به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم؛ صبح امروز در نخستین روز از ماه مهر، سال تحصیلی جدید بیش از 16.5 میلیون دانشآموز در 110 هزار مدرسه سراسر کشور آغاز شد و دانشآموزان برای 9 ماه تحصیل رهسپار مدارس شدند.
زنگ آغاز سال تحصیلی امروز با حضور رئیس جمهور در یکی از مدارس دخترانه نسیم شهر در شهرستانهای استان تهران نواخته شد.
طبق اعلام مسئولان، ساعت شروع کلاسهای درس دبیرستانیها 7.30 صبح و دبستانیها 8 صبح است، یعنی در این ساعت باید دانشآموزان در کلاس درس حاضر باشند و طبیعتا زمان حضور آنها در مدرسه باید قبل از 7.30 و 8 صبح باشد.
همزمان با نخستین روز سال تحصیلی جدید، بارها از گفتههای مسئولان و انتظارات آنها از دانشآموزان سخن گفته شد اما والدینی که امروز فرزندان خود را رهسپار مدارس کردند هم انتظارات و خواستههایی دارند که کمتر به آنها پرداخته میشود، در این گزارش به سراغ خانوادهها رفتیم تا انتظارات آنها از نظام آموزش وپرورش و مدارس کشور را به گوش مسئولان برسانیم.
ساعت 7.20 صبح، پدری که دو فرزند دختر و پسرش را با خود به سمت مدرسه میبرد، توجهم را جلب میکند، از او میخواهم چند دقیقهای وقت گذاشته و از انتظاراتش برایمان بگوید.
اشتیاقی که شاید از فردا نباشد!
او که دو فرزند دانشآموز در پایه ششم و اول دبستان دارد، میگوید: امروز با دنیایی از امید و شوق فرزندان خود را رهسپار مدرسه میکنم، بچهها هم با کلی اشتیاق از خواب بیدار شدند تا در نخستین روز مهر به مدرسه بروند، امیدوارم این اشتیاق در تمام سال تحصیلی همراه آنها باشد چون گاهی آنقدر فشار و استرس درس از سوی مدارس زیاد میشود که دانشآموز علاقه خود را از دست میدهد.
اتفاق دیگری هم که گاها در مدارس دولتی شاهد هستیم، بیتوجهی به دانشآموز یا والدین است، در مدارس غیردولتی چون شهریه گرفته میشود خانواده و دانشآموز ارزش و احترام بسیاری دارند اما در مدارس دولتی، دانشآموز و خانواده فقط باید پذیرای خواستههای مدرسه باشند و توان مخالفت یا اعتراضی هم وجود ندارد و حتی گاهی متاسفانه با دانشآموز رفتار نامناسب همچون تنبیه و تحقیر انجام میشود، کیفیت آموزش هم متاسفانه چندان جالب نیست.
تمرین و تکرار نیست
مادری که در مقابل یک دبستان دخترانه در حال رهسپار کردن دو دختر دوقلوی خود به کلاس درس است، درباره انتظاراتش میگوید: امیدوارم مدارس توجه بیشتری را به دانش آموزان داشته باشند و این تصور ایجاد نشود که چون مدرسه دولتی است بنابراین طبیعی است که توجه کمتری را در مقایسه با مدارس خاص و غیر دولتی به دانشآموزان داشته باشند.
او ادامه میدهد: امیدوارم معلمان با دانشآموزان که در دوره حساس کودکی و نوجوانی قرار دارند بهویژه در مدارس پسرانه مهربانتر رفتار کنند از سوی دیگر اتفاقی که در مدارس دولتی میافتد این است که تمرین در کلاس درس کمتر انجام و بیشتر به درس دادن اکتفا میشود به همین دلیل بیشتر بار آموزش بر عهده مادران قرار میگیرد و اگر مادری بیش از یک فرزند داشته باشد با مشکلات بسیاری مواجه خواهد شد. کاش تکرار و تمرین بیشتری در کلاس درس انجام شود تا دانشآموز مطالب را در همان کلاس یاد بگیرد.
ضرورت حضور معلمان جوان در کلاسهای درس
مادر دیگری که تنها فرزند دخترش را رهسپار کلاس اول دبستان میکند، میگوید: وزیر آموزش و پرورش به تازگی اعلام کرده است که محیط مدارس باید برای دانشآموزان شاد باشد و بازی را از کودکان نگیرید، آیا واقعاً این اتفاق در مدارس دولتی میافتد؟! حداقل انتظارمان از مدارس دولتی این است که به این گفته توجه داشته باشند و از همان شروع آموزش یعنی پایه اول دبستان بچهها را گرفتار فشار روانی درس و نوشتن نکنند.
به گفته او در دوره پیشدبستانی به دلیل اینکه فضای آموزش شاد و همراه با بازی بود، دخترم بسیار شاد و علاقمند به تحصیل بود امیدوارم در دوره دبستان نیز آموزش همراه با بازی باشد و علاقه کودک به مدرسه رفتن افزایش یابد.تحقق کیفیت در مدارس دولتی و کاهش جمعیت کلاسهای درس نیز خواسته بسیاری از خانوادهها است که هر سال درباره آن از سوی مسئولان صحبت میشود اما اتفاقی نمیافتد، موضوع مهم دیگر هم استفاده از معلمان جوان بهویژه در دبستانها است، ای کاش مسئولان به اهمیت این موضوع آگاه شوند.
به گزارش تسنیم، با توجه به جمعیت گسترده حدود 17 میلیونی دانشآموزان کشور و با احتساب خانوادههای آنها حدود 50 میلیون جمعیت کشور به طور مستقیم مخاطب وزارت آموزش و پرورش هستند و هر گونه تصمیم گیری و سیاستگذاری در این وزارتخانه، جمعیت وسیعی از کشور را تحتالشعاع قرار میدهد از همین رو نمیتوان بر انتظارات و خواستههای این جمعیت از نظام آموزشی و مدارس کشور چشم پوشید، بنابراین در تمام سیاستگذاری ابتدا باید به همراهی خانوادهها و حفظ آرامش روحی و روانی دانشآموزان و والدین دقت داشت.
انتهای پیام/