به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، شمشیربازی ایران در ماده سابر این روزها حال خوبی دارد و به احتمال زیاد اولین رشته تیمی خواهد بود که سهمیه المپیک میگیرد. تیم سابر توانست در مسابقات قهرمانی آسیا در بخش تیمی به مدال نقره و در بخش انفرادی به دو مدال طلا و برنز دست پیدا کند.
«علیرضا پورسلمان» که 26 بهمنماه ریاست این فدراسیون را بهعهده گرفت میهمان خبرگزاری تسنیم بود و با خبرنگاران این رسانه به گفتوگو پرداخت که متن آن به شرح زیر است:
* استعداد از زیرساخت مناسب به وجود میآید
تسنیم: شمشیربازی سالها است مشکلات زیرساختی دارد و بارها قول حمایت داده شد. ظاهراً شما در این زمینه برنامههای زیادی دارید؛ این برنامهها تا چه حد پیش رفته است؟
یکی از چالشهای ورزش کشور موضوع زیرساختها است. در خیلی از استانها در رشتههای المپیکی و رشتههایی که مدالآور هستیم سالن و امکانات مناسب وجود ندارد. اگر علمی به مسئله نگاه کنیم باید ابتدا به ورزشهایی که در آن دارای مدال هستیم، نگاه ویژه داشته باشیم و آنها را به زیرساخت مناسب برسانیم، بعد سراغ همه رشتهها برویم. دلیلی ندارد فعلاً در همه حوزهها کار کنیم. باید ابتدا در رشتهها آمایش سرزمینی انجام داد. اینکه بگوییم فقط مازندران کشتیخیز است درست نیست و استعداد از زیرساخت مناسب آن رشته به وجود میآید.
در شمشیربازی 30 استان فعال هستند که تنها 15 تا 16 استان سالن شمشیربازی داشته و از این بین 10 استان سالن تخصصی دارند. ما الآن در آسیا طلا گرفتیم و سوم جهان شدیم و جزو 6 تیم برتر جهان هستیم اما 10 مربی خوب نداریم و باید ساختار کامل طراحی شود. در تهران به عنوان پایتخت رشته شمشیربازی زیرساخت نداریم. سایر کشورها از ما درخواست کمپ مشترک و اردو دارند اما آنها را کجا ببریم؟
تسنیم: وضعیت تجهیزاتتان چگونه است؟
دو هفته پیش تیم عراق در ایران اردو زد و ما بین استانها تقسیم کار کردیم و اردو پراکنده برگزار شد. اگر در ایران یک کمپ منسجم داشتیم کشورهای مختلف میآمدند و به درآمدزایی میرسیدیم. اگر زیرساخت داشته باشیم کارهای بزرگی را میتوانیم انجام دهیم. میخواهیم اختتامیه لیگ را برگزار کنیم و چون چالش در زیرساخت داریم باید در اردکان مسابقات برگزار شود. بردن تجهیزات از انبار فدراسیون به یک شهر دیگر کار سختی است. هر دستگاه ضربهشمار ما 100 میلیون تومان است و کافی است در این اثاثکشیها دو بار ضربه بخورد. در کویت یک سالن دارد که اختصاصی شمشیربازی است و همه روزه 12 پیست پهن است و تمام رویدادها را آنجا برگزار میکند ولی ما پیست را یک روز از کلاهدوز به افراسیابی میبریم و یک روز اصفهان و یزد و... میرود. این پیست دیگر قابلیت انعطاف ندارد. همه تجهیزات ما فرسوده است و برای خرید آن منابع زیادی لازم است تا به حالت اولیه برگردیم.
داشتن امکانات، لازمه جذب مخاطب است؛ اما در تهران یک سالن 10 در 20 داریم که 60 ساله است و همه امکانات آن فرسوده است. همه گلهمند هستند ولی تنها امکانات من در تهران همین است؛ چطور میتوانم با این شرایط در تهران علاقهمند جذب کنم؟ این یک رقابت نابرابر است. این مشکل باید زودتر برطرف شود.
