به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، تلویزیون این شبها برای دو شبکه تلویزیونی خود سریالهای کرهای درنظر گرفته است. از چند روز گذشته «بیمارستان» در شبکه دو پخش خود را آغاز کرده است و قرار است از امشب سریال دیگری از چشمبادامیهای کره جنوبی روی آنتن شبکه پنج سیما برود.
سریال «بیمارستان» با گویندگی 35 نفر از گویندگان گفتار فیلم در واحد دوبلاژ ادارهکل تأمین و رسانه بینالملل سیما دوبله شد. این سریال پزشکی 12قسمتی محصول کره جنوبی در سال 2020 شب ساعت 21:10، از شبکه دو سیما پخش میشود. سریال کرهای جدید «تزویر» در ژانر درام و پلیسی هم از امشب از شبکه پنج سیما روی آنتن میرود.
این سریال با نام اصلی Jojak و عنوان انگلیسی Falsify یک درام پلیسیِ کرهای محصول سال 2017 است. فیلمنامه این سریال را کیم هینگ جونگ نویسنده «سریال تو کی هستی» به رشته تحریر درآورده است. «تزویر» در زمان پخش خود از مخاطبان زیادی برخوردار بود. لی جونگ هیوم کارگردان این اثر است که کارگردانی 6 اژدهای پرنده را در کارنامه دارد. از بازیگران این سریال میتوان به «نام گونگ مین»، «یوم جی وان»، «یوو جون سانگ»، «مون سانگ جون» و «اُ جانگ سی» اشاره کرد.
«تزویر» قرار است از امشب (سهشنبه 30 خرداد) هر روز حوالی ساعت 19 بهروی آنتن میرود. این سریال داستان پزشکان و پرستاران شاغل در مرکز پزشکی یولجه را روایت میکند. این مجموعه بهروی پنج پزشک متمرکز است که از زمان ورود به دانشکده پزشکی در سال 1999 با یکدیگر دوست بودهاند، این سریال پربینندهترین سریال کره جنوبی در سال 2020 اعلام شده است.
سریالهای کرهای معمولاً اقبال خوبی در آنتن تلویزیون داشتهاند، همچنان که برای «افسانه جو مونگ» و «جواهری در قصر» این اتفاق افتاد، سریالهایی که وقتی به آنتن میآمدند مثلِ برخی نوستالژیهای ایرانی، از طرفداران زیادی برخوردارند، این موج چهزمانی آغاز شد؟
این موج از سال 1385 و با پخشِ سریال «جواهری در قصر» فراگیر شد و با پخشِ «جو مونگ» در سال 1387 به اوج خودش رسید. یانگوم و جو مونگ، تا حدی برای مخاطبان، جذابیت پیدا کردند که طبق آمار منتشرشده از سوی مرکز تحقیقات سیما، بیشترین میزان مخاطب را در هر دوره داشتند. از سالها پیش یک اپیدمی بهنام سریالهای کرهای در کشور آغاز شد؛ موجی که هنوز هم با پخش امثال «جو مونگ»، «دونگیی» و «جواهری در قصر» ادامه دارد.
برخی علت کشش و استقبال از این سریالها را در شباهتهای فرهنگی، اسطورهسازی و نمایش روابط عاطفی آن میدانند. مردم ما علاقه خاصی به ژانرهای تاریخی و اسطورهای دارند و با دیدن این سریالها ضمن پُرشدن اوقات فراغتشان به مقایسه شباهتهای تاریخی کشور خودمان هم میپردازند. اگر به فیلمهای کرهای، ژاپنی و چینی دقت کرده باشید چیدمان لوکسی در آنها دیده نمیشود، ذات انسانها بهسمت سادهزیستی سوق دارد و این پیام بهصورت نامحسوس به بیننده منتقل میشود.
اما چرا این سریالها بعد از بازپخشهای فراوان، کماکان جزو پرمخاطبهای تلویزیوناند؟ شاید ضعف کارهای ایرانی دلیل این اتفاق باشد، ما سریالهایی داریم که بعد از بازپخشهای زیاد هنوز پرمخاطباند، اما عدم تنوع سریالهای ایرانی از نظر سوژه، قابل پیشبینی بودن پایان سریالها، تکراری بودن قصهها و وجود شخصیتهای خیر و شرّ که قصه را بهسمت شعاریشدن پیش میبرد، مخاطب را بهسمت تماشای کارهای کرهای مایل میکند.
انتهای پیام/+