به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، سحابیها برخی از زیباترین ساختارهایی هستند که در فضا یافت میشوند؛ ابرهای عظیمی از غبار و گاز که توسط نور ستارههای مجاور روشن میشوند؛ این مناطق اغلب مکانهای شلوغ مربوط به شکلگیری ستارهها هستند چراکه ستارگان جدید از تودههای غبار که مواد بیشتری را به دلیل گرانش جمعآوری میکنند، متولد میشوند.
در دسته سحابیها، انواع مختلفی مانند سحابیهای گسیلی وجود دارد که در آن، گازها با تابش یونیزه شده و به شدت میدرخشند، یا بقایای ابرنواخترها که ساختارهایی هستند که پس از پایان عمر ستارگان عظیم منفجر میشوند.
تصویری که اخیراً توسط تلسکوپ جنوبی Gemini متعلق به «آزمایشگاه ملی تحقیقات نجوم نوری ـ فروسرخ» (NOIRLab) متعلق به «بنیاد ملی علوم آمریکا» (NSF)گرفته شده، نوع کمیاب سحابی به نام سحابی بازتابی دوقطبی را نشان میدهد. سحابی IC 2220 که به دلیل شکل مشابهش با کوزه سنتی انگلیسی به سحابی کوزه توبی معروف است، در فاصله 1200 سال نوری از ما در صورت فلکی کارینا یا کیل قرار دارد.
لوب دوگانه سحابی به دو ساختار حلقهای اشاره دارد که از قلب سحابی سرچشمه میگیرد، یک ستاره غول قرمز که به پایان عمر خود میرسد. ستارگان با جرم کمتر مانند خورشید ما زمانی به این مرحله میرسند که سوختشان تمام میشود و تا اندازه بزرگی پف میکنند، قبل از اینکه لایههای گازی را برای ایجاد یک سحابی سیارهای به بیرون پرتاب کنند.
NOIRLab مینویسد: در حدود 5 میلیارد سال آینده، زمانی که خورشید ما از طریق ذخایر هیدروژن خود بسوزد، به یک غول سرخ تبدیل شده و در نهایت به یک سحابی سیارهای تبدیل میشود.
تصور میشود که غول سرخ به نام HR3126 تا حدودی مسئول شکل غیرمعمول دولوبی سحابی باشد. ستارهشناسان این نظریه را مطرح میکنند که زمانی غول سرخ دارای یک ستاره همراه بوده است که از آن زمان به بعد در یک قرص متراکم از ماده که به دور غول سرخ میچرخد، جدا شده است. این تکه تکه شدن ستاره همراه میتواند باعث شکلگیری ساختار دو لوبی شود.
سحابی دوقطبی (Bipolar nebula) گونهای سحابی است که با دو لوب در دو قطب یک ستاره مرکزی مشخص میشود که حدود 10–20 درصد از سحابیهای سیارهای دوقطبی هستند.
انتهای پیام/