به گزارش خبرگزاری تسنیم از خرمآباد، باز هم بوی شهادت در فضای شهر پیچیده است. این بار دلهای دریایی و منتظر، چشمبهراه آمدن شهیدی هستند که جان شیرین خود را فدای امنیت مردم کرد.
گوشهگوشۀ شهرها هنوز بوی باروت و گلولههای جنگ را میدهد و شاید سروان ملکپور میخواست با شهادتش دین خود را به مردم نجیب و صبور ادا کند.
گرچه خرمشهر سالها در مقابل آتش دشمن مقام و صبور ایستادگی کرد، اما تاریخ گواهی میدهد که خاک، شهرها و روستاهای لرستان شهیدخیز است و شهادت با خون مردم عجین است.
.
هر جوان لرستانی که پای در رکاب خدمت به کشور میگذارد در سر آرزوی شهادت دارد و در هر هنگامهای از حوادث این روزگار، مرد و مردانه پای آرمانهایش میایستد و دلیرانه جان میدهد.
خیابانهای شهر الشتر پر از خیل عظیم مشتاقان و دلدادگانی است که بیصبرانه منتظر پیکر مطهرش هستند. نوای ساز چمری در خیابان طنینانداز شده است.
زنان شهر اسپند بر آتش میاندازند و شیونکنان و رولهرولهگویان خود را به تابوت حامل پیکر میرسانند. اینجا لرستان است و مادران در مویههای خود در سوگ شهیدان نوای لالایی سر میدهند.
سلسله عطر و بوی خدایی گرفته است، مادران همنوا با مادران شهدا بغضهای فروخورده خود را در پناه دلهای شکستهشان وا میکنند.
.
دخترک یکماهه شهید بر روی دستان مادر انتظار وصل پدر را میکشد، دخترک آزرده است، دخترها همه بابایی هستند، اما او هنوز فرصت نکرده است با بابا عشقبازی کند، وقت نکرده از زبان بابا «دختر قشنگ و نازم» بشنود.
دختر شهید نعمتپور حالا برای بدرقه بابا به بهشت آمده است. بابا برای دختر چیز دیگری است، بابا عمر دختر است، بابا پناه دختر است و او در یکماهگی بیتکیهگاه شده است.
تابوت حامل پیکر شهید روی دستان مردم قدرشناس سلسله است. شهر یکپارچه نوای «حسین حسین شعار ماست شهادت افتخار ماست» سر میدهد و پیکر را برای ورود به بهشت تا گلزار شهدای سیاهپوش بدرقه میکنند.
.
انتهای پیام/ 645/.