به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، امسال چهلمین جشنواره فیلم کوتاه تهران با تأکید بومیگرایی در ژنر برگزار میشود. سال گذشته و سیونهمین جشنواره فیلم کوتاه تهران نیز با تأکید بر تنوع ژانر برگزار شد. بنابراین به طور روشن و مشخص جشنواره فیلم کوتاه تهران روی موضوع ژانر توجه جدی دارد. اما سؤال این است که علت انتخاب موضوع ژانر آنهم بومیگرایی چیست؟
منصور براهیمی دبیر علمی جشنواره فیلم کوتاه تهران و جشنواره مطالعات فیلمهای کوتاه سینمایی در این باره به خبرنگار تسنیم گفت: مطالعات یعنی پژوهشهای بنیادی و این موضوع در دو حوزه انجام میشود، شکافها و فرصتها. شکافها یعنی بخشی که روی آن زمینه مطالعه و کار علمی انجام نشده است. این موضوع ضرورت و نیاز خود را در هنگام رویدادها نشان میدهد که با برگزاری رویداد مورد نظر، احساس میشود که در بخش یا حوزهای دچار چالش میشود.
وی ادامه داد: بحث ژانر دقیقاً شامل همین مشکل است یعنی شکاف در آن وجود دارد و کارهای پژوهش کاملی درباره آن در حوزه سینمای فیلم کوتاه صورت نگرفته است. البته در زمینه سینما به طور کلی کار علمی انجام شده اما در فیلم کوتاه خبر. علت هم این است که کل فیلم کوتاه را مانند یک ژانر حساب میکردند و نیازی برای مطالعات ژانر در آن وجود ندارد. اما با مطالبی که از دبیرخانه علمی جشنواره مطالعات فیلم کوتاه تهران به دست ما رسیده است، نشان می دهد که در حوزههایی که جوانان بیشتر درگیر آن هستند، امکان ورود به این شکافها و رسیدن به چشماندازها ممکنتر است. خود ما انتظار داشتیم که مقاومت بیشتر باشد تا اینکه مطالعات به سمت چشم انداز برود. اما نتیجه معکوس نشان داد و اینکه جوانان به سمت چشم اندازها توجه دارند.
براهیمی گفت: نکته قابل توجه این است که فیلم کوتاه به سمت ژانرهای خاص خودش برود و لزومی ندارد که از ژانرهای موجود در سینما همانگونه که هستند، بهرهمند باشد. این شرایط باعث شد که به این موضوع 150 ساله فکر کنیم و جهت کار پژوهشی و علمی خود را به سمت «بومیگرایی در ژانر» ببریم.
دبیر علمی جشنواره فیلم کوتاه تهران و دبیر همایش مطالعات فیلم کوتاه تهران، با اشاره به مطالعات بومیگرایی در ژانر به عنوان یک عرصه میانرشتهای به زمینههای تاریخی و اندیشهای آن یعنی سنت و تجدد اشاره کرد و گفت: از زمان تجدد و انقلاب مشروطه بحث سنت و مدرنیته و ارتباط آنها به عنوان یک مبحث مهم مطرح بوده است. با همه اینها جز برخی واکنشها مانند «غربزدگی» نوشته جلال آل احمد، مطالعات مهم و تاریخی جدی نداشتهایم. همه این موارد باعث شد تا جرأت کنیم که وارد بحث مطالعات «بومیگرایی در ژانر» شویم. البته مسائل دیگری هم مانند سنت و هویت وجود دارد، که آنها هم مهم است اما اینکه مستقیماً این عناوین استفاده نشد برای آن است که قبلاً روی آن کار شده است و متأسفانه به صورتی بدی هم کار علمی صورت گرفته است. به این شکل که امکان داشت ما مفهوم هویت را انتخاب کنیم اما هویت افراطی مد نظر قرار بگیرد که به بومیگرایی کمکی نکند یا اینکه سنت و بومی بودن را نه بر حسب نیاز ما و برای حرکت رو به آینده انتخاب شود، بلکه بنابر اصلی که شرایط بومی و سنتی دارای چه ویژگیهایی است، استوار شود که مسیر را به سوی خاص دیگری ببرد.
او در پایان گفت: برای همین بومی گرایی را انتخاب کردیم که هم ابعاد گستردهای دارد و هم به مسائلی مانند هویت و سنت پاسخ میدهد. مطالعه فیلم کوتاه دامنه بازی است که تجربه عملی را هم ممکن میکند و پژوهشهای گستردهای را در حوزههای مختلف پوشش میدهد.
انتهای پیام/