به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، حضرت زینب کبری سلام الله علیها در حماسه عاشورا دوشادوش برادر حرکت کرده و لحظهای از ایثار و فداکاری باز نایستاد. آن بانوی گرامی در سفر کربلا دو یادگار از همسرش عبداللّه بن جعفر به نامهای عون و محمد به همراه داشت که هر دو در رکاب امام حسین علیهالسّلام به شهادت رسیدند.
هنگامی که عبدالله فهمید که سفر امام حسین به کربلا قطعی است، دو پسرش عون و محمد را را برای کمک به مادرشان به همراه قافله امام حسین روانه کرد و به آنان سفارش کرد که اگر جنگی پیش آمد، از امام حسین حمایت و دفاع کنند.
محمد یکی از پسران حضرت زینب در روز عاشورا وقتی به میدان مبارزه شتافت، چنین رجز خواند:
«اشْکو اِلَی الله مِنَ العُدْوانِ فِعالَ قَومٍ فی الرَّدی عِمیانِ
قَدْ بَدَّلوا مَعالِمَ القُرآنِ وَ مُحکمِ التَّنزیلِ و التَّبیان
وَ اَظهَروا الکفرَ مَعَ الطُّغیانِ
به خدا شکایت میکنم از کردار گروهی که کورکورانه به سوی هلاکت میروند، همانها که نشانههای قرآن را دگرگون و بیان محکم تنزیل را تغییر دادهاند؛ و کفر و طغیان و سرکشی را آشکار ساختند.»
عون فرزند دیگر حضرت زینب کبری در روز عاشورا بعد از شهادت برادرش محمد، عازم میدان جهاد شد و در هنگام جنگیدن این رجز را خواند:
«انْ تُنْکِرُونی فَانا ابْنُ جَعْفرٍ شهید صِدْقٍ فِی الجنانِ ازْهَرِ
یَطیر فیها بِجَناح اخْضَرِ کفی بِهذا شَرَفاً فِی الْمَحْشَرِ
اگر مرا نمیشناسید، من پسر جعفر طیار هستم که از روی صدق شهید شد و در بهشت نورانی است، با بال سبز در بهشت پرواز میکند و همین شرافت مرا، در محشر کافی است.»
امام حسین بعد از شهادت آن دو نوجوان پیکرهای خونآلودشان را بغل گرفت و در حالیکه پاهایشان بر زمین کشیده میشد، آنها را به خیمهها آورد. حضرت زینب بردباری فراوانی از خود نشان داد، آنگونه که همه بانوان از خیمهها بیرون آمدند، امّا او بیرون نیامد. اول برای بیتابی نکردن و دوم اینکه مبادا چشم برادر به او بیفتد و ناراحت و شرمنده شود.
در زیر، روضه سوزناک سعید حدادیان در سوگ شهادت دو طفلان حضرت زینب منتشر میشود.
.
انتهای پیام/