به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، تعدادشان به هشت نفر میرسد و هر کدام یک ساز را به صدا در میآورند از هنگدرام گرفته که این روزها مورد توجه بسیاری از جوانان قرار گرفته تا کمانچه که نوای موسیقی لرستان است. کار دیگری ندارند، در خیابانهای شهر میچرخند و فقط مینوازند اما همهی عوامل، از کرونا گرفته تا موارد دیگر دست به دست هم دادهاند تا راننده تاکسیهای اینترنتی هم باشند.
با این وجود نوروزی که گذشت را به شکل دیگری پشت سر گذاشتند و تقریباًٌ هر روز قطعهای مینواختند تا صدای ساز و طبیعت را به هم گره بزنند. چند گروه میشدند، یک گروه روی پل طبیعت و گروههای دیگری در بوستان آب و آتش پخش میشدند و کنسرت خیابانی اجرا میکردند. جدا از انعامی که مردم به آنان پرداخت میکردند، قراردادی هم با منطقه فرهنگی و گردشگری عباسآباد امضا کردند تا دستمزد جداگانهای هم از این بابت دریافت کنند.
بازخوردهای خوبی هم از مردم گرفتند، از آشنایی نسل جدید با ساز گرفته تا شادی که به دل مردم مینشسته. برخی از اینکه با یک ساز مدرن میتوان یک قطعه سنتی نواخت، تعجب میکردند و میگفتند چطور چنین چیزی ممکن است؟!
دغدغههای کارشان از همین جا شروع میشود، از کنترل جمعیت حاضر گرفته تا آموزش فرهنگسازی به آنان برای گوش سپردن به موسیقی؛ تمام تلاششان را میکنند تا یک قطعه را بدون مانع و مکث تا انتها اجرا و گوشزد کنند که صدای موسیقی خیابانی صرفاً برای حرکات موزون نواخته نمیشود. گاهی فقط باید به جانِ موسیقی گوش سپرد و آن را فهمید.
تقریباً همهشان تجربه اجرا روی استیج هم دارند اما میگویند اجرای خیابانی بسیار دشوارتر از اجرا در سالنهاست. برای اجرا در سالن همه چیز مهیا است، حراست کار خودش را میکند، عوامل همه کارها را انجام دادهاند و نوازنده فقط دغدغه اجرا دارد، اما مسئله اجراهای خیابانی فرق دارد، گاهی مخاطبان وسط اجرا دست به ساز میزنند، گاهی جمعیت اجازه نمیدهد یک قطعه کاملاً اجرا شود و درخواست آهنگ بعدی را میکنند و همهی این موارد تمرکز نوزانده را به هم میزند. برای اجرای خیابانی، خودت باید حراست باشی، صدابردار باشی و صفر تا صد کارها را انجام دهی و انجام چنین کاری واقعا دشوار است.
مبالغی هم که از مردم دریافت میکنند متفاوت است، از 500 تومان گرفته تا 100 هزار تومان؛ البته بارها شده که کاغذ خریدهای باطله رسیدهای بانکی مردم را هم لابلای پولهایی که دریافت کردهاند، ببینند. برخی هم به آنان خوراکی تعارف میکردند. بیشترین دریافتیها را هم از نواختن موسیقی آذربایجانی و افغانستانی گرفتهاند.
میگویند نوازندگان خیابانی زیاد هستند، اما تعداد نوازندههایی که پولشان را نمیدهند، بیشتر هستند. یک سال نوروز از میدان راه آهن تا میدان تجریش به چند گروه تقسیم شدند و موسیقی اجرا کردهاند، گروههایی که پایین شهر مینواختند قدردانی دریافت میکردند و گروههایی که شمال تهران مینواختند هم آنقدر پول نصیبشان شده که خرج کامپوزیت دندانهایشان را درآوردهاند.
کوچکترین نوازندهای گروهشان 24 ساله و بزرگترین نوازنده 40 ساله است و کمانچه، هنگدرام، دیوان، کاخن، دف و سنتور مینوازند و معتقدند حرکت شهرداری در نوروز 1402 بسیار جذاب بود، به ویژه کوشک باغ هنر که این فرصت را به نوزاندگان خیابانی داد تا در تعطیلات نوروز در منطقه فرهنگی و گردشگری عباسآباد موسیقی خیابانی اجرا کنند. میگویند اگر این اتفاق ادامه داشته باشد و به درستی توسعه پیدا کند ما هم میتوانیم در ایران موقعیت خوب و جذابی برای جذب گردشگران ایجاد کنیم.
مجموعه این نوازندگان در قالب چهار گروه فعالیت میکنند. آنها دانشجویان رشته موسیقی و همکلاس هستند. هر گروه در هر شب با ترکیبی متفاوت اجرا میکند؛ البته که نفرات و سازهایشان ثابت است و فقط ترکیب سازها و نوازندگان تغییر میکند.
این نوازندگان در طول 13 شبِ تعطیلات نوروز در منطقه عباسآباد اجراهای مختلفی را به صورت خیابانی برای گردشگران اجرا کردند.
به گفته میثم اخباری مدیر کوشک باغ هنر، این مجموعه به عنوان بازوی هنری منطقه فرهنگی و گردشگری عباس آباد تلاش میکند تا اراضی عباس آباد را به پاتوق هنرمندان خیابانی و میدانی تبدیل کند. به نوعی این مجموعه در حال برنامهریزی برای شکلگیری زیست هنری و مواجه مستقیم هنرمندان با مردم است. در نوروز1402 نیز این تجربه در دو حوزه تجسمی در قالب کاریکاتور و طراحی چهره و موسیقی خیابانی اتفاق افتاد و سعی میشود در ادامه به تئاتر خیابانی و سایر شاخههای تجسمی مثل نقاشی، خط، سفال و ... هم پرداخته شود تا گردشگران به میزان حضورشان در اراضی عباس آباد با هنر روبرو شوند. اساسا استراتژی کوشک باغ هنر، بسط هنر در بستر پارک به عنوان بهشتی از حیات اجتماعی است.
انتهای پیام /