کامور بخشایش از«خود انتقادی ادبی» میگوید/ بهترین منتقد یک کتاب، نویسنده‌اش است
یکی از شاخه‌های نقد ادبی خود انتقادی ادبی است. یعنی بهترین روش برای نقد خویشتن. خود انتقادی ادبی یعنی شاعر و نویسنده جهان خودش را مورد واکاوی و ارزیابی قرار دهد.
به گزارش خبرنگار فرهنگی تسنیم، کتاب «خود انتقادی ادبی؛ رساله‌ای در نقد هنر خویشتن در عرصه ادبیات» نوشته‌ی مهرداد نصرتی که توسط نشر فرهنگ عامه منتشر شده است، در جایزه جلال آل احمد در حوزه نقد ادبی به عنوان کتاب شایسته تقدیر معرفی شد.
جواد کامور بخشایش، نویسنده و پژوهشگر درباره این کتاب گفت: کتاب «خود انتقادی ادبی؛ رساله‌ای در نقد هنر خویشتن در عرصه‌ی ادبیات» از جمله کتاب‌های مفید و ارزنده‌ای بود که در جریان جایزه جلال از آن تقدیر شد.
وی افزود: نقد به عنوان یکی از دانش‌های بشری کمک شایانی در گسترش دانش‌های بین بشر می‌کند. نقد از این جهت که معایب و محاسن یک اثر را واکاوی و رصد می‌کند باعث گسترش دانش است.
کامور بخشایش اظهار داشت: در ایران و غرب با گسترش و تعمیق انواع نقد روبرو هستیم که یکی از اینها نقد ادبی است و در ایران سابقه طولانی دارد و از ایران باستان تا الان با روش‌های تعمیق نقد ادبی روبرو هستیم. یکی از شاخه‌های نقد ادبی خود انتقادی ادبی است که تا کنون به شکل منظم در این زمینه اثری را شاهد نبودیم.
این نویسنده اظهار داشت: خود انتقادی یعنی خود شاعر و نویسنده، پیرامون جهانی که در اثرش خلق می‌کند و فرایند انتقال این مفهوم به مخاطب، جهان خود و دانش خود را مورد نقد و بررسی قرار می‌دهد. هر کتابی که تولید می‌شود جهان جدیدی با آن خلق می‌شود و نویسنده باید توسط دیگران با این دنیای جدید مورد نقد و واکاوی قرار بگیرد تا معایب و محاسن اثرش مشخص شود.
کامور بخشایش گفت: در نقد ادبی در ادبیات غرب، جهان یک رمان و کتاب توسط خود آن کتاب باید مورد واکاوی قرار بگیرد. این منتقدان به جهان خود نویسنده توجهی ندارند و نمونه‌اش در تفکر رولان بارت مشهود است که قائل به مرگ مؤلف است و بر این باور است که یک کتاب می‌تواند به تنهایی جهان خود را تعریف کند. اما در جامعه ما، در کنار نقد سنتی درمورد اثر خلق شده، با جهان مؤلف هم روبرو هستیم. میشل فوکو هم معتقد است کسی بهتر از خود نویسنده نمی‌تواند کتاب خودش را نقد کند.
وی افزود: از منظر نقد سنتی ما باید اول خود مؤلف و جهان او و دانش او را بشناسیم تا به تبع آن بتوانیم جهان جدیدی که خلق کرده را واکاوی کنیم. یکی از شاخه‌های نقد ادبی خود انتقادی ادبی است. یعنی بهترین روش برای نقد خویشتن. خود انتقادی ادبی یعنی شاعر و نویسنده جهان خودش را مورد واکاوی و ارزیابی قرار دهد.
این پژوهشگر در ادامه با اشاره به کتاب «خود انتقادی ادبی؛ رساله‌ای در نقد هنر خویشتن در عرصه‌ی ادبیات» اظهار داشت: نویسنده این کتاب برای تبیین این موضوع الگوهای خاصی را مطرح کرده که در فهرست این کتاب شاهد هستیم و در کنار آن انواع نقد خویشتن را مورد بررسی قرار داده است؛ بر اساس محل ظهور، روش، شیوه نقد و محدوده و خاستگاه نقد. و با تعمق در دنیای پر رمز و راز ادبیات گذشته از متقدمین تا متأخرین و با بررسی میراث ادبی کشورمان، خود انتقادی ادبی را در خیلی از این آثار مورد بررسی قرار داده است.
کامور بخشایش گفت: قطعاً خود انتقادی ادبی آن چیزی نیست که به طور کامل در این کتاب معرفی شده است اما این کتاب تلاشی جدی برای ورود به بحث خود انتقادی ادبی است و تقویت این اثر ارزشمند و گسترش دایره بررسی و نقد ادبی کشورمان و تبدیل خود انتقادی به یک نظریه در حوزه نقد ادبی، بسیار مهم است و مطالعه این کتاب را به علاقه‌مندان به حوزه نقد ادبی پیشنهاد می‌کنم.
انتهای پیام/
