به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، «انتفاضه» نه فقط کلمهای در ادبیات فلسطین بلکه مفهومی روزمره و عادی در زندگی فلسطینیان است که مفاهیم بلندی از آن برداشت میشد. اولین بار که این کلمه در تاریخ فلسطین فراگیر شد هنوز فلسطین توسط صهیونیستها رسماً اشغال نشده بود و پس از جنگ جهانی اول، تاختن سربازان و مزدوران گارد سلطنتی انگلستان را تجربه میکرد. جایی که فلسطینیان، هم با شبه نظامیان و جوخههای ترور صهیونیستی میجنگیدند و هم با سربازان و مزدوران انگلیسی. به طوریکه چند نام معروف مثل «انتفاضه براق» و «انتفاضه 1936» شیخ عزالدین قسام می درخشد و نام بسیاری از آن قیامها چندان مشهور نشدند.
نگاهی به انتفاضه های 1987 و 2000 فلسطین
اما پس از اشغال فلسطین در سال 1948، اولین باری که کلمه «انتفاضه» در رسانهها همگانی شد سال 1987 میلادی بود. زمانی که «انتفاضه» با سنگ عجین شد و 5 سال تمام فلسطین را در بر گرفت و طوفان آن صهیونیستها را مجبور به ورود به مسیرهایی مثل «مذاکرات سازش» کرد، که پیش از آن اعتقادی به آن نداشتند. مسیری که امروز بر همگان ثابت شده تنها برای انحراف قیام مردمی و همه جانبه ملت فلسطین و خاموش کردن آتش انتفاضه به وجود آمد و پس از آن هیچ توجهی به آن نشد.
دومین بار- که انتفاضه به واژگانی فراگیر در عرصه فلسطین تبدیل شد- چند ماه پیش از شروع قرن 21 میلادی بود. 28 سپتامبر سال 2000 میلادی که ورود «آریل شارون»، نخست وزیر وقت رژیم صهیونیستی، قصاب صبرا و شتیلا، به صحن مسجدالاقصی، شروع انتفاضهای همگانی را در تمام فلسطین کلید زد. اگرچه انتفاضه دوم یا انتفاضه الاقصی، تمام فلسطین را در بر گرفت، اما نقطه کانونی و مرکزی آن در کرانه باختری بود.
وجه تفاوت و متمایز این انتفاضه از انتفاضه اول آن بود که انتفاضه اول با عنوان انتفاضه سنگ شناخته میشد اما انتفاضه دوم، انتفاضه مسلحانه بود. نکته مهم در این انتفاضه آن بود که، بخشی از سلاحهایی که در انتفاضه دوم به کارگرفته شد، سلاحهای دستگاه امنیتی حکومت خودگردان فلسطین بود. همین امر موجب شد تا رژیم صهیونیستی و آمریکا بلافاصله پس از انتفاضه دوم اقدام به تغییر ساختار دستگاه امنیتی حکومت خودگردان کنند.
تظلم خواهی و ضعف دستگاه امنیتی
طی یک سال اخیر، دستگاه امنیتی حکومت خودگردان در وضعیتی قرار گرفته که فضای کرانه باختری در انتفاضه دوم را تداعی میکند.
ضعف شدید حکومت خودگردان فلسطینی و دستگاه امنیتی آن
وجه اول این وضعیت مربوط به ضعف دستگاه امنیتی خودگردان در کرانه باختری است. گزارشهای متعددی از سوی دستگاههای امنیتی رژیم صهیونیستی طی یک سال اخیر منتشر شدهاند که همگی بر ضعف دستگاه امنیتی حکومت خودگردان و عدم سیطره و تسلط آن بر مناطق تحت حاکمیت شان دلالت دارند. طی آخرین گزارشی که این هفته از سوی «عاموس هرئیل»، تحلیلگر نظامی روزنامه «هاآرتص» منتشر شد، ضعف دستگاه امنیتی به گونهای مشهود شده که ادعا شد جیپهای ارتش رژیم صهیونیستی هر روز با بمبهای کنار جادهای روبرو می شوند.
این میزان ضعف دستگاه امنیتی حکومت خودگردان موجب تشکیل نشست عقبه طی سال گذشته شد. نشستی که همه هدفش تقویت حکومت خودگردان فلسطین و به طور خاص دستگاه امنیتی آن بود.
حرکت مردم کرانه به سمت مقابله با دستگاه امنیتی حکومت خودگردان
وجه دوم وضعیت کنونی دستگاه امنیتی، تظلم خواهی مردم و حرکت به سمت مقابله با این دستگاه از سوی فلسطینیهای ساکن کرانه باختری است. طی ماههای اخیر دستگاه امنیتی حکومت خودگردان، در کنار ارتش و دستگاه امنیتی رژیم صهیونیستی اقدام به دستگیری و بازداشت تعدادی از مبارزان فلسطینی ساکن کرانه باختری کرده است. برخورد شدیداً خشن و غیرانسانی دستگاه امنیتی حکومت خودگردان با این مبارزان- که شامل حمله به خانوادههای آنها نیز بود- موجب تظلم خواهی برخی از این افراد از عموم مردم شد.
در یک فقره از این مورد، «مصعب اشتیه»، یکی از فرماندهان گروه مقاومتی تازه تأسیس «عرین الأسود» در نامه ای سرگشاده از داخل زندان نسبت به ظلمی که از سوی دستگاه امنیتی حکومت خودگردان به خانوادهاش شد، تظلم خواهی کرد. نامه «مصعب اشتیه» -در حالی که او در زندان دستگاه امنیتی حکومت خودگردان بود- بین عموم مردم پخش شد و برخی رسانههای فلسطینی نیز آن را منتشر کردند.
او در این نامه با اعتراض به اقدام ظالمانهای که از سوی برخی اعضای دستگاه امنیتی حکومت خودگردان به خانواده اش شده، از بخش دیگر اعضای دستگاه امنیتی حکومت خودگردان- که آنها شرافتمندان دستگاه امنیتی می خواند- می خواهد مانع اینگونه اقدمات علیه مردمی که از خود این دستگاه هستند شوند.
این در حالی است که این نکته نیز نباید مغفول بماند که طی 5 سال اخیر خیزشهایی از درون دستگاه امنیتی حکومت خودگردان علیه رژیم صهیونیستی رخ دادهاند. طی این خیزشها، برخی از اعضای دستگاه امنیتی حکومت خودگردان یا اعضای خانوادههای آنها اقدام به اجرای اقدامات مقاومتی و عملیات شهادت طلبانه علیه رژیم صهیونیستی کرده اند. نمونه بسیار مشهور آن، اقدام مقاومتی فرزند «ماجد فرج» علیه نظامیان صهیونیست بود که به شهادت وی منجر شد.
آنچه در کرانه باختری در حال رخ دادن است نشان دهنده آغاز حرکتی جمعی به سمت اقدامات مقاومتی مسلحانه علیه رژیم صهیونیستی است که با شیبی ملایم، موج آن دستگاه امنیتی حکومت خودگردان را نیز در بر می گیرد. با ضعفی که در حکومت خودگردان و دستگاه امنیتی آن وجود دارد، با تظلم خواهیهایی که علیه حکومت خودگردان رو به افزایش است، دور نیست زمانی که فضای انتفاضه دوم در کرانه باختری رخ دهد و هر آنچه از سلاح در خفا و علنی وجود دارد علیه صهیونیستها بیرون آید. به ویژه که مشکلات داخلی رژیم صهیونیستی و درگیریهای داخلی آنها نیز در حال تشدید است و این موقعیت، فرصتی استثنایی را برای مبارزان فلسطینی در کرانه باختری فراهم خواهد آورد.
انتهای پیام/