به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، نتایج یک نظرسنجی میدانی در ترکیه، نشان می دهد که مردم این کشور، نگرش متفاوتی به موضوعات امنیتی دارند و نگاه آنها با اردوغان و اعضای تیم او منطبق نیست.
تیتر و عکس صفحه نخست روزنامه قرار چاپ آنکارا، نشان داد که در مورد مهمترین تهدیدات علیه امنیت ملی و بقای ترکیه، اختلاف نظرات مهمی بین مردم و دولت وجود دارد.
بر اساس گزارشی که در این روزنامه و بسیاری از رسانه های مهم آنکارا و استانبول آمده، حالا مشخص شده که مفاهیم برساخته در شعارهای تبلیغاتی و انتخاباتی اردوغان و حزب عدالت و توسعه در مورد خطراتی که امنیت و بقای ترکیه را تهدید می کند، ارتباط روشنی با واقعیت نداشته است.
تیتر قرار نشان داده که سخنرانی های آتشین و حماسی اردوغان در انتخابات اخیر که «قدرت های خارجی» را به عنوان مهمترین تهدید علیه ترکیه قلمداد کرده بود، تنها از سوی 19 درصد از مردم این کشور مورد قبول قرار گرفته است.
بزرگترین تهدید علیه ترکیه کدام است؟
موسسه تحقیقاتی و نظرسنجی متروپول ریسرچ در 28 استان ترکیه دست به تحقیق میدانی زده و از مردم پرسیده: به نظر شما، چه موضوعی بیش از هر موضوع دیگری، امنیت ترکیه را تهدید می کند؟
بر اساس نُرم های عادی و پیشین، انتظار می رفت که بخش مهمی از پاسخ دهندگان، حملات و تهدیدات گروه تروریستی پ.ک.ک را به عنوان مهمترین تهدید معرفی کنند، اما چنین نشد و فقط 21 درصد از پاسخ دهندگان، پ.ک.ک را به عنوان تهدید امنیت ملی تلقی کردند.
ناظران سیاسی و تحلیلگران امنیتی ترکیه بر این باورند که انعکاس گسترده اخبار مربوط به کشته شدن ده ها تن از فرماندهان پ.ک.ک با استفاده از شلیک راکت های پهپادی، نوعی آسودگی خاطر به مردم ترکیه بخشیده و آنها را به سوی این باور جمعی سوق داده که پ.ک.ک نه می تواند در مرزها به پایگاه نظامی حمله کند و نه توان آن را دارد که در شهرها، دست به عملیات تروریستی بزند.
بر اساس اعداد و آماری که توسط موسسه متروپول ریسرچ منتشر شده، مهمترین تهدیدات علیه امنیت ملی و بقای ترکیه از دید شهروندان این کشور، از این قرار است:
الف) 43.6 درصد از شرکت کنندگان اعلام کردند که مهاجرت غیرقانونی را بزرگترین تهدید می دانند.
ب) 21 درصد از پاسخ دهندگان، معتقدند که گروه تروریستی پ.ک.ک، مهمترین تهدید علیه امنیت ملی و ثبات ترکیه است.
ج) 19 درصد از پاسخ دهندگان، نقشه های شوم قدرت های خارجی علیه ترکیه را به عنوان تهدید تلقی کرده و به نام کشور خاصی اشاره نکرده اند.
د) 9.8 درصد از شرکت کنندگان در نظرسنجی موسسه متروپول، شاگردان فتح الله گولن به عنوان عامل اصلی کودتای نافرجام 15 جولای را یک تهدید ملی می دانند.
