به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، «سمیر قنطار» جوانی فلسطینی بود که در 16 سالگی وقتی به همراه چند تن از دوستانش میخواست عملیاتی علیه اشغالگران صهیونیست انجام دهد دستگیر شد. او به همراه سه تن از اعضای گروه فلسطینی «جبهه خلق برای آزادی فلسطین» به نامهای «عبدالمجید اصلان»، «مهنا الموید» و «احمد الابرص» به شمال فلسطین اشغالی نفوذ کرد و وارد محل اقامت یک صهیونیست به نام «دانی هاران» دانشمند اتمی در شهر «نهاریا» شدند و توانستند او را به اسارت بگیرند. اما در ادامه عملیات خود با نیروهای پلیس صهیونیستی مواجه شدند که در جریان این درگیریها یکی از نیروهای پلیس رژیم صهیونیستی کشته شد.
قنطار و یکی دیگر از همرزمانش به اسارت در آمدند و بقیه توسط صهیونیستها کشته شدند. پس از مدتی دادگاه برای آنها تشکیل دادند و احکام سنگینی را برایشان در نظر گرفتند. سمیر 33 سال در زندانهای رژیم صهیونیستی بود و به این دلیل او را «امیر الاسرا» نامیدند. سمیر سرانجام توسط حزبالله و به تدبیر سید حسن نصرالله آزاد شد و چند سال بعد از آزادی به سوریه رفت تا در کنار دیگر مجاهدان با تکفیریها مبارزه کند و همانجا بود مزد جهاد را گرفت و توسط صهیونیستها به شهادت رسید.
«بسام قنطار» برادر سمیر بعد از شهادتش نوشت: با عزت و افتخار شهادت فرمانده مجاهد سمیر قنطار را اعلام میکنیم و پیوستن ما به قافله خانوادههای شهید باعث افتخار ماست.
در کتاب خاطرات او برشی خواندنی وجود دارد که در ادامه خواهید خواند: حکم دادگاه (سمیر قنطار) اعلام شد: «سمیر قنطار [محکوم میشود به] 495 سال حبس برای کشتن پنج نفر، 47 سال حبس برای مجروح کردن 12 نفر؛ مجموعاً 542 سال و شش ماه.»
میگوید: برایم مهم نبود که همان 47 سال برایم کافی است که در زندان بمیرم؛ اما شش ماهِ اضافی حیرتزدهام کرد. آن ششماه برای چه بود؟
به قاضی گفتم: «این حق من است که بدانم ششماه حبس به چه اتهامی است.»
قاضی گفت: «به اتهام ورود غیر قانونی به خاک اسرائیل.»
گفتم: «دفعه بعد میروم رأسالناقوره، ویزا میگیرم و وارد میشوم!» [بعد گفتم:] «پنج بار حبس ابد یا نه بار برای من فرقی ندارد. من خوشحالم که به اینجا، فلسطین آمدهام. شما هم اگر فکر میکنید دولت اسرائیل تا 452 سال و شش ماه دیگر باقی میماند، باید بگویم که اشتباه میکنید.»
انتهای پیام/؛