به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم به نقل از روزنامه "تاگس شاو" آلمان، مدتی است که یک "شریک استراتژیک" فرانسه به یک مخالف سرسخت تبدیل میشود. هنگامی که گارد ریاست جمهوری در پایان ژوئیه قدرت را در نیجر به دست گرفت، تظاهرکنندگان طرفدار این رژیم پرچمهای فرانسه را در خیابانها آتش زدند و به جای آن پرچمهای روسیه را به اهتزاز درآوردند.
برای مدت طولانی، معترضان در مقابل پایگاه نظامی فرانسه در حومه شهر - که درست در مجاورت پایگاه آلمانی است - اردو زدند تا بر اخراج علناً فرموله شده نیروهای فرانسوی توسط حاکمان جدید تأکید کنند. آمادو آبدرامانه، افسر و سخنگوی دولت نظامی نیجر اندکی پس از کودتا گفت: شورای ملی حفاظت از میهن تصمیم گرفته است تا به همه همکاریها در زمینه امنیت و دفاع با این دولت پایان دهد.
دولت نظامی نیجر از همان روزی که به قدرت رسید احساسات ضد فرانسوی را در این کشور برانگیخت. از آن زمان به بعد این دولت به عنوان یک رهایی بخش از قید و بندهای احتمالی قدرت استعماری سابق عمل کرد.
آلمانیها هم با وجود اینکه با چنین خصومت آشکاری از طرف نیجر مواجه نشدند این واقعیت که دولت جدید نیجر توافقنامههای مهم امنیتی و مهاجرتی با اتحادیه اروپا را لغو کرد، زنگ خطر را برای دولت فدرال آلمان هم به صدا درآورد.
با این همه در هفته قبل از کریسمس، بوریس پیستوریوس، وزیر دفاع آلمان برای دومین بار در دوره ریاست جمهوری خود به نیجر سفر کرد - تا شانس نزدیکی محتاطانه با حاکمان نظامی را بررسی کند. این سیاستمدار حزب سوسیال دموکرت سپس گفت: من کاملاً معتقدم که همیشه بهتر است در گفتگو با یکدیگر بمانیم.
آلمانیها مایلند یک پایگاه حمل و نقل هوایی در حومه پایتخت این کشور آفریقایی را با حدود 120 سرباز ارتش آلمان داشته باشند تا به این ترتیب حضور نظامی خود در این کشور را در دوران نزدیک شدن آن به روسیه حفظ کنند. وزیر دفاع جدید نیجر گفته است: از این به بعد، استقرار نیروهای خارجی در نیجر همیشه به رضایت مردم این کشور بستگی دارد.
اما تا آنجا که به آینده نیروهای فرانسوی مربوط میشود، تقریباً همه چیز روشن است: در حالی که در روزها و هفتههای اول پس از کودتا در نیجر هنوز شایعاتی وجود داشت مبنی بر اینکه فرانسویها ممکن است مداخله نظامی کنند، اما سربازان این کشور در نهایت خود را به سرنوشت خود تسلیم کردند و فرانسه اکنون این کشور را ترک میکند.
با این حال، عقب نشینی فرانسویها، چه از نظر نظامی و چه از نظر سیاسی، کار را برای آلمانیها سخت میکند.
به زعم آلمان سپردن افرادی که نیاز فوری به کمک دارند به حال خود سهل انگاری محسوب می شود. از سوی دیگر، آلمانیها نمیخواهند شریک مهم خود فرانسه را از خود دور کنند. توسعه یک استراتژی جدید و مشترک ساحل در سطح اتحادیه اروپا مهم است. بدون پاریس این به سختی امکان پذیر خواهد بود.
انتهای پیام/