علی مظاهری در گفتوگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، درباره عملکرد ملیپوشان بوکس در بازیهای آسیایی هانگژو اظهار داشت: بچهها زحمت خود را کشیدند و به آنها خسته نباشید میگویم، اما توقعی را که میرفت، برآورده نکردند و نتیجه مدنظر اتفاق نیفتاد. خیلی زود بچههای ما از گردونه مسابقات کنار رفتند و زنگ خطر برای بوکس ایران زده شد. البته این زنگ خیلی وقت است که زده شده، اما در هانگژو مشخص شد که خیلی کار سخت است و باید فکری به حال بوکس ایران کرد.
وی در واکنش به طرح این موضوع که نتایج بوکس ایران پس از تغییر و تحولات فدراسیون نه تنها بهتر نشده، بلکه روندی نزولی در پیش گرفته است، گفت: همیشه حرف خود را قاطعانه زدم و پای حرفم نیز هستم. وقتی بوکس نتیجه بگیرد اتفاقات خوب برای همه خواهد افتاد و همه دیده خواهند شد و در صورت ناکامی نیز نباید کسی خوشحال باشد. اتفاقاتی در بوکس ایران افتاد و همه دنبال این بودیم که آن را صاحب شویم و بگوییم من آمدم و این اتفاق افتاد.
مربی سابق تیم ملی بوکس تصریح کرد: شکست بوکس در هانگژو به سالهای گذشته باز میگردد و نمیتوانیم بگوییم در شش ماه اتفاقات بزرگ میافتد. البته از لحاظ آمادگی جسمانی و روحی باید ملیپوشان را به گونهای آماده میکردیم که در راند دوم بازی برده را نبازند. این انتقاد را قبول دارم و اگر کسی در این خصوص صحبت کرده است، حق دارد. بوکسورهای ما دست و پا بسته نیستند و مسابقات جهانی، المپیک، قهرمانی آسیا و بازیهای آسیایی را دیدند. باید روند بچهها را آسیبشناسی کنیم.
مظاهری با اشاره به نیاز بوکس ایران به همدلی برای موفقیت گفت: اعتقاد دارم اتحاد در بوکس حرف آخر را میزند و این ختم کلام بوکس است. متأسفانه در ایران ما همه چیز را با هم میخواهیم و علی مظاهری در صورتی میخواهد ورود کند که همه چیز را بگیرد و یکسری دوستان نباشند؛ در حالی که اینطور نمیشود. اگر حسینی میخواهد بوکس پیشرفت کند باید کاری کند همه دست به دست هم بدهند. تا این روند تغییر نکند نمیتوانیم پیشرفتی داشته باشیم.
وی با اشاره به کار سخت بوکس ایران برای کسب سهمیه المپیک پاریس خاطر نشان کرد: خیلی از بوکسورهای ازبکستان و قزاقستان از کسب سهمیه در هانگژو بازماندند و ما در سهمیه آخر نیز کار بسیار سختی داریم. بوکسورهای 92 کیلوگرم ازبکستان و قزاقستان سهمیه نگرفتند و در مسابقات آینده حضورشان کار ما را سختتر میکند. باید از فردا برنامهریزی شود و اگر قرار است مربی بیاوریم نیز نباید برای شش ماه باشد و بعد از اولین عدم نتیجهگیری با او قطع همکاری کنیم.
«یکی از مخالفان تغییر علیرضا استکی بودید و از طرفی اعتقاد داشتید که باید حرمت نهرودی نگه داشته شود و جایگاه او بالاتر از سرمربیگری است، اما مدیر فنی تیم ملی بهعنوان یکی از مخالفان اصلی استکی؛ اصرار به حضور نهرودی داشت. با این وجود بعد از پایان مسابقات تمام مسئولیت این شکست را گردن نهرودی انداخته است و تغییر سرمربی و بدنساز تیم ملی را از واجبات میداند.»، وی در واکنش به یادآوری این موضوع تأکید کرد: در جلسه شورای فنی کسی بودم که بلند شدم و گفتم فقط نهرودی نباشد.
وی با تمجید از کار بزرگ نهرودی اظهار داشت: ایشان با قبول مسئولیت تیم ملی ایثار کرد. متأسفانه هیچکس از بچهها برای قبول مسئولیت تیم ملی کاندیدا نشد. نهرودی خود را ثابت کرده است و من نیز افتخار کسب سهمیه المپیک کنار ایشان را داشتم. نهرودی آدم بزرگی است و اگر آن روز نیز اعتراض داشتم به خاطر این بود که جایگاه ایشان را بسیار بالا میدانستم. وظیفه فدراسیون و قهرمانان این است که نهرودی را در جایگاهی قرار بدهیم که مورد احترام همه باشد.
کاپیتان سابق تیم ملی بوکس عنوان کرد: چنین صحبتی از سوی ابراهیم موسوی و حتی روحالله حسینی را قبول ندارم و بیاحترامی به شخصیت نهرودی است. نهرودی تلاش خود را کرد و باید این ناکامی را باز کنیم تا ببینیم چگونه این اتفاقات افتاده است. شورای فنی نهرودی را با تمام آرا انتخاب کرد و من مظاهری نیز بهعنوان یک عضوی که در این انتخاب نقش داشتم، باید جوابگو باشم. البته قرار بود اعضای شورای فنی بر تمرینات و انتخابیها نظارت داشته باشند که متأسفانه این اتفاق نیفتاد. در حال حاضر نیز به جای انداختن توپ به زمین یکدیگر باید خیلی راحت مسئولیت اشتباه را گردن بگیرم.
مظاهری راجع به اظهارات رئیس فدراسیون بوکس که قبل از اعزام تیم ملی بوکس اعتقاد به کسب سه مدال داشت، اما بعد از ناکامی عنوان کرد اگر دنبال مدال بود تیم را اعزام نمیکرد، گفت: قبل از اعزام به فینالیست شدن بوکسورها فکر نمیکردم، اما وقتی قرعهکشی انجام شد و جدول را دیدم اعتقاد داشتم امکان کسب دو مدال برنز وجود دارد. زمانی ازبکستان و قزاقستان حریفان ما بودند، اما در حال حاضر هند و ترکمنستان نیز حریفمان شدند و کار سخت است.
وی در مورد سرنوشت مربیگری تیم ملی عنوان کرد: آرامش در بوکس ایران یا با حضور بلندمدت مربی خارجی حاصل خواهد شد یا اینکه یک مربی از دل شورای فنی بیرون بیاید و همه اعضا پشتش باشند تا او موفق شود و در صورت ناکامی نیز همه پاسخگو باشند. حتی اگر من با این مربی خوب هم نبودم، باید در کنارش قرار بگیرم و کمکش کنم. اگر دنبال زمین خوردن سرمربی تیم ملی باشیم موفق نخواهیم شد. در غیر این دو صورت فکر نمیکنم بتوانیم نتیجه مثبتی در آینده بگیریم. دوست دارم بوکس به نتیجه برسد، اما کاری به نتیجه میرسد که همه پشت هم باشند.
انتهای پیام/