تسنیم: توانستید زمین مناسب را در اختیار بگیرید؟
درخواست دادیم که یک زمین در آزادی در اختیار ما بدهند. این پروسه 6 ماه طول کشیده و روزی که مطرح کردم سجادی دستور مساعدت داد. چند بار بازدید کردیم و با مدیر وقت شرکت توسعه جلسه گذاشتیم اما همچنان این داستان مسکوت ماند. بعد از تغییر عاصم یوسفی با مدیر جدید جلسه گذاشتیم و سجادی هم تأکید کرد که انجام شود اما هنوز اندر خم یک کوچه هستیم؛ به همین دلیل دوباره با وزیر ورزش جلسه گذاشتیم. منابع ما برای احداث اولیه و پیش بردن کار تا 30 درصد در حال از دست رفتن است و پول پای ما صبر نمیکند و حامی مالی بیش از این صبور نیست. هدف ما ساخت یک مجموعه منسجم است. هر کجا امکان وجود داشته است به دنبال احداث زیرساخت هستیم. چرا باید خرده بگیریم که تیم دوم و سوم نداریم؟ چون ساخته نمیشود و جایی برای ساختن وجود ندارد.
* با استراتژی کار را پیش بردیم
تسنیم: در مسابقات جهان برنز تیمی و در آسیا نقره تیمی کسب کردیم. با اینکه در مقطعی افت داشتیم، این فرایند چگونه طی شد؟
از الجزایر کار ما شروع شد و بچهها مدال خوبی در سابر گرفتند. بچهها دچار افتی که باعث نگرانی شود نشدند و با استراتژی و برنامه سراغ مسابقات بعدی رفتیم. در حال حاضر در جایگاه ششم هستیم که جایگاه خوبی است. ترس ما از ژاپن بود که به ما نزدیک میشد و سه بار هم به این تیم باخته بودیم. در اسپانیا اما اتفاق خوبی رقم خود و توانستیم روی سکو برویم.
یکسری نقاط ضعف در آمادگی جسمانی بچهها بود. پاکدامن روز مسابقه استراحت دارد و مستقیم بین 64 نفر وارد میشود. در 15 ضربه انفرادی جای جبران است ولی در تیمی و در 5 ضربه در زمان کوتاه فرصت جبران وجود ندارد.
تسنیم: مشکل بدنسازی هم داشتید؟
قبل از اسپانیا برنامهریزی کردیم تا این مشکل حل شود و بچهها را در جداول تیمی و با فشار 5 ضربه قرار دادیم و با برنامه پیش رفتیم. در اسپانیا فشار روانی را از روی پاکدامن برداشتیم و به خواست خودش در بازی آخر تعویض شد؛ رهبری را هم تحت فشار قرار دادیم که اگر نتیجه نگیرد نفر پنجم وارد تیم میشود و قرار نیست جایگاه کسی در تیم ملی ثابت باشد. این موضوع در مورد همه هست و هر کدام آماده نباشند جایگزین میشوند. برای تیم «ب» برنامهریزی کردیم و در کنار تیم اصلی قرار میگیرند و جوانان هم کنار تیم ملی اردو میزنند تا کنار تیم باشند چرا که دغدغه ما بعد از این نفرات است.
در اسپانیا هم فضای روانی شکسته و هم نتیجه خوبی گرفته شد. ما به قربانی اعتماد کردیم و برنامههای او را انجام دادیم و روانشناس و ماساژور و بدنساز کنار تیم قرار گرفت. خداراشکر این کارها جواب داد. مشکل بچهها قبل از اسپانیا بدنسازی بود و بدن آنها جواب نمیداد. در چین هم وضعیت همینطور بود. پاکدامن 14 بر 8 از کره عقب بود. کره در شمشیربازی دنیا با امکاناتی که دارد در سابر و فلوره اول است. پاکدامن با وجود اختلافی که داشت 15 بر 14 به برتری رسید و اگر رهبری اعتماد به نفس داشت شاهد یک فینال کاملاً ایرانی میشدیم.
در تیمی هم مقابل ژاپن ابتدا چالشی ایجاد شد اما به راحتی به برتری رسیدیم. ژاپن به قدری در دیدار با ما تخلیه شده بود که بازی بعدی را واگذار کرد و چهارم شد. البته این موضوع در مورد تیم ملی هم وجود داشت و بچهها فشار زیادی را تحمل کرده بودند. کره تمام عزم خود را جزم کرده بود که حتی یک امتیاز هم به ما ندهد و نقره تیمی را گرفتیم.
کارها رها نشده و در جهان دوباره باید با ژاپن بازی کنیم که اتفاق خوبی است. هر مسابقه که برویم بهتر از قبل خواهیم بود. برای ما المپیک رفتن ملاک نیست و بلکه خواسته ما و کادرفنی این است که یک جایی در المپیک و یا بازیهای آسیایی تیم کره را شکست دهیم.
