به گزارش گروه دفاعی خبرگزاری تسنیم به نقل از روابط عمومی وزارت دفاع، منوچهر علیپور مشاور وزیر دفاع در صنایع دریایی و جانشین رئیس سازمان صنایع دریایی وزارت دفاع با بیان اینکه تجهیزات دریایی به کار گرفته شده در دریا از سوی نیروهای مسلح کشور به شکل تماما ایرانی ساخته شده است، گفت: تحریمها گرچه سختیهایی را در این عرصه به کشور تحمیل کرد، اما سبب شد پیوند میان صنعت و دانشگاه برای طراحی شناورهای سنگین و فوق سنگین در نیروی دریایی به حدی پیشرفت کند که اکنون قادریم همه نیازها و تسلیحات نظامی بهروز و منطبق با استانداردهای جهانی را با کمک صنایع داخلی تامین کنیم، اتفاقی که سبب شده است ساخت تجهیزات نظامی در کشور سرعت بالایی بهخود بگیرد و علاوه بر آن، هزینه ساخت این تجهیزات ازجمله ناوها در مقایسه با نمونه مشابه خارجی آن تا 45 درصد کاهش یابد.
علیپور ادامه داد: تا پیش از انقلاب تمامی جنگافزارهای دریایی از خارج کشور خریداری میشد. مهندسان ایرانی اجازه کوچکترین دخالتی در انجام فرایندهای معمول نگهداری، تعمیر و ساخت قطعه را نداشتند و حتی این اجازه از سوی مستشاران خارجی به ایرانیان داده نمیشد که قطعات مهم مربوط به ناوها و جنگافزارهای دریایی را از نزدیک ببینند.
وی افزود: با شروع جنگ تحمیلی، برخی قطعات خراب شد اما نمونه آن که قبلا خریداری و در انبارها موجود بود، به کارگرفته شد. با این حال، برای رفع نیازها با اعتماد به صنایع کشور، آنان پای کار آمدند تا بخشی از نیازهای نیروی دریایی را به قطعاتی که به آن نیاز داشت، تامین کنند؛ اتفاقی که منجر به برقراری نخستین زمینههای پیوند صنعت با نیروی دریایی شد.
مشاور وزیر دفاع با بیان اینکه در دوران دفاعمقدس، مدیریتی در کشور شکل گرفت تا جبههها از سوی صنایع تامین و پشتیبانی شوند، افزود: صنایعی که نظامی نبودند نیز وارد عرصه تولید تجهیزات و تسلیحات نظامی شدند و تلاش کردند تا این نیازها را از گلولههای توپ گرفته تا قطعات خاص و ورقهای فولادی، تولید کنند. چنین شرایطی سبب شد که حلقهای از صنایع شکل بگیرد که بتواند تولیدات تخصصی برای رفع نیازهای نیروی دریایی داشته باشد. گرچه هزینه تمام شده در ابتدا بالا بود و مواد اولیه در اختیار صنایع قرار نمیگرفت، اما با گذشت زمان اکنون در سازمان صنایع دریایی بیش از 100 شرکت در قالب «سمتا» در حال فعالیت و تامین تجهیزات نیروی دریایی هستند که لزوما نظامی هم نیستند.
وی اظهار داشت: اولین ناوشکن کلاس جماران 12 سال طول کشید که ساخته شود. بعد از آن دماوند یک در مدت 8 سال ساخته شد و دنا در 6 سال تحویل نیروی دریایی شد. امیدواریم دماوند2 را درمدت بسیار کوتاهتری تحویل بدهیم. بدنه ابتدایی دماوند را ما در 4 سال ساختیم اما دماوند2 در 11 ماه اجرا شد. دلیل کاهش شگفتانگیز زمان طراحی بدنه و ساخت ناوشکنها این بود که در کار طراحی و مهندسی ناوشکنها و تامین تجهیزات مهارت پیدا کردیم. با ساختهشدن ناوشکنها، مهارت طراحان برای طراحی ناوهایی با کیفیت بالاتر و مجهزتر نیز بیشتر شد. به این نتیجه رسیدیم که باید از شبکه همکاران استفاده کنیم. این شبکه اکنون شکل گرفته و سبب شده ساخت ناوها سرعت پیدا کند.
انتهای پیام/