به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، مدتی است که شاهد تولید آثار خوب و جریانساز مذهبی در حوزه کودک و نوجوان هستیم که نویدبخش توجه به تربیت دینی این نسل حساس و اثرگذار در بستر هنر سرود و مداحی است، اتفاقی که با استقبال مواجه شده است؛ ازجمله این آثار نماهنگ شبیه پروانهها است که با شعری از مجتبی کرمی، تهیهکنندگی سجاد شیرافکن، کارگردانی علی زمانی و مداحی علیاکبر حائری در آستانه سالروز ولادت امام حسن مجتبی(ع) تولید و منتشر شده و در همین مدت کوتاه توانسته اتفاقات مبارکی را به ویژه در حمایت از کودکان مبتلا به بیماری ایبی یا پروانهای رقم بزند.
از این رو با علیاکبر حائری، مداح اثر گفتوگویی داشتهایم که در ادامه مشروح آن تقدیم حضورتان میشود:
**در حوزه کار هیئتی و نماهنگ برای امام حسن مجتبی(ع) به نوعی با خلاء مواجه هستیم و حضرت(ع) در این باره نیز مظلوم واقع شدهاند، چطور شد به سراغ تولید کار برای حضرت(ع) آنهم در فضای کودکانه رفتید؟
یکی از دغدغههای اصلی من کار برای امام حسن(ع) است و این دو دلیل دارد، نخست ارادات ویژه و نوکری سالیان سال پدر و مادرم برای امام حسن(ع) و دیگر گره خوردن زندگی شخصیام در برخی از ابعاد با حضرت(ع) چنانکه فرزندم در روز دوشنبه که از میان روزهای هفته به حضرت مجتبی(ع) اختصاص دارد متولد شده است و خودم هم به نوعی داماد ذریه حضرت(ع) هستم.
از طرفی اگر بحث غربت و مظلومیت امام حسن(ع) را کنار بگذاریم، به بسیاری از آگاهیهای فراموش شده و پژوهشهای انجام نشده میرسیم که باید به آنها پرداخته و برای مردم بازگو شود. درباره امام حسن(ع) همواره به مسئله غربت و نداشتن حرم و بارگاه پرداخته شده در حالی که بسیاری از ابعاد حیات مبارک و سیره نورانی ایشان مغفول و پنهان باقی مانده که باید به آنها بپردازیم و دربارهشان کار کنیم.
**چطور شد برای کار درباره امام حسن(ع) سراغ فضای کودکانه آنهم کودکان پروانهای یا مبتلا به ایبی رفتید؟
از نیمه شعبان دغدغه داشتیم که کاری برای کودک داشته باشیم در مشورت با استادان و بزرگان و برخی دوستان به اینجا رسیدیم که کار کودک باید پژوهشمحور باشد لذا تصمیم بر آن شد که با شاعر کار دغدغههایی را که درباره کودک وجود دارد، بیابیم و به آنها بپردازیم تا شعر رنگ و فضای بزرگسال به خود نگیرد؛ مجتبی کرمی شاعر اثر که روانشناس نیز است با این محور و رویکرد شعر اثر را سرود.
درباره انتخاب کودکان پروانهای برای تولید اثر نیز باید بگویم علاقه ما پرداخت به بحثی اجتماعی بود شخصاً قائل هستم در کارهای نماهنگ و سرود مربوط به اهل بیت(ع) بعضاً بیش از حد موازی کاری میشود لذا فضای اجتماعی را در تولید شبیه پروانهها انتخاب کردیم اما اینکه چطور کودکان ایبی به ذهن ما آمد لطف اهل بیت(ع) بود و چیزی نبود که ما دربارهاش برنامهریزی کرده باشیم.
**چه مولفههایی برای سُرایش شعر جشن پروانهها و رساندن پیام به مخاطب کودک انتخاب کردید؟
دغدغههای کودکان را محور سُرایش شعر قرار دادیم، یکی از دغدغهها این است که همه کودکان در پاسخ سؤال میخواهی چه کاره شوی؟ میگویند دکتر، مهندس یا خلبان ... ما در شعر شبیه پروانهها کوشیدیم به کودکان بگوییم در هر شغلی میتوانند مثل امام حسن(ع) کریم و بخشنده باشند. مسئله دیگری که در شعر نماهنگ شبیه پروانهها گنجاندهایم، رفاقت و دوستی و کمک به شاد کردن دل دوستان در فضای کودکانه است چون این بچهها هستند که بیشترین درگیری را با بیماری ایبی و مشکلات ناشی از آن دارند.
