به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، پس از انتخابات عمومی روز یکشنبه، اسپانیا در معرض خطر بن بست سیاسی قرار گرفته است. محافظه کاران و سوسیالیست ها هر کدام فاقد اکثریت هستند. اما این پرسش مطرح است که پس چرا با هم تشکیل ائتلاف نمی دهند؟
در ادامه این مطلب آمده است: در اسپانیا انتخابات برگزار شد و نتیجه یک بن بست است به گونه ای که حزب محافظه کار خلق قادر به سازماندهی اکثریت در اردوگاه جناح راست نیست و سوسیالیست ها هم در اردوگاه خود کمترین شانس را برای دستیابی به این هدف دارند. چندین بار در آلمان یک ائتلاف بزرگ در شرایط مشابه وجود داشته است.
اما حتی با وجود اینکه آلمان توسط بسیاری در اسپانیا به عنوان یک الگو در نظر گرفته می شود اما چنین "ازدواج مصلحتی" بین محافظه کاران و سوسیالیست ها در اسپانیا غیرقابل تصور به نظر می رسد. جامعه اسپانیا از زمان جنگ داخلی برای نسل ها عمیقاً تقسیم شده است و همچنان این گونه است. آلفردو نونیز فیخو، رهبر حزب محافظهکار خلق پس از انتخابات گفت: نتیجه انتخابات به ما دستور میدهد تا به توافق برسیم، اسپانیاییها نباید در محاصرهها و بلوکها گرفتار بمانند.
حالا می توان این طور تصور کرد که برنده شکست خورده انتخابات (محافظه کاران) پس از شکست در جایگزینی دولت اقلیت چپگرای پدرو سانچز، نخست وزیر فعلی، اکنون از یک ائتلاف بزرگ دفاع میکند.
رناندو والسپین، دانشمند علوم سیاسی در این باره می گوید: این یک گزینه نیست. یکی از دو حزب بزرگ گزینه تشکیل دولت و عدم تشکیل ائتلاف با مخالفان سیاسی را دارد. اسپانیا سنت تشکیل ائتلاف های بزرگ ندارد، و با توجه به ماهیت دوقطبی شدید مسائل، من فکر می کنم که این موضوع کاملاً منتفی است.
این کارشناس علوم سیاسی که برای مدت طولانی ریاست مؤسسه دولتی مطالعات جامعهشناسی را بر عهده داشت، مطمئن است که سوسیالیستها به همراه اتحاد جناح چپ سومار، برای ادامه حکومت اقلیت تلاش خواهند کرد. اگرچه آنها باید به حزب جدایی طلب یونتس کاتالونیا هم تکیه کنند.
والسپین گفت: احزاب جداییطلب میتوانند خواستههایی غیرقابل قبول داشته باشند، زیرا آنها قانون اساسی را نقض میکنند. اما مذاکرات میتواند منجر به توافق در اصول شود و مسائل دشوار بعداً مورد مذاکره قرار گیرد. در واقع حزب جدایی طلب یونتس کاتالونیا قبلاً قیمت را بالا تعیین کرده است: جدایی طلبان خواستار عفو برای جدایی طلبان محکوم و - به ویژه مشکل ساز - ویک همه پرسی در مورد آینده کاتالونیا هستند.
در ادامه این گزارش آمده است: با توجه به این وضعیت دشوار، چرا هیچ کس در اسپانیا حتی صحبت از غلبه بر بن بست ها را به عنوان یک درخواست برای تشکیل یک ائتلاف بزرگ تلقی نمی کند؟ از آنجا که شکاف بین اردوگاه های چپ و راست برای دهه ها در جامعه اسپانیا عمیق شده است ، به ویژه به دلیل جنگ داخلی و متعاقب آن دیکتاتوری فرانکو.
به این ترتتیب شکاف عمیقی بین اردوگاه های سیاسی، در جامعه شکل گرفته است. والسپین، دانشمند علوم سیاسی، میگوید بیهوده نیست که مردم از «دو اسپانیا» نیز صحبت میکنند.
در ادامه این مطلب آمده است: در مقایسه با گذشته، آنچه زمانی یک سیستم دو حزبی متشکل از محافظهکاران و سوسیالیستها بود، به یک چشمانداز حزبی رنگارنگتر تغییر کرده است. والسپین معتقد است که این یک ائتلاف بزرگ را حتی غیرممکنتر میکند چرا که اگر این دو با هم حکومت کنند، احزاب دیگر میتوانند در حاشیهها شدیدا رشد کنند و هر دو دوست دارند از آن اجتناب کنند.