برنامه داریم که در آینده بگویند شمشیربازی در چند رشته شانس مدال دارد
تسنیم: اپه در آسیا در حد انتظارها حاضر نشد و شرایط در این اسلحه و همچنین فلوره مناسب نیست و حتی از آسیا عقب هستیم.
فلسفه اعزام ما به آسیا این بود که شرایط خود را ببینیم. دو سال و نیم بود که این تیمها اعزام نداشتند. اردوهای خوبی برگزار کردیم و انتخابی و مسابقات آزاد گذاشتیم. در بزرگسالان ردهبندی گذاشتیم و سعی کردیم سازماندهی کنیم. الآن محمد رضایی و موشحی جوان بوده و دو نفر هم بزرگسالان هستند. ما اعزام کردیم که جایگاه خود و ردهبندی آنها را بسنجیم. در فلوره هم یک نفر اعزام شد که البته از قبل میدانستیم که چه اتفاقی خواهد افتاد. انتظار داشتیم اپه بانوان هم اعزام شود اما اتفاقات قبل از سفر باعث شد که منصرف شوم.
اولویت من بعد از سابر آقایان، اپه و فلوره آقایان است. چین هزینه بالایی داشت و هزینه زیادی از ما صرف شد و دستاورد آن این شد که جایگاه خود را فهمیدیم. قرار است اتفاقات داخل کشور را به خصوص در جوانان تقویت کنیم. فشار بازیهای آسیایی و المپیک زیاد است ولی تیمی را مستقلاً تشکیل میدهیم که برنامههای داخلی را پیش ببرد و خودمان هم رصد میکنیم و برنامه داریم که در آینده بگویند شمشیربازی در چند رشته شانس مدال دارد نه فقط سابر.
وضعیت ما در سابر به گونهای است که باید توجه ویژه شود و در سایر اسلحهها باید در داخل همافزایی ایجاد کنند. در فلوره باید نسل جدید معرفی شود. من برنامه دارم از آسیا مجوز برگزاری سه دوره مربیگری بینالمللی بگیرم تا دانش مربیان داخلی افزایش یابد.
* احتمال تغییرات وجود دارد
تسنیم: تغییر در کادر فنی اپه و فلوره انجام میشود؟
ممکن است تغییراتی داشته باشیم. بعد از قهرمانی جهان و قهرمانی کشور ببینیم چه کسانی نتیجه میگیرند بعد کادر داخلی را معرفی میکنیم.
تسنیم: کمپ و اردوی مشترک برای سابر در نظر گرفته میشود؟
کمپ اورلان را در برنامه داریم و یک کمپ داخلی در کیش در نظر گرفتهایم. برای حضور روسیه و مجارستان در ایران برنامه داریم و صحبتهای مقدماتی برای برگزاری اردو در کمپ کیش انجام شده است.
تسنیم: ترکیب شمشیربازی برای بازیهای آسیایی مشخص شده است؟
انتظار داریم کمیته در سابر و اپه بانوان نگاه ویژه داشته باشد. فعلاً حضور سابر مردان در چین نهایی شده و دختران نهایی نشده است. در تلاشیم حداقل یک نفر در اپه و سابر بانوان داشته باشیم.
ما یک برنامه عملیاتی در ابتدا تدوین کردیم و برای اینکه همه کارها پیش برود با دلار 28 هزار تومانی، 32 میلیارد نیاز داشتیم که الآن به 50 میلیارد رسیده است. از این مبلغ 15 میلیارد از بودجه دولتی اگر کامل پرداخت شود، تأمین میشود. تاکنون 6 میلیارد برای اعزامها هزینه کردیم.
تسنیم: شما تجهیزات محور هستید، درمورد نواسانات ارز در این خصوص صحبت کنید؟
یک شرکت تعاونی تشکیل دادیم و تجهیزاتی که وارد کشور میشود توسط این تعاونی با قیمت مناسب به فروش میرسد و ورزشکاران مجبور نیستند آن را با قیمت زیاد بخرند و این کار در یک چارچوب مشخص انجام و نرخها کنترل می شود.
یک مدال طلای المپیک صدها میلیارد ارزش دارد. ما از ریو تا پاریس برای مدال المپیک کار کردیم و در این مدت چقدر هزینه شده است؟ برای ورزش نگاه نباید بر اساس توجیههای اقتصادی باشد و حتما باید به این فکر کنیم فلان وسیله برای ورزشکار با کیفیت خوب در کشور تولید شود.
انتهای پیام/