به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم به نقل از نشریه دی سایت، " ینس استولتنبرگ"، دبیرکل ناتو از نفوذ احتمالی روسیه در بوسنی و هرزگوین ابراز نگرانی کرده است. استولتنبرگ در یک کنفرانس خبری با بوریانا کریستو، رئیس شورای وزیران بوسنی و هرزگوین، در سارایوو گفت: «ما نگران لفاظیهای جداییطلبانه و مداخلات بدخیم خارجی از جمله از طرف روسیه هستیم».
به گفته وی این نفوذ به ویژه به دلیل حرکت به سمت تفرقه در این کشور خطرناک است. میلوراد دودیک، رئیس بخش صرب نشین بوسنی موسوم به «جمهوری صربسکا» سالها بر جدایی این منطقه تاکید کرده است. دودیک در عین حال روابط نزدیکی با دولت روسیه دارد. استولتنبرگ گفت: این مسئله ثبات را تهدید می کند و مانع از اصلاحات می شود.
اخیراً، دودیک به توهین به نماینده عالی جامعه بین المللی برای بوسنی و هرزگوین منصوب شده توسط سازمان ملل متهم شده است. این انجمن از زمان پایان جنگ بوسنی در سال 1995 توسط سازمان ملل تعیین شده است و بر رعایت توافقنامه صلح نظارت می کند و می تواند قوانینی را وضع و لغو کند.
به گفته استولتنبرگ، این متفقین از حاکمیت و تمامیت ارضی بوسنی و هرزگوین حمایت کردند. دبیرکل ناتو گفت: امنیت آنها برای منطقه بالکان غربی و اروپا مهم است. پس از یک جنگ خونین از سال 1992 تا 1995، بوسنی و هرزگوین با کمک ناتو و ایالات متحده آمریکا از یوگسلاوی آن زمان جدا شد.
پس از استقلال کرواسی در سال 1991، درگیری بین ارتش خلق یوگسلاوی (JNA) که عمدتا تحت کنترل صربها بود و نیروهای کروات به کشور همسایه بوسنی و هرزگوین گسترش یافت.
کرواتها و صربهای بوسنیایی که میخواستند از تقسیم یوگسلاوی به نفع خود استفاده کنند، تصمیم به تقسیم این سرزمبن بین خود را گرفتند.
کرواتها در 18 نوامبر 1991 جمهوری کروات بوسنی و هرزگوین و صربها در 9 ژانویه 1992 جمهوری صربسکا را تشکیل دادند.
بوسنی و هرزگوین در 22 می 1992 به عنوان عضو سازمان ملل متحد پذیرفته شد.
استولتنبرگ در حال حاضر در سفری چند روزه از چند کشور بالکان غربی به سر می برد. با توجه به تنشها در بالکان غربی، ناتو در حال بررسی افزایش دائمی نیروها در این منطقه است. ینس استولتنبرگ، دبیرکل ناتو در سفر به کوزوو گفت: «ما در حال حاضر در حال بررسی این مسئله هستیم که آیا باید به طور دائم نیروها را افزایش دهیم تا اطمینان حاصل کنیم که اوضاع از کنترل خارج نمیشود و منجر به درگیری خشونتآمیز جدید در کوزوو یا در کل منطقه نمیشود.
پس از درگیری های خشونت آمیز بین گروه های قومی در کوزوو در ماه سپتامبر، ائتلاف نظامی غرب نیروهای ذخیره را فراخواند. نیروی حافظ صلح منطقه ای ناتو KFor که از سال 1999 در حال فعالیت است، متشکل از بیش از 4500 سرباز از 27 کشور است. تنش ها بین صربستان و کوزوو از اواخر سپتامبر پس از حمله صرب های مسلح به ایستگاه پلیس کوزوو در شمال این کشور افزایش یافته است.
سران کشورهای اتحادیه اروپا اخیرا مجددا در مذاکرات به منظور میانجی گری برای حل مناقشات بین صربستان و کوزوو در حاشیه نشست بروکسل شکست خوردند و مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا از بن بست در این مذاکرت خبر داد.
صربستان و استان سابق آن کوزوو سال هاست با هم اختلاف دارند. صربستان از سال 2008 تا به امروز اعلام استقلال کوزوو را به رسمیت نمیشناسد. مناقشات و درگیری ها به طور منظم رخ می دهد، به ویژه در شمال کوزوو، جایی که صرب های قومی اکثریت جمعیت را تشکیل می دهند و خواستار دولت خود هستند.
کوزوو که اکنون تقریباً به طور انحصاری توسط آلبانیایی ها ساکن است، در سال 1999 با کمک ناتو از صربستان جدا شد و در سال 2008 اعلام استقلال کرد. بیش از 100 کشور استقلال این کشور را به رسمیت می شناسند. نیروهای ناتو موسوم به کی فور از سال 1999 مسئول تامین امنیت در این کشور بوده است.
اتحادیه اروپا سالهاست تلاش میکند تا به شفافسازی روابط میان صربستان و کوزوو کمک کند. این روند اخیرا بسیار دشوار شده است.
انتهای پیام/