تیم تحقیقاتی از فناوری اوریگامی DNA برای ادغام نانو ورقههای DNA با محلهای اتصال فعالکننده پلاسمینوژن بافتی (tPA) از پیش طراحی شده و اتصالدهندههای DNA پاسخگو به ترومبین استفاده کردند. بست یک ساختار تریپلکس DNA به هم پیوسته است که به عنوان یک تشخیصدهنده ترومبین، کنترلکننده آستانه و سوئیچ بازکننده عمل میکند.
"وانگ لیانهویی" محقق چینی گفت: داروهای ترومبولیتیک (داروهای تجزیهکننده لخته خون) یک شمشیر دو لبه هستند و در صورت عدم استفاده صحیح میتوانند خطرناک باشند. این داروها ممکن است فیبرین را به طور بی رویه در زخمهای طبیعی حل کنند و در نتیجه عملکرد لخته شدن غیرطبیعی و در موارد شدید، زخمهای باز و خونریزی ایجاد کنند.
"فیبرین" رشتههایی پروتئینی هستند که هنگام انعقاد خون در بدن از فیبرینوژن ایجاد میشوند و با ایجاد شبکه تورمانند نقش مهمی در تشکیل لخته خون دارند.
با این حال، این نانودستگاه میتواند براساس غلظت ترومبین تعیین کند که آیا آنها نزدیک لخته خون هستند یا زخم. اگر غلظت بالا باشد، نشان میدهد که محل دارای ترومبوز است و سپس دستگاه دارو را آزاد میکند.
محققان با بیان اینکه این دستگاه میتواند در بدن انسان تجزیه و متابولیزه شود، افزودند که انتظار میرود راه حل جدیدی برای درمان بیماریهایی مانند "انفارکتوس میوکارد" یا همان سکته مغزی ارائه کند.
این مطالعه به صورت آنلاین در مجله Nature Materials منتشر شده است.
انتهای پیام/