به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، سال هاست که عباراتی نظیر تورم همه جا و همیشه یک پدیده پولی است و عامل اصلی افزایش تورم، رشد نقدینگی است، فضای کلان اقتصاد کشور را محاصره کرده است. نسخه ی تکراری کنترل رشد نقدینگی برای جلوگیری از تورم، آن هم به واسطه ی پیاده سازی سیاست های تعدیلی، بارها در اقتصاد ایران آزموده شده و نتیجه ای جز رشد روز افزون تورم در بر نداشته است.
بارز ترین مثالی که برای کاهش رشد نقدینگی و افزایش تورم می شود ارائه کرد، عملکرد تیم اقتصادی دولت سیزدهم در مدیریت روند رو به رشد نقدینگی در سال گذشته است. به گفته خاندوزی، وزیر امور اقتصادی و دارایی، در حالی که نرخ رشد نقدینگی در سال 1400 به 39 درصد رسیده بود و در دو سال قبل از آن هم 40 درصد بود اما این نرخ با هدفگذاری دولت به 31 درصد در سال 1401 کاهش یافته است. بنابراین اگرچه تیم اقتصادی دولت سیزدهم در کنترل رشد نقدینگی موفق عمل کرده اما هرگز موفق به کنترل تورم تا قبل از چرخش سیاست ها به سوی سیاست تثبیت نشد و عملا در این حوزه نمره ی قبولی نمی گیرد.
سیاست تثبیت ارزی چگونه بر سر زبان ها افتاد؟
اخیرا نتیجه بخش بودن تغییر ریل سیاست گذاران پولی کشور از سیاست تعدیل به سوی تثبیت محرز شده است و طبق آماری که رئیس کل بانک مرکزی اخیرا از تورم اردیبهشت ماه منتشر کرده، سیاست تثبیت توانسته روند تورم را کاهشی کند، به نظر می رسد صحبت کردن در خصوص سیاست تثبیت و باز شدن جای آن در بین ادبیات اقتصادی کارشناسان و سیاست مداران دیگر همچون گذشته با عباراتی همچون شبه علم تخطئه نشود.
لازم به ذکر است بر اساس گزارش جدید بانک مرکزی، نرخ تورم نقطهای در اردیبهشت سال 1402 به 59.7 درصد کاهش یافته است.نرخ تورم نقطهای در فروردین امسال 62.4 درصد اعلام شده بود.بر اساس این گزارش تورم نقطهای تولیدکننده هم در اردیبهشت ماه به 32.4 درصد کاهش یافته است.
همچنین به گفته رئیس کل بانک مرکزی تورم خردادماه کاهش محسوسی خواهد داشت. کاهش تورم فقط ناشی از کاهش نرخ ارز نخواهد بود بلکه سایر عوامل بنیادی اقتصاد نیز کاهش تورم را پیشبینی میکنند.
فرزین و خاندوزی: عامل اصلی تورم رشد نقدینگی نیست
تا کنون و طبق تئوریزه هایی که طیف متنسب به جریان متعارف اقتصاد داشتند، همواره از رشد نقدینگی به عنوان عامل اصلی تورم نام برده شده است. اما اعمال سیاست های تثبیتی و حصول نتیجه ای که از اجرای این سیاست ها به منصه ی ظهور رسیده است، چند وقتی است که در ادبیات برخی کارشناسان نام آشنا و همچنین برخی از سیاست مداران اقتصادی اظهار نظرات جدیدی در خصوص نقش جهش های ارزی و علیت این موضوع، در خصوص افزایش تورم می شنویم.
به عنوان مثال اخیرا رئیس کل بانک مرکزی عنوان کرد: کشوری که تورم 45 درصدی دارد و رشد نقدینگی آن حدود 30 درصد است، یعنی در واقع real money (پول حقیقی) آن منفی است، بنابراین رشد real money در کشور ما منفی است، متاسفانه دائما برخی می گویند که نقدینگی اضافه برداشت بانک ها در حال افزایش است و بلافاصله نتیجه می گیرند که تورم لجام گسیخته در انتظار کشور است. این درحالی است که نرخ پول حقیقی کاهش پیدا کرده است و مشخصا دلیل تورم این نبوده بلکه انتظارات تورمی علت تورم بوده است.
گفتنی است وزیر اقتصاد نیز در در سیامین همایش سالانه سیاستهای پولی و ارزی اعلام کرده بود: پیشران کوتاهمدت تورم در اقتصاد ایران در حال حاضر، نوسانات ارزی است و پیشران بلندمدت تورم در اقتصاد ناشی از بیانضباطی سیاستهای پولی و مالی است.
از طرفی چندی پیش بود که مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی نیز در گزارشی که منتشر کرده بود، نرخ ارز را عامل اصلی تورم های کوتاه مدت اقتصاد ایران عنوان کرد و بود خاطر نشان کرد بود که در کوتاه مدت نقدینگی عامل اصلی تورم نیست بلکه این جهش های نرخ ارز است که باعث جهش تورم می شود.
همچنین لازم به ذکر است اذعان به عدم نقش نقدینگی به عنوان عامل اصلی تورم، صرفا محدود به ادبیات مقامات دولتی نشده و اخیرا شاهد بودیم برخی از اقتصاددان های نام آشنایی همچون هاشم پسران و نیلی نیز، رشدنقدینگیِ فعلی را معلول و نه علت تورم بیان کرده بودند.
انتهای پیام/