ترکیه، ملی گرایی و مهاجرستیزی
به طور طبیعی و بر اساس یک سنت قدیمی سیاسی، اجتماعی و امنیتی، ملی گرایان راست افراطی ترکیه، همواره پ.ک.ک را به عنوان یک گروه تروریستی و تجزیه طلب، به عنوان مهمترین تهدید علیه امنیت ملی ترکیه قلمداد کرده و به قاطعانه ترین شکل ممکن، با هر نوع مذاکره و مصالحه، مخالفت کرده است. اما حالا چنین به نظر می رسد که در ترکیه، شاهد یک تغییر سیاسی – اجتماعی مهم هستیم و ملی گرایان این کشور، به شدت مهاجر هراس و مهاجر ستیز شده اند.
نظرسنجی موسسه متروپول نشان داد:
1. اختلاف در اردوگاه حزب حاکم و شرکای آن، قابل توجه است و 33 درصد از کسانی که به حزب عدالت و توسعه رای دادند، گروه تروریستی پ.ک.ک را تهدیدی برای ترکیه می دانند. اما شریک این حزب در ائتلاف جمهور، یعنی حزب حرکت ملی که تحت رهبری دولت باغچلی قرار دارد، معتقد است که مهاجرت غیرقانونی تهدیدی بزرگتر از تروریسم است.
2. در حزب ملی گرا و راست افراطی خوب تحت حمایت خانم مرال آکشنر، 66 درصد از هواداران، معتقدند که خطری بزرگتر از مهاجرین وجود ندارد.
3.دیگر حزب ملی گرا و راست افراطی به نام حزب ظفر به رهبری پروفسور امید اوزداغ، به شدت مهاجر ستیز است و 63 درصد از هواداران این حزب نیز، مهاجرین را بزرگترین تهدید علیه امنیت ملی ترکیه می دانند.
4.در حزب جمهوری خلق به رهبری کمال کلچدار اوغلو و حزب دموکراتیک خلق ها به عنوان یکی از نهادهای اقماری پ.ک.ک نیز، ورود مهاجران به ترکیه، به عنوان یک تهدید مهم تلقی شده است.
تفسیر نهایی نتایج نظرسنجی متروپول، ما را با این واقعیت روبرو می کند که نوعی شکاف فکری و سیاسی جدی بین مردم و دولت ترکیه دیده می شود و تلقی غالب آنها در مورد تهدیدات امنیتی، یکی نیست.
دولت اردوغان و حزب عدالت و توسعه، با یک ماشین تبلیغاتی عظیم و کهکشانی از رسانه های شبیه به هم، همچنان به دنبال آن است که کشورهای خارجی، شاگردان گولن و تهدیدات پ.ک.ک را به عنوان مهمترین دغدغه ها و خطرات علیه بقای کشور معرفی کند، اما مردم به چنین نگرشی باور ندارند و از دید آنها، حضور مهاجرین در ترکیه، نه تنها باعث افزایش تورم شده، بلکه بسیاری از فرصت های شغلی، آموزشی و امکانات رفاهی را از آنان گرفته است.
در پایان باید گفت، احزاب ملی گرا و راست افراطی ترکیه، تریبون های رسانه ای چندانی در اختیار ندارند اما تلاش های سران این جریانات سیاسی – اجتماعی در فضای مجازی، توانسته در یک مدت کوتاه دو ساله، حضور مهاجرین و آوارگان در خاک ترکیه را به عنوان یک تهدید ملی جا بیندازد.
این مساله موجب شده که در فضای اجتماعی ترکیه، نوعی حال و هوای خصمانه و ملی گرایانه علیه مهاجرین و بیگانگان به وجود آید و بدون شک چنین چیزی می تواند به مرور زمان، به اختلافات و نزاع های کوچک و بزرگ منجر شود. این در حالی است که دولت برآمده از حزب عدالت و توسعه، نه تنها برنامه ای برای بازگرداندن نزدیک به 4 میلیون آواره سوری به دیارشان ندارد، بلکه به منظور جبران کسری مازاد ارزی، خارجی ها را تشویق می کند تا به ترکیه بروند و با خرید ملک 400 هزار دلاری، تابعیت این کشور را به دست آورند.
انتهای پیام/