به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم روزنامه "تاگس سایتونگ" در گزارشی نوشت: تعداد افراد بی خانمان ها در آلمان در سال 2022 به میزان قابل توجهی افزایش یافت. طبق آخرین ارزیابی های گروه کاری فدرال برای کمک به بی خانمان ها (BAGW)، این رقم در سال گذشته به 607000 نفر در مقایسه با 383000 در سال 2021 رسید. در آن زمان حدود 50000 از افراد بی خانمان بدون هیچ گونه مسکنی در خیابان ها زندگی می کردند.
این افزایش شدید در درجه اول به دلیل هجوم پناهندگان جنگی از اوکراین و افزایش کلی تعداد پناهندگان در این کشور است. بر اساس گزارش BAG W، تعداد افراد بی خانمان در بین آلمانی ها پنج درصد و در بین خارجی ها 118 درصد افزایش یافته است. بر اساس ارزیابی سال 2022، 196000 بی خانمان دارای پاسپورت آلمانی و 411000 نفر خارجی بودند.
تنها در سالهای 2017 و 2018، پس از جنبش مهاجرتی بزرگ در سال 2015، این اعداد بیشتر از این بود . نسبت پناهندگان در این سال ها 417000 نفر از 651000 نفر یا 441000 از مجموع 678000 نفر بوده است.
"ورنا روزنکه"، مدیر عامل BAGW گفت که اکثر حدود یک میلیون اوکراینی - عمدتاً زنان و کودکان - در آپارتمانها اسکان داده شدهاند. با این حال، حدود 130000 اوکراینی هنوز در مسکن مشترک هستند. به گفته وی حدود شش درصد از بی خانمان ها شهروندان اتحادیه اروپا هستند، که عمدتا از کشورهای اروپای شرقی آمده اند.
بر اساس این ارززیابی تقریباً سه چهارم افراد بی خانمان با پاسپورت آلمانی مردان مجرد هستند. بدهی اجاره و انرژی، درگیری در محیط زندگی یا طلاق از دلایل اصلی از دست دادن خانه برای این افراد است. روزنکه تاکید کرد که علاوه بر افراد مجرد، والدین مجرد و زوج های دارای فرزند زیاد نیز در معرض خطر هستند.
افزایش اجاره بها و تورم فشار بیشتری بر خانوادههای فقیر وارد میکند: روزنکه با انتقاد از این شرایط گفت: فقدان مسکن مقرون به صرفه دلیل اصلی بی خانمانی در آلمان است.
روزنکه همچنین به خشونت مداوم علیه افراد بی خانمان اشاره کرد. او توضیح داد که تعداد این موارد سال به سال در نوسان بود، اما کاهش پیدا نکرد. از سال 1989، BAGW 626 مورد از این خشونت ها را ثبت کرده است که در آن افراد بی خانمان به طرز خشونت آمیزی جان خود را از دست داده اند. در همین مدت نیز حداقل 2350 مورد آسیب جدی بدنی وجود داشت. روزنکه گفت، اما تعداد موارد گزارش نشده احتمالاً بسیار بیشتر است. BAG W اعمال خشونت آمیز را صرفاً از طریق مشاهده رسانه ها، به عنوان مثال از گزارش های روزنامه های محلی، ثبت می کند.
انتهای پیام/