به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، لیگ بیستودوم به روزهای پایانی خود نزدیک میشود. جدا از رقابت نزدیک استقلال، سپاهان و پرسپولیس برای قهرمانی در پایین جدول هم تیمهای نفت مسجدسلیمان، صنعت نفت آبادان، مس کرمان، ملوان و نساجی برای بقا با درصدی متفاوت برای بقا تلاش میکنند. در این بین حضور تماشاگران در ورزشگاهها مایه دلگرمی تیمها گرم شدن بازیها شده است، نمونه آن همین بازی هفته قبل سپاهان در ورزشگاه یادگار امام (ره) تبریز مقابل تراکتور. صرفنظر از بازی تماشایی و کمنقص دو تیم آنچه بازی را جذابتر کرد، سکوهای ورزشگاه بود که پرشورتر از همیشه تراکتور را حمایت میکرد.
این حضور و همراهی آنقدر بود که تحسین برخی بازیکنان سپاهان را هم به دنبال داشت، تا جایی که رامین رضاییان مدافع ملیپوش سپاهان از تماشاگران این تیم با لحنی خاص خواست، از این هفته ورزشگاه نقش جهان را پُر کنند و اتفاقاً درخواست سپاهانیها به خوبی اجابت شد و شنبه شب ورزشگاه نقش جهان پر بود از تماشاگر. جدا از بازی زیبای سپاهان مقابل مس رفسنجان، گل تماشایی امید نورافکن، سکوهای ورزشگاه هم چشمنواز بود، چشمنوازتر از تمام روزهای اخیر. به عینه دیده و احساس شد در این هفتهها که فوتبال با تماشاگرانش زیباست و آنها هستند که با حضور خود ورزشگاه را گرم میکنند.
در هفتهای که گذشت (هفته فوتبالی) در انزلی هم ورزشگاه پر از تماشاگر بود و اصلاً حضور همین تماشاگران بود که انرژی تیمِ مازیار زارع برای ایستادن مقابل تراکتور را دوچندان کرد. ملوانی که هفته قبل بازندهای دست و پا بسته مقابل پرسپولیس بود، در بازی شنبه شب تا دقیقه 89 برنده بازی بود. اتفاقی که این هفته در قائمشهر هم افتاد و ورزشگاه پُر از تماشاگر شهید وطنی شبی به یادمانی برای مردم شهرِ خسته ساخت. این روزها هر جا که نیاز به حضور هواداران باشد، آنها پررنگ و پرشور پای کار هستند، به غیر از تهران! بله تهران. به غیر از هوادار و پیکان که داعیهدار برگزاری «دربی سکوت» هستند، استقلال و پرسپولیس این فصل نفس گرم هوادار را خیلی کنار خود نداشتهاند.
ورزشگاه آزادی که در سالهای اخیر بدون «تعمیر و نگهداری» فقط «استفاده» شده بود، در هفتههای ابتدایی لیگ بیستودوم مورد مرمت و بازسازی قرار گرفت. شرایط حاکم بر جامعه و تأکید شورای تأمین استانها بر «عدم حضور» تماشاگران در ورزشگاهها باعث شد طبقه دوم ورزشگاه آزادی و بخشهای عمدهای از طبقه اول تخریب و آماده بازسازی کامل شود. همین مسئله باعث شده است که طبقه دوم فعلاً بلااستفاده باشد و طبقه اول هم نصف و نیمه در معرض استفاده تماشاگران قرار بگیرد. مثلاً در همین بازی شنبه شب استقلال مقابل هوادار که هفت گل داشت و جذاب و تماشایی بود، ورزشگاه آزادی حال و هوای میزبانی از بازی یک تیم مدعی را نداشت. مثل بازی هفته قبل پرسپولیس برابر ملوان.
تصور کنید کل ظرفیت ورزشگاه آزادی قابل استفاده بود، آیا سکویی در ورزشگاه خالی میماند؟! یا همین بازی هفته پیشروی استقلال و پرسپولیس در دربی یکصد تهران به جای 15 هزار نفر با چه استقبالی روبهرو میشد؟ متأسفانه باز هم مرمت و بازسازی در اماکن ورزشی ما زمانبر شده و این زمانبر شدن باعث شده که جای ورزشگاه آزادی در شبهای زیبای فوتبال ایران خالی باشد. ای کاش زمان بهتری برای بازسازی ورزشگاه آزادی انتخاب میشد یا اینکه با تأمین امنیت تماشاگران امکان استفاده حداکثری برای آنها فراهم میآمد یا اینکه هزینه مرمت ورزشگاه تأمین میشد تا کار زودتر انجام شود. حیف است تابلوی لیگ بیستودوم تصاویری از شبهای به یادماندنی ورزشگاه آزادی نداشته باشد. با این روند ورزشگاه آزادی فعلاً تا اطلاع ثانوی با حداقل ظرفیت پذیرای تماشاگران خواهد بود.
انتهای پیام/