محمدمهدی فریدوند؛ مدیرعامل صندوق پژوهش و فناوری دانشگاه تهران و رئیس هیئت مدیره انجمن صنفی صندوقهای پژوهش و فناوری و نهادهای سرمایهگذاری خطرپذیر در گفتوگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم اظهار کرد: نقش نهادهای مالی و شرکتهای دانش بنیان و فناور که قصد دارند محصولی را تجاریسازی کرده و به نتیجه برسانند مشخص است و بزرگترین چالش آنها دسترسی به منابع مالی است و در واقع هر محصولی که بخواهد به نتیجه برسد به منابع مالی احتیاج دارد که این منابع مالی، متأسفانه از طرف بانکها تأمین نمیشود چراکه بانکها برای شرکتهای توسعهیافته ایجاد شدهاند و به شرکتی که تازه تأسیس بوده و درآمدی نداشته تسهیلاتی ارائه نمیدهند.
وی ادامه داد: صندوقهای پژوهش و فناوری، وظیفه ارائه خدمات مالی به شرکتها را برعهده دارند. "ضمانتنامهها، تسهیلات و سرمایهگذاری خطرپذیر" سه خدمتی است که صندوقهای پژوهش و فناوری به شرکتها ارائه میکنند. یکی از نهادهای که سابقه فعالیت 10 ساله دارد و عملکرد قابل توجهی نیز داشته صندوق پژوهش و فناوری دانشگاه تهران است.
فریدوند با بیان اینکه 16 هزار میلیارد ریال خدمات صندوق پژوهش و فناوری دانشگاه تهران به شرکتهای دانش بنیان و فناور بوده است، تصریح کرد: 1200 میلیارد تومان خدمات ضمانتنامهای به شرکتها و 400 میلیارد تومان در قالب تسهیلات ارائه دادهایم و بالغ بر 50 میلیارد تومان نیز سرمایهگذاری خطرپذیر بوده است.
رئیس هیئت مدیره انجمن صنفی صندوقهای پژوهش و فناوری و نهادهای سرمایهگذاری خطرپذی گفت: شرکتهای دانش بنیان و فناور برای انعقاد قراردادهای خود با کارفرمایان نیاز به ضمانتنامه دارند و صندوق، خدماتی را مهیا کرده تا شرکتها با اطمینان بسیار بالایی بر روی خدمات ضمانتنامهای حساب باز کنند که بسیار تسهیلشده با حداقل تضامین و با حداکثر سرعت این ضمانتنامهها ارائه میشود.
وی گفت: حجم خدماتی که شرکتهای دانش بنیان و فناور احتیاج دارند متناسب با ظرفیت و منابع در اختیار ما نیست. صندوق، سالانه قادر به ارائه 600 میلیارد تومان ضمانتنامه است درحالی که نیاز شرکتهای فناور بالغ بر 3 هزار میلیارد تومان است. صندوقهای پژوهش و فناوری باید توسعه پیدا کنند و دولت باید حمایت ویژهای از این صندوقها داشته باشد و منابعی که در اختیار صندوقها قرار میگیرد بایستی افزایش پیدا کند.
مدیرعامل صندوق پژوهش و فناوری دانشگاه تهران بیان کرد: در سالهای اخیر موضوع "تورم" باعث شده تا ارزش پول ملی کاهش پیدا کرده و منابعی که در اختیار صندوقهای پژوهش و فناوری قرار میگیرد اثرگذاری خود را از دست بدهد. نقش دولت در حمایت از صندوقهای پژوهش و فناوری برای افزایش منابع آنها موضوع "افزایش سرمایه صندوقهای پژوهش و فناوری" است که گلوگاه توسعه صندوقهای پژوهش و فناوری، افزایش سرمایه آنها است.
وی ادامه داد: صندوقهای پژوهش و فناوری تلاقی دولت و بخش خصوصی است و دولت در کنار بخش خصوصی، یک نهادی را تأسیس کرده و درواقع این صندوقها دولتی نیستند و به صورت کامل خصوصی نیز نیستند! دولت در صندوقهای پژوهش و فناوری به صورت ماکزیمم، 49 درصد میتواند سهم داشته باشد. زمانی که میخواهند افزایش سرمایه بدهند دولت در تأمین منابع خودش مشکل دارد چراکه سهامدار دولتی، پارک علم و فناوری و دانشگاه است که اینها نیز مشکل منابع دارند.
فریدوند گفت: صندوقهای پژوهش و فناوری، نهادهای واسط محسوب میشوند و هرچقدر که این صندوقهای پژوهش و فناوری بزرگتر شوند کمک بیشتری به شرکتهای دانش بنیان و فناور میشود. کل سرمایه صندوقهای پژوهش و فناوری 1000 میلیارد تومان است در حالی که طبق برآوردها در انجمن صنفی صندوقها و نهادهای سرمایهگذار خطرپذیر، سرمایه این صندوقها حداقل بایستی به 5 هزار میلیارد تومان برسد تا پاسخگوی نیازها باشند و در اینجا نقش دولت بسیار پررنگ است.
انتهای پیام/