بنابراین وقتی آلفردو نونیز فیخو رهبر محافظهکاران میگوید که نتیجه انتخابات کنونی مستلزم «تفاهم بین بلوکها» است، منظور او دولت مشترک با سوسیالیستها نیست، بلکه پیشنهاد میکند که دولت اقلیت به رهبری او را تحمل کنند.
در انتخابات زودهنگام پارلمانی روز یکشنبه اسپانیا هیچ یک از احزاب نتوانستند اکثریت مطلق برای تشکیل دولت را کسب کنند و حالا باید راه مذاکره با دیگر احزاب کوچک برای تشکیل دولت ائتلافی را در پیش گیرند که به گفته کارشناسان روندی طولانی و پیچیده خواهد بود.
حزب محافظه کار خلق به رهبری آلبرتو نونیز فیخو، PP با اختلاف اندکی در انتخابات پیروز شد. با این حال، بلوک راست نتوانست به اکثریت مطلق دست یابد. حزب پدرو سانچز نخست وزیر اسپانیا نیز بدون اکثریت است. در این شرایط تشکیل دولت پیچیده خواهد بود.
به این ترتیب پس از انتخابات پارلمانی، اسپانیا به سمت بن بست بین اردوگاه های راست و چپ پیش می رود. حزب محافظه کار خلق (PP) به رهبری آلبرتو نونیز فیخو، رقیب سانچز رشد قابل توجهی داشت و به وضوح قوی ترین نیرو جلوتر از حزب سوسیالیست PSOE نخست وزیر پدرو سانچز قرار گرفت. اما نه جناح راست و نه چپ نتوانستند به اکثریت مطلق کرسی های پارلمان دست یابند.
به این ترتیب چهارمین اقتصاد بزرگ اتحادیه اروپا که تا پایان سال ریاست دورهای بر اتحادیه اروپا را بر عهده خواهد داشت، با یک بن بست طولانی مدت و احتمالاً یک انتخابات دیگر مواجه است. اگر امکان تشکیل دولت وجود نداشته باشد، ممکن است برگزاری یک انتخابات جدید دیگر ضروری شود.
در این شرایط حزب جدایی طلب کاتالونیا (یونتس) می تواند نقش نجات دهنده را برای سانچز ایفا کند. اما اگر این حزب خواستار برگزاری همه پرسی استقلال کاتالونیا شود، قیمت آن برای سانچز بسیار بالا خواهد بود. میریام نوگراس، نماینده یونتس قبلاً اشاره کرده بود که حزب او اکنون کلیدهای قدرت را در دست دارد. او گفت: ما پدرو سانچز را بیهوده نخست وزیر نمی کنیم.
سانچز انتخاباتی را که در ابتدا برای دسامبر برنامه ریزی شده بود، پس از اینکه سوسیالیست های او در انتخابات منطقه ای و محلی در ماه مه متحمل شکست های شدید شدند، به جلو انداخت و رقبای خود را در این روند غافلگیر کرد.
PSOE از سال 2018 بر اسپانیا حکومت می کند. سانچز اولین سیاستمداری در این کشور بود که یک دولت وقت را با رای عدم اعتماد سرنگون کرد. او از ژانویه 2020 در یک ائتلاف اقلیت با حزب چپگرای پودموس که از جنبش اعتراضی علیه سیاست های ریاضت اقتصادی برخاسته حکومت کرده است.
بهر حال در حالی انتخابات عمومی در اسپانیا برگزار شد که این کشور ریاست دورهای بر اتحادیه اروپا در دورانی سخت را بر عهده گرفته و تغییر دولت میتواند نقش تعیین کنندهای برای آینده این اتحادیه داشته باشد.
بنابراین، نتیجه مذاکرات برای تشکیل دولت در اسپانیا تعیین خواهد کرد که ریاست دوره ای بر اتحادیه اروپا چقدر کارآمد خواهد بود. اگر دولت تغییر کند، اجرای برنامه های فعلی دشوارتر می شود. پدرو سانچز، نخست وزیر کنونی اسپانیا در ابتدای دوران حکومت خود گفت که اروپا در چند دهه گذشته کارهای زیادی برای اسپانیا انجام داده است و اکنون این وظیفه اسپانیاست که کارهای زیادی برای اروپا انجام دهد.
انتهای پیام/