به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، هفته نامه "اشپیگل" در مطلبی نوشت: در دوران 20 ساله اخیر تولید دارو به طور فزاینده ای از اروپا به آسیا منتقل شده است که این شرایط منجر به وابستگی شدید آلمان و اروپا به کشورهای خارجی - و برای مدتی منجر به کمبودهای مکرر شده است. به ویژه، تولید مواد فعال برای برخی داروهای ارزان قیمت در 20 سال گذشته به مرور زمان به آسیا مهاجرت کرده است. اینها شامل مواد شناخته شده ای مانند پاراستامول و ایبوپروفن و همچنین آنتی بیوتیک و طیف وسیع آموکسی سیلین است.
در سال 2000، حدود دو سوم از مواد فعال ژنریک در اروپا و یک سوم در آسیا تولید شد. طبق مطالعه ای که توسط مشاور مدیریت MundiCare به نمایندگی از انجمن صنعتی Pro Generics انجام شد، این نسبت اکنون معکوس شده است: دو سوم از مواد فعال در حال حاضر از کشورهایی مانند چین یا هند می آیند.
در این بررسی 560 ماده موثره را در سال 2020 بررسی کرد و نشان داد که 93 مورد از این مواد فعال فقط در خارج از اروپا تولید می شوند. همانطور که اغلب اتفاق می افتد، دلیل آن در هزینه ها نهفته است: ژنریک ها عمدتاً به دلیل قیمت پایین خود به بازار می آیند و رقابت نیز شدید است.
البته تنگناها و کمبودهایی در آلمان و اروپا مانند تاموکسیفن و شربت تب بر در زمستان گذشته عمدتاً به دلیل خروج تولیدکنندگان ژنریک از بازار بود. مشکلات زنجیره تامین این مشکل را تشدید کرد. با این حال، نمیتوانیم تأیید کنیم که شرایط اقتصادی دشوار فعلی در چین دلیل کمبود در اینجا است.
با این حال، با توجه به نقش مهم چین در کل زنجیره تامین دارو، مشکلات موجود در این کشور حداقل تا حدی به کمبودها کمک می کند. سیاست پکن در برابر کووید صفر به شدت زنجیره تامین را مختل کرده و اقتصاد چین از زمان پایان همهگیری در حال بهبود است اما این روند بسیار کندتر از آنچه انتظار میرفت ادامه دارد.
به گفته انجمن فدرال تولیدکنندگان دارو در آلمان، جهانی شدن تولید دارو منجر به زنجیره های تامین پویا با امکانات تولیدی متفاوت در سراسر جهان شده است. بر این اساس اگر برخی تامین کنندگان در آسیا با شکست مواجه شوند، گلوگاههای تحویل میتواند به سرعت در سراسر جهان ایجاد شود.»
در این بررسی آمده است: این وضعیت با مثال ایبوپروفن توضیح داده می شود: حق ثبت اختراع این ماده فعال محبوب در برابر تب، دندان درد یا کمردرد در سال 1986 منقضی شد. ایبوپروفن عمومی از آن زمان در دسترس بوده است و فشار هزینه آن بالاست. امروزه، تنها شش تولیدکننده در سراسر جهان، ژنریک های ایبوپروفن را تولید می کنند که چهار تای آنها در آسیا از جمله در کشورهای چین و هند هستند. این شش شرکت، ماده فعال ایبوپروفن را با مواد کمکی مناسب در یک قرص فشرده و سپس قرص ها را بسته بندی می کنند.
اما چین نه تنها ژنریک های کامل ایبوپروفن را تولید می کند، بلکه در بسیاری از مکان ها ماده فعال ایبوپروفن را نیز تولید می کند که سپس در هند یا ایالات متحده به یک قرص یا تب بر تبدیل می شود. به گفته شرکت مشاوره Daxue Consulting در پکن، حدود 40 درصد از مواد فعال دارویی جهان در جمهوری خلق چین تولید می شود. حدود 70 درصد از کل داروهای تولید شده در اروپا و ژاپن حاوی مواد فعال جمهوری خلق هستند.
همین امر در مورد هند نیز صدق میکند: اگرچه این کشور بزرگ قرصها و تب برهای زیادی تولید میکند، اما شرایط این کشور مشابه چین نیست. هند مجبور است قطعات زیادی به خصوص از چین وارد کند. این یکی از دلایلی است که هزینه های تولید در هند 20 درصد بیشتر از جمهوری خلق است.
بر اساس یک مطالعه در سال 2021 توسط اندیشکده RIS در دهلی، هند 90 تا 100 درصد برای برخی از مواد موثره مهم مانند پاراستامول، پنی سیلین، ویتامین B12 و ایبوپروفن به چین وابسته است. به عبارت دیگر: هند ایبوپروفن ژنریک را برای بازار جهانی تولید می کند. اما خود ایبوپروفن - و در نتیجه ماده فعال مهم - تقریباً همیشه از چین می آید.
یکی از دانشمندان این بررسی میگوید: موقعیت غالب جمهوری خلق چین در مواد فعال عمدتاً به دلیل گزینههای تولید مقرونبهصرفه در چین با تأسیسات تولید اثباتشده و بزرگ، هزینههای انرژی نسبتاً پایینتر و سیاست زیستمحیطی کمتر سختگیرانه است. با این حال، پکن در حال حاضر در حال افزایش مقررات زیست محیطی برای این بخش است. آلودگی شدید محیطی ناشی از تولید مواد موثره و ترکیبات شیمیایی آنها یکی از دلایلی بود که اروپا از واگذاری این بخش به آسیا خوشحال شد.
روزنامه ژاپنی Nikkei Asia به مطالعه شرکت مشاوره مدیریت PwC در فرانسه اشاره کرد که بر اساس آن هر مرحله تولید در تولید مواد فعال متکی به فناوری های بالقوه مضر برای محیط زیست است. بنابراین مدیریت صحیح زباله های خطرناک و تضمین ایمنی برای شرکت ها هزینه بر است.
بنابراین سیاست زیست محیطی معقول چین در این بخش هزینه های تولید جهانی دارو را افزایش می دهد. به عنوان مثال، زمانی که شرکت Anhui Bayi Chemical، تولید کننده نیتروکلروبنزن - پیش ساز اصلی مسکن پاراستامول - مجبور شد کارخانه خود را در پایان سال 2020 به دلیل نگرانی های زیست محیطی تعطیل کند، این منجر به افزایش شدید قیمت پاراستامول شد. به این ترتیب از ایالات متحده و اتحادیه اروپا گرفته تا هند و ژاپن، دولتها اکنون به طور فزایندهای به دنبال راههایی برای تضمین استقلال بیشتر در زنجیره تامین دارو و استقلال بیشتر در این زمینه هستند.
انتهای پیام/