منصور برزگر در گفتوگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم درباره عملکرد کامران قاسمپور در تورنمنت زاگرب اظهار داشت: او بعد از آسیبدیدگی روی تشک رفت و نمیدانم مصدومیتش در چه حدی هست. به نظر میرسد که هنوز تمرینات سنگین را شروع نکرده و اینکه کسی بخواهد یک وزن بالاتر بگیرد حتماً باید تمریات سنگین انجام دهد؛ آیا قاسمپور تمرین سنگین انجام داده؟ من نمیدانم، اما چیزی که میدانم این است که حتماً باید با سنگینوزنها مثل امیرحسین زارع و امیررضا معصومی تمرین کند، برای آنکه در 97 کیلوگرم جا بیفتد باید حتماً زیاد این کار را انجام دهد. از آن طرف هم باید دید آسیبدیدگیاش کاملاً خوب شده که تمرین سنگین با سنگینوزنها منجر به آسیبدیدگی دوبارهاش نشود.
وی درباره اینکه حیف نیست کامران قاسمپور قید حضور در المپیک را بزند؟ تأکید کرد: به ما که از قبل گفته بودند یک برنز المپیک بهتر از 10 طلای جهانی است، ما هم دیدیم که تمام دنیا المپیکی کار میکند و مسابقات جهانی برایشان زیاد مهم نیست. اصل، المپیک است، اما کشور ما المپیکی نیست و به المپیک اصلاً فکر نمیکنیم؛ این را صد بار گفتهام ولی باز میبینیم که هیچ چیزی تغییر نمیکند.
برزگر یادآور شد: در آستانه المپیک ما مربی عوض میکنیم. مثل همان کاری که در فوتبال کردند و یک ماه مانده به جامجهانی کیروش را آوردند و دیدید نتیجه چه شد. مربی قبلی ما سه مسابقه جهانی کنار تیم بود، من معتقد بودم باید خودش بماند و کنار گذاشتن پژمان درستکار در سال المپیک اشتباه بود. حضور در سه مسابقه جهان تجربه خوبی برای او بود. درستکار بود سه سال با این بچهها کار کرده بود، اگر قبل از سرمربیگری تیم ملی هم چیزی نمیدانست، بعد از سه سال بایستی کلی چیز یاد گرفته باشد. این المپیک که تمام شد همه را جمع کنند و برای چهار سال بعدی انتخاب کنند، همه بدانند چهار سال کار را در دست دارند. انشاءالله که کامران قاسمپور هم بتواند در المپیک شرکت کند.
نایبقهرمان پیشین المپیک درباره پیروزی امیرعلی آذرپیرا مقابل کایل اسنایدر در فینال وزن 97 کیلوگرم تورنمنت زاگرب تصریح کرد: آذرپیرا با من کار نکرده، شناختی از کشتیاش ندارم، اما این را میدانم که آمریکاییها تمرکزشان روی المپیک است. اصلاً نباید روی این کشتیها حساب کنیم، مسلماً آنها با آمادگی کامل به پاریس میآیند و این تورنمنتها برایشان تدارکات است و هدفشان المپیک است.
برزگر با بیان اینکه مردم به او محبت داشته و هر جا میرود از آنها مهربانی میبیند، گفت: مردم همیشه به من لطف دارند، از کشتی میپرسند. به بازار رفته بودم، از این سر تا آن سر بازار 50 نفر میخواستند من را برای ناهار ببرند، من نمیدانم چه کار کردم که اینقدر مردم محبت دارند.
انتهای پیام/