**آیا از ظرفیت نماهنگ شبیه پروانهها برای حمایت از کودکان ایبی و کاهش آلام آنها با جلب کمکهای مردمی هستید؟ برای آینده نماهنگ پویش یا پویشهایی را در این راستا پیشبینی کردهاید؟
بله، خوشبختانه کرامت امام حسن(ع) مثل همیشه در قلبها اثر کرده و در طول این چند روز انتشار نماهنگ توانستهایم کمکها و حمایتهایی را برای کودکان پروانهای جلب کنیم، چنان که در پویشی که همراه با اجرای نماهنگ در شهر یزد اجرا شد غیر از طلاهایی که مردم هدیه کردند، 110 میلیون تومان پول جمعآوری شد و برخی از فروشندگان نیز 10 درصد فروش خود را به کودکان مبتلا به ایبی یا همان پروانهای هدیه کردند.
ما کار را به ایام ولادت امام حسن(ع) محدود نمیکنیم و انشاءالله پویشها را در حمایت از کودکان پروانهای ادامه میدهیم. به ویژه آنکه استقبال از کار بالا بوده و همانطور که بیان شد کرامت حسنی بار دیگر با نفوذ در قلبها منشأ برکات بسیار شده است چنانکه در شهر یزد شاهد بودیم برخی زیورآلات و اشیای باقیمت را که یادگار باارزش از والدینشان است به پویش و حمایت از کودکان پروانهای هدیه کردند!
**پرداخت به آموزههای اهل بیت(ع) در بستر و فضای سرود چه برکاتی دارد؟
نخستین کار در حوزه سرود احیای این فرهنگ و تقویت گروههایی است که فعالاند اما دیده نشدهاند. ما باید قدردان رهبری معظم انقلاب به دلیل تاکیدشان بر مسئله سرود باشیم که در این زمان نوعی احیاگری را رقم زد. در شبیه پروانهها نیز تلاش شد از هنر سرود برای بیان دغدغههای کودکانه بهره بگیریم، بچههای گروه نیز که کار را میخواندند، مأنوس شده و ارتباط لازم را گرفتند. باید توجه داشت لازمه کار برای کودک پژوهش است به ویژه آنکه از شیرینترین اما مشکلترین کارهای مذهبی کار برای این گروه سنی حساس است.
**سرمایهگذاری بر کودکان در فضای هیئت و تولید سرودها و نماهنگهای مذهبی در مقایسه با کار برای بزرگسالان چه ضرورتی دارد و چه ظرفیتی در این فضا برای تربیت دینی نسل آینده هست؟
در کار مذهبی برای کودک صرفاً نماهنگسازی دنبال نمیشود بلکه نسلسازی موضوعیت و اهمیت دارد، بسیاری از بزرگسالان امروز خاطرات امام حسینی خود را از کودکی دارند هر یک از این نماهنگها میتواند خاطرهای باشد برای کودکانی که در آینده قرار است مناصب و مسئولیتهای کشوری را بر عهده بگیرند.
در این میان باید مراقب باشیم حجم تولیدات در حوزه کودک از کیفیت کار کم نکند، باید از جایی به بعد موضوع را اصل قرار دهیم و با کمک تیمهای روانشناسی و پژوهشهای صحیح و کاربردی کارهای اثرگذار برای کودکان تولید کنیم.
در نماهنگ شبیه پروانهها دغدغه داشتیم بچهها داستان ببینید چون قصه برای کودک همیشه جذاب است و در ذهنش نقش میبندد و این شیوه بازخورد سرود را چندبرابر میکند. به نظر اتفاق خوبی است که در حوزه کودک کارهای اهل بیتی و ارزشی تولید شود و بدین ترتیب با رعایتهای محتوایی آرشیو خوبی از کار اهل بیتی برای کودک تولید میشود.
انتهای پیام/