به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، بعداز ظهر امروز شنبه هشتم مهر 1402 مصادف با روز بزرگداشت مولانا، مراسم رونمایی آلبوم موسیقی «ماه دیدم» در حوزه هنری و در سالن مهر برگزار شد.
آلبوم موسیقی «ماه دیدم» به آهنگسازی افشین و سپهر رامین و به خوانندگی حمید قربانی روی اشعار مولانا به صورت موسیقی تلفیقی تولید شده است.
این مراسم چند سخنران داشت که هر کدام درباره آلبوم "ماه دیدم" به بیان نکاتی پرداختند که متن صحبتهای هر کدام را در ادامه میخوانید:
میلاد عرفانپور، مدیر مرکز موسیقی حوزه هنری در ابتدای مراسم گفت: آلبوم موسیقی «ماه دیدم» از چند جهت قابل بررسی است؛ اثری که انتشار آن در فضای موسیقی مهجور ایرانی، اگر مولانا به عنوان یکی از بزرگترین میراث فرهنگی ما و بخش جدایی ناپذیر میراث فرهنگی ما و فلسفه حکمت و زیست خود را از آن میگیریم اگر قرار باشد معرفی شود بهترین راه زبان موسیقی است. از قدیم هم موسیقی ما با غزلیات شمس آشنایی داشته و در این آلبوم هم به خوبی از بین غزلیات او اشعاری انتخاب شده است. در این دوره بسیاری از آثار، کارکرد مصرفی دارد و انتشار آثاری مانند "ماه دیدم" در این دوره مغتنم است و باید آنها را حمایت و ترویج کرد تا چنین آثار و هنرمندانی بیشتر در جامعه امروز جان بگیرند.
میرعلیرضا میرعلینقی پژوهشگر و منتقد موسیقی: مولانا به دید و قلم یکی از منتقدان غربی بزرگترین حماسه سرای روح بشریت معرفی شده است. محتوای آلبوم آهنگسازی برای شعر به نظر میرسد ولی به این محدود نیست؛ کاری که در این آلبوم رخ داده فراتر از محدود شدن در عروضی شعر است.
در این اثر از ساز تنبور استفادههایی شده که محدود به ساختار سنتی نیست. قطعات یکنواخت نیستند. مولانا متعلق به کل جهانیان است و مختصِ ملت خاصی نیست ولی از لحاظ فرهنگی متعلق به کشوری است که زبان رسمی آن کشور بیش از 60 هزار بیت دارد. مولانا متعلق به حیطه فارسی زبانان است.
افشین رامین آهنگساز این آلبوم: مدتها پیش حوزه هنری به من و حمید قربانی سفارش آلبومی معمولی را داد ولی تحویل اثر به علت وسواسهای فکری من و کارهای جمعی که پیش میآمد طول کشید. زمانی هم که اتمام کار طولانی شود، حال و هوا هم تغییر میکند. به هر حال مدیر پیشین مرکز موسیقی حوزه هنری به ما گفت که زمان تحویل کار دیر شده و پس از مدتی هم جای خود را به آقای عرفانپور داد. من همه زندگیم حالی و دلی است. به همین جهت وقتی که آقای عرفانپور به حوزه آمد تصمیم گرفتم بیشتر روی کار فکر کنیم. درنتیجه اشعار و آهنگها را تغییر دادیم و تا کار ارزشمندتری ارائه دهیم ضمن اینکه ارزشهای هنری خود را هم رعایت کرده باشیم. به هر حال به شعر «ماه دیدم» رسیدیم. زمانی که با این شعر مواجه شدیم دیدیم که میتوانیم روی آن موسیقی بگذاریم. درحقیقت هر شعری از مولانا انتخاب کردم، ملودی خودش میآمد البته که نتیجه را مردم باید بپسندند.
امیرعباس ستایشگر: در سه بخش راجع به آلبوم حرف میزنم، اگر بپذیریم عرفان بخش زیبایی شناسانده از دین ماست و تسهیل کری است که ما را با دین خود آشنا میکند موسیقی عرفان همان تسهیلگری است. موسیقی عرفان اولین موسیقی است که بعد از انقلاب رشد میکنند و موسیقی دستگاهی ما هنوز مورد اعتماد نبوده است. این جنس از موسیقی هنوز برای ما مانده و با شکوفایی و رشدی که داشته توانسته موسیقی را برای ما حفظ کند و حوزه هنری جایی است که این نوع موسیقی را هنوز برای ما نگاه داشته است. این موسیقی از لحاظ سیاسی و هنری برای ما مهم بوده است و موسیقی ایران ساده است پیچیده نیست، ریتم کلام ساده هستند. یک دلیل دارد موسیقی ایران در رمز و رازی ساده است و آن تذکر نهیب زدن و تکرار است. تذکر گفتن و ذکر گفتن در عرفان نکته مهمه استو موسیقی ایران یک شاخه پر ملات از تذکر است. ما نباید تلاش کنیم این موسیقی را شعری کنیم. اگر شهری شود وارد کار کرد پاپ میشود و رگه های اصلی اصالت در آن از بین میرود. این آلبوم رگه های اصالت را دارد ولی نگاهی هم به شهری شدن دارد و به نظر من حیف است.
انتهای پیام/