اکبر شوکت, رئیس کانون کارگران ساختمانی درگفت وگوبا خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، از قطع 300 تا400هزار بیمه شده کارگر ساختمانی از سال99خبر داد و گفت: نه تنها کسی بیمه نشده است بلکه بیمه 300 تا400 هزار نفر قطع شده است.
وی با بیان اینکه حدود 500هزار نفر درنوبت برای بیمه هستند گفت: اینکه 10هزار نفر در روز کارگر برای کارگران ساختمانی تخصیص داده شده است بسیار ناچیز است و اگر آن را در شعب کل کشور تقسیم کنیم, جزو اعداد به حساب نمی آید, ضمن آنکه طی سالهای گذشته سهمیه بیمه جدیدی اختصاص نیافته بود.
شوکت اظهار داشت: گزارش های میدانی حاکی از این است که به دلیل عدم بازرسی سازمان تأمین اجتماعی, بسیاری از کارگران در کارگاه های ثابت با وجود سال ها فعالیت بیمه ندارند, اما تأمین اجتماعی از کارگاه های ساختمانی که شرایط ثابتی ندارد, ماهی چند بار بازرسی می کند و به دلیل های مختلف بیمه کارگران ساختمانی را قطع می کنند.
شوکت بیان کرد: شیوهی بازرسی هابسیار عجیب است. آنها این گونه است که با کارگر ساختمانی تماس میگیرند و اگر او جواب نداد بیمهاش را قطع میکنند! مثلا طرف گچ کار است و یا در ارتفاع کار میکند و آن لحظه نمیتواند جواب تلفن بدهد، بعد از 5دقیقه وقتی کارگر به همان شماره زنگ میزند جواب او را نمیدهند و یا گوشی را از دسترس خارج میکنند و میگویند ما زنگ زدیم.
رئیس کانون کارگران ساختمانی افزود: تخصیص 10هزار بیمه برای کارگران ساختمانی تقسیم استانی شده است اما به قدری تعداد کم است که نمی دانیم به کدام کارگر ساختمانی بگوییم تا برای بیمه اقدام کند.در حالی که رئیسجمهور بارها بر حل هرچه سریعتر مشکل بیمه کارگران تاکید کرده و دستور فوری به حل مشکل بیمه کارگران ساختمانی داده است اما تا کنون اقدامی برای اجرای دستور رئیس جمهور صورت نگرفته و بیمه کارگران ساختمانی به یک بحران تبدیل شده است.
وی با اشاره به اینکه کارگران ساختمانی جزو مشاغل سخت و زیان آور هستند بیان کرد: طبق آمارها بیشترین حوادث ناشی از کار مربوط به فعالیت در کارگاههای ساختمانی و بخش ساختمان است.50 درصد حوادث کشور مربوط به کارگران ساختمانی و 50 درصد مابقی حوادث، مربوط به بیمهشدگان دیگر مشاغل است که این مساله اهمیت و ضرورت پیگیری بیمه کارگران ساختمانی را بیش از پیش نشان میدهد.امیدوارم که دولت به آن توجه کند. بیش از 75درصد پروژههای ما خود مالک است؛ یعنی کارفرما تخصصی در ساخت و ساز ندارد و اهمیتی به موضوع ایمنی نمیدهد و نهایتاً اگر مهندس ناظری هم بگیرند باز هم به دنبال کاهش هزینههای ایمنی و حتی حذف این هزینهها هستند زیرا از نظرشان هزینه مهمی نیست. جان انسانها هم برای کارفرما و هم برای دولتها بی ارزش شده است؛ اگر دولتهای ما در این قضیه محکم میایستادند، امروز پروژههای ساختمانی رکورددار حوادث ناشی از کار نبودند.
انتهای پیام/