به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، مدیریت کنداکتور تلویزیون مقولهای است که از هر جهت اهمیت دارد، روزی برای چینش ترکیب پخش سریالها و برنامهها این مدیریت ضرورت دارد و روزی هم برای جلوگیری از بدقولی کنداکتوری، این مدیریت لازم است، البته این بدقولیها مسبوق به سابقه بوده که بارها سریال بدقولیهای تلویزیون را برای پخش سریال و برنامه حتی حضور مجریای خاص اتفاق افتاده است.
روزی سریالی بهنام «دودکش2» که علیرغم پخش گسترده اخبار رسانهایاش، روی آنتن نرفت یا بارها سریالهایی که از شبکه سه سیما پخش میشد که آخرین آن به سریال «بیستکویید» برمیگردد. یا زمانی که مجموعه کلبه عموپورنگ پخش میشد این اعتراضات را نسبت به پخش نامنظم این مجموعه نمایشی داشتند. حتی چندی پیش این انتقادها به عدم پخش بدون اطلاع از شبکه یک به خاطر سریال «رخنه» و اخیراً سریال «آقای قاضی» هم مطرح شد.
این بار بدقولی کنداکتوری گریبان برنامه «بسته پیشنهادی» را گرفت.
ماجرا از این قرار است؛ فصل دوم برنامه «بسته پیشنهادی» با اجرای مژده لواسانی از سال گذشته روی آنتن شبکه دو سیما رفت. این برنامه همچون فصل اول به ارائه پیشنهادهایی در باب فرهنگ و هنر پرداخت و در ایام و مناسبتهای فرهنگی و هنری مثل جشنواره فیلم فجر ویژه این رویدادها به گفتوگو و پخش برنامه پرداختند.
این برنامه در سال جاری در چند قسمت پنجشنبه و جمعه روی آنتن رفت اما حالا سه هفته است که بدون زیرنویس یا اطلاع رسانی یک باره قطع شده است و هیچ خبری از «بسته پیشنهادی» نیست. روابط عمومی این برنامه هر هفته پیش خبری از قسمت جدید برنامه برای روزهای پنجشنبه و جمعه در اختیار رسانهها قرار میداد در حالیکه سه هفته است این اطلاعرسانی هم وجود ندارد.
عوامل برنامه هنوز در باب چرایی پخش نشدن «بسته پیشنهادی» در سه هفته اخیر توضیحی ندادهاند اما پیگیریهای خبرنگار تسنیم برای دلایل توقف یک باره برنامه ادامه دارد. آخرین قسمتی که از این برنامه رفت درباره پادکست بود و مجری نکتهای درباره خداحافظی یا پایان این برنامه نگفته بود.
بهنظر میرسد تلویزیون در کنار توجه به مدیریت درست کنداکتوری برای چینش سریالها و برنامهها به رسیدن به یک کنداکتور منظم و جلوگیری از بدقولی در پخش، نیاز مبرم دارد. علیرغم اینکه شاید هر نکتهای اعم از مشکلات فنی و یا دلایل دیگر عامل عدم پخش یک برنامه و سریالی در زمان مقرر باشد، اما توجه به زمان مخاطب از هر نکته و توجیه قابلقبولی هم مهمتر است.
انتهای پیام/