتنها در عرض 24 ساعت از موانع روده و جفت عبور کردهاند، بلکه در کبد، کلیهها، قلب، ریهها و مغز فرزندان متولد نشده نفوذ کردهاند!
فیلیپ دموکریتو؛ استاد علوم نانو و مهندسی زیست محیطی در دانشکده بهداشت عمومی راتگرز، گفت: نتایج تحقیق ما این فرضیه را تأیید میکند که MNPها میتوانند از سد جفت عبور کرده و به بافتهای فرزندان متولد نشده، نفوذ کنند.
وی خاطرنشان کرد: تخمین زده میشود که انسان به طور متوسط حدود 5 گرم MNP را در هفته خورده و یا استنشاق میکند که این مقدار برابر با یک کارت اعتباری است. هنوز نمیتوان به طور قطعی گفت که این آزمایش اثرات مشابهی نیز بر روی جنین متولد نشده انسان دارد یا خیر، اگرچه برخی همکاران من به این باور رسیدهاند که جنین انسان نیز پیش از تولد به میکروپلاستیک آلوده شده است.
انتهای پیام/