به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، یوسف رشیدی؛ استاد دانشگاه شهید بهشتی در نشست "سمپوزیوم ملی محیط زیست ایران" که در دانشگاه شهید بهشتی برگزار شد، اظهار کرد: در بحث حکمرانی آلودگی هوا باور مردم این است که هر ارگانی اشکال را گردن دیگری میاندازد و در نهایت هم مردم به خاطر استفاده از خودرو شخصی مقصر شناخته میشوند.
وی ادامه داد: تجربه ژاپنیها درخصوص حل مشکل آلودگی هوا نشان میدهد که باید یک اتفاقنظر ملی قلبی وجود داشته باشد و نه اینکه به آن به شکل یک مسئله لوکس نگاه کرد. فشار افکار عمومی در خصوص آلودگی هوا همیشه باید متوجه مسئولان باشد.
استاد دانشگاه بهشتی درباره اثرات آلودگی هوا بر سلامتی توضیح داد: یک مطالعه از 2 مدرک مهم که آژانس بینالمللی سرطان زیرمجموعه سازمان بهداشت جهانی نشان داده که دود دیزل سرطانزا است و در کل آلودگی هوا باعث سرطان میشود.
رشیدی درباره تکالیف قانونی دستگاهها درخصوص آلودگی هوا بیان کرد: در این مورد یک سری مصوبات دولت و در پله بالاتر قوانین مجلس را داریم. در برنامه دوم توسعه آمده بود که دولت مکلف است آلودگی هوای شهرها را در حد استاندارد سازمان بهداشت جهانی بهداشت نگه دارد در صورتی که اصلا چیزی به نام استاندارد سازمان جهانی بهداشت برای آلودگی هوا نداریم.
وی افزود: همین مورد در برنامه سوم توسعه هم تکرار شد اما به هدف نرسیدیم. در برنامه چهارم هم گفته شد استاندار جهانی را کنار بگذاریم و به استاندارد شورایعالی محیط زیست برسیم اما همین هدف هم میسر نشد. در برنامه پنجم و ششم هم به اهداف خود نرسیدیم.
این استاد دانشگاه بیان کرد: ما تا سال 1397 تا حدی غلطت آلایندهها را کاهش دادیم و بعد از آن غلطتها ثابت شد. ما تا سال 1379 خودرویی مانند پیکان را تولید میکردیم که هیچ استاندارد محیط زیستی نداشت اما در سالهای بعد از آن تدوین استاندارها را شروع کردیم و الان هم به یورو 5 رسیدیم.
رشیدی با اشاره به وضیعت نابهسامان خودروهای در حال تردد گفت: سازمان محیط زیست تنها خودروهای نو را بررسی میکند و هیچ دستگاهی نمیداند که خودرو تولید شده تا چه زمانی پایداری استاندارد دارد. معاینه فنی نیز یک وضعیت ساده را چک میکند که به راحتی پاس میشود.
وی بیان کرد: مشکل دیگر این است که بخش قانونگذاری کشور خطی فکر میکند، یعنی میگوید باید به تقلید از اروپا استاندارد را به یورو 3، 4 و 5 برسانیم، در صورتی که اگر به جای این کار قطعات مربوط به آلودگی هوا در خودو را گارانتی مادامالعمر کنیم، نتیجه بهتری داشت اما خودروساز داخلی به این دلیل که میداند چه محصول بیکیفیتی را تولید کرده، زیر بار آن نمیرود و سر دولت و مردم را کلاه میگذارد!
استاد دانشگاه بهشتی تاکید کرد: محیط زیست باید کاری کند که این قطعات گارانتی مادامالعمر داشته باشد. آلودگی ناشی از خودروها تنها مربوط به آلودگی ناشی از خروجی اگزوز نیست و ذرات معلق ناشی از سایش لاستیک خودرو با زمین 8 برابر خروجی اگزوز 6 ذرات معلق تولید میکند.
رشیدی درخصوص راهکارهای حل این بحران اظهار کرد: ما در گام اول باید حمل و نقل عمومی مناسبی داشته باشیم و تا زمانی که این اتفاق نیفتد، آلودگی هوا کاهش پیدا نمیکند. متاسفانه ما در این سالها این کار را نکردیم. این مورد نیازمند سرمایهگذاری اولیه است که باید انتخاب کنیم یا در این حوزه سرمایهگذاری کنیم یا همین مبلغ را برای دارو سرطان هزینه کنیم.
وی افزود: توسعه خدمات الکترونیک و غیرحضوری نیز اهمیت دارد و جزو راهکارهای اصلی است.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه در تهران 80 درصد آلودگی هوا مربوط به خودروهاست، خاطرنشان کرد: راههایی که لندن، توکیو و ... به دنبال آن رفتند و موفق بودند این است که اگر همه خوردها استاندارد و سوخت هم استاندارد شود، باز هم نمیتوان بدون پرداختن به حمل و نقل عمومی و خدمات الکترونیک آلودگی هوا را شکست داد.
بازچرخانی و استفاده مجدد از آب باید در اولویت باشد
به گزارش تسنیم، در ادامه این نشست غلامرضا شقاقی؛ رئیس گروه آب و فاضلاب وزارت بهداشت نیز اظهار کرد: بحث مواد و ایمنی شیمیایی از مواردی است که سلامت انسان را تهدید میکند. در سال 2016 بیش از 1.6 درصد مرگ و میرها از طریق مواجه با مواد شیمیایی بود و یک میلیون مرگ در اثر این موضوع رقم خورد.
وی ادامه داد: مواجهه مستقیم با آلایندهها، تغییر اقلیم و افزایش گاز گلخانهای، تاسیسات خدمات آب و فاضلاب، منابع آب محدود، آلودگی خاک، اکوسیستم و اشعه ماوراءبنفش از جمله مواردی بودند که در سطح جهانی مشکل ساز شدند.
وی بیان کرد: اکنون ما مشکل شدیدی در بحث کمی و کیفی آب داریم اما در واقع وقتی آب وجود ندارد نمیتوان در مورد کیفیت آن صحبت کرد. در گذشته تنها بحث دسترسی به آب مطرح بود اما اکنون شاخص آب سالم و کافی مطرح است.
رئیس گروه بهداشت آب و فاضلاب وزارت بهداشت درباره راهکارها در بحث پیشگیری و مقابله بیان کرد: بازچرخانی و استفاده مجدد باید در اولویت باشد اما به دلیل عدم تکامل سیستم فاضلاب در این زمینه مشکل داریم. شبکه جمعآوری فاضلاب با میزان تصفیه همخوانی ندارد به طوری که به عنوان نمونه 60 درصد از فاضلاب جمعآوری شده اما 40 درصد آن تصفیه شده و مابقی در رودخانهها بایوپس میشود.
شقاقی خاطرنشان کرد: در ایران متولی برای شبکه جهانی تصفیه وجود ندارد و ما نیاز به رهنمون سازمان جهانی بهداشت داریم. سازمان بهداشت جهانی، برنامه ایمنی آب از حوضه آبریز تا مصرف را که جنبه پیشگیرانه دارد آغاز کرده و ما نیز باید به دنبال این برنامه باشیم.
وی خاطرنشان کرد: در خصوص آب و فاضلاب مصوبه، آییننامه و قانون زیاد داریم اما متاسفانه کسی به آنها توجه نمیکند.
انتهای پیام/