دکتر رضا آذربایجانی؛ در گفتوگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم درباره امکان شبیهسازی یوزپلنگ ایرانی در شرایط آزمایشگاهی اظهار کرد: داشتن سلول زنده برای استفاده از روشهای ژنتیکی و تلفیق سلولهای جنسی و نهایتاً رسیدن به جنین یوز ممکن است اما این پروسه، سختتر از بازسازی جنین دامها مانند گوسفند و بز و... است که قبلاً در کشور انجام شده است.
وی با بیان اینکه یک گونه گربهسان را نمیتوان یا یک گونه علفخوار تطابق داد، ادامه داد: باروری آزمایشگاهی یا خارج از زیستگاه، روشی است که اگر تمام گزینهها محدود شود باید به آن پرداخته شود و اکنون ما در شرایطی هستیم که باید برای یوزپلنگ ایرانی از این روشها استفاده کنیم.
سرپرست مرکز ملی ذخایر ژنتیکی و زیستی ایران گفت: کاری که ما در مرکز ذخایر ژنتیک توانایی انجام آن را داریم، بحث "کلونینگ" یا همانندسازی است اما محدودیتهایی مانند یوز میزبان، ناقلی که باید استفاده شود و خطراتی که ممکن است به وجود بیاید، باعث شده این پروژه بسیار با احتیاط انجام شود.
آذربایجانی افزود: تعداد یوزهای ما بسیار بسیار کم است و دسترسی به منابعی از سلولها، به وفور دامها نیست اما این کار باید انجام شود و در شرایطی نیستیم که صبر کنیم تا نمونههای سلولی ما بیشتر شود چرا که با توجه قرار گرفتن یوز در پرتگاه انقراض، شاید آینده برای این کار دیر باشد.
وی درباره جانور میزبان سلول یوزپلنگ توضیح داد: مطالعات نشان داده که استفاده از یوز موفقیتآمیزتر بوده و باید به این قضیه به دقت نگاه کرد که میزبان باید با یوز سازگاری ژنتیکی داشته باشد؛ یکی از قدمهای ما این است که پیش از اینکه وارد عرصه استفاده از خود یوز شویم، آغاز کار را در سایر گربهسانان انجام دهیم.
سرپرست مرکز ملی ذخایر ژنتیکی و زیستی ایران با بیان اینکه مطالعات محدودی در سایر کشورها و در حد یک مقاله علمی در این خصوص انجام شده است، گفت: ما بدون اغراق و بزرگنمایی و با تکیه بر توانمندیهای داخلی و به دور از حاشیه کار را شروع میکنیم و امید داریم که به لطف خداوند این کار به نتیجه برسد و پنجره جدید را برای احیای گونهها در کشور باز کند.
انتهای پیام/