فرشید ایلاتی در گفتوگو با خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم ، با اشاره به قانون مالیات بر عایدی سرمایه، اظهار کرد: در این زمینه دو نگاه تنظیمی و درآمدی وجود دارد. همواره اعلام میشود دولت دنبال تنظیم بازار است و بهدنبال درآمدزایی نیست. در اینصورت برای دستیابی به هدف تنظیمگری 2 راه وجود دارد؛ باید معافیتها مالیاتی را آنقدر زیاد کنیم که به تعداد کمی برخورد کند. راه دوم نیز افزایش مبلغ مالیات است.
ایلاتی ادامه داد: بر اساس قانون افراد با داشتن 4 واحد مسکونی، مشمول پرداخت مالیات بر عایدی نمیشود. این البته یک شرط دارد، معافیت زیاد برای جامعه هدف کمتر اما با نرخ بالا. درست است که تعداد کمی مشمول مالیات میشود اما سرمایهگذاران غیرمولد را در بازار مسکن نقرهداغ میکند.
وی تاکید کرد: در حالی باید 80 درصد مالیات بر ارزش عایدی سرمایه مسکن دریافت شود که نرخ 35 درصد مالیات بر عایدی سرمایه مسکن (برای واحدهایی که زیر 3 سال فروخته میشود) اعمال میشود. نکته جالب توجه اینکه برای همین 35 درصد نیز باید نرخ تعدیل تورمی اعمال شود که با توجه به تورمهای سالانه کشور مالیات بر عایدی سرمایه صفر درصد میشود!
کارشناس اقتصاد مسکن در ادامه با یادآوری اینکه مجمع تشخیص مصلحت نظام میگوید اشخاص غیرتجاری در مناطق آزاد باید از پرداخت مالیات معاف باشند، اضافه کرد:بهعنوان مثال جزیره "کیش" محل سرمایهگذاری است و مصرفی نیست. واحدهای مسکونی خالی زیادی در این جزیره داریم که دست سرمایهگذاران و سوداگران است. میگویند باید این قبیل به دلیل جذب سرمایه معاف شوند. جذب سرمایه باید در تولید باشد نه اینکه -واحدهای مسکونی- را احتکار کنیم.
ایلاتی باید سرمایهگذاریها به سمت طرحهای تولیدی برود، یادآور شد: سال 87 اولین گزارش مالیات بر عایدی سرمایه توسط مرکز مطالعات علم و صنعت منتشر شد، حتی قبل از مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی. حدود 16 سال است که در حال جنگ هستیم تا مالیات بخش مسکن را با عدد درست وارد پایههای مالیاتی کشور کنیم.
ایلاتی در ادامه به سنگاندازی برخی مسئولان دولت قبل در مسیر مالیات بر بخش مسکن اشاره کرد و گفت:سال 1393 وزیر وقت راه و شهرسازی در نامهای به رئیس وقت مجلس خواستار توقف اجرای مالیات بر خانههای خالی شد.
وی در پاسخ به چرایی این کار وزیر اسبق راه وشهرسازی، گفت: در نامه مذکور ادعا شده بود که با اخذ مالیات، سرمایهگذاری در بخش مسکن مختل میشود. واقعیت آن است مسکن یک صنعت سودآور است. این بخش در شرایط عادی سود و عایدی دارد، البته اگر سازندگان هم بهدنبال سود معقول باشند.
وی با بیان اینکه تولیدکنندگان در زمان حاضر با مالیات، ادارات مختلف، محیط زیست و ... درگیر هستند، اظهار کرد: اگر تولیدکننده سرمایه خود را به بخش زمین ببرد و همین را بلااستفاده بگذارم، این سود چندین برابر سود تولید در کشور است. این کار انگیزه تولید را از بین میبرد، اگر بخواهیم به روال قبل در بخش مسکن ادامه دهیم.
کارشناس مسکن گفت: برخی تولیدکنندگان، تسهیلاتی را که به اسم تولید دریافت میکند به بخش مسکن میبرند و بخش تولید از این بخش تغذیه میکند. استدلال این قبیل تولیدکنندگان نوسانات بخش تولید و مشکلات آن است.
انتهای